γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης.
Θολό είναι το τοπίο σχετικά με το χρόνο διεξαγωγής των προσεχών εκλογών.
Ο Τσίπρας θέλει να εξαντλήσει το χρόνο που του δίνει το Σύνταγμα, γνωρίζοντας, προφανώς, ότι δεν θα έχει ξανά (τουλάχιστον σύντομα) τη δυνατότητα να ασκήσει εξουσία.
Ωστόσο η οικονομική και πολιτική πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.
Στην επαρχία – και όχι μόνο στη Μακεδονία- αναζητεί κανείς με τα κιάλια ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που αναρωτιέται κανείς από πού προκύπτει αυτό το 25% των δημοσκοπήσεων. Προφανώς πρόκειται για ψηφοφόρους που ντρέπονται ή δεν τολμούν να πουν δημοσίως την πολιτική τους προτίμηση.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ του 2019, το κλίμα είναι χειρότερο από εκείνο του 2015 για τη ΝΔ. Και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα, καθώς οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος δεν τολμούν καν να εκπροσωπήσουν το κόμμα τους σε δημόσιες εκδηλώσεις.
Δεν ξέρω πώς θα εμφανισθούν στις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, αλλά σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον ποιοι θα τολμήσουν να πάνε στη Μακεδονία και πώς θα τους αντιμετωπίσει ο λαός.
Μέσα σε αυτό το κλίμα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει την άρση του ασυμβιβάστου μεταξύ υποψηφίου ευρωβουλευτή και βουλευτή, για να δώσει τη δυνατότητα στην κυρία Κουντουρά και στον κ. Δανέλλη να είναι υποψήφιοι ευρωβουλευτές. Ωστόσο είναι απορίας άξιο αν τελικώς η τροπολογία και οι υποψηφιότητες υπάρξουν, καθώς, έτσι όπως παρουσιάζεται, ουσιαστικά αποτελεί παραδοχή ότι οι δύο εκλεκτοί της κυβέρνησης θα είναι μεν υποψήφιοι αλλά δεν θα εκλεγούν, καθώς η τροπολογία θα έπρεπε να περιλαμβάνει και το ασυμβίβαστο βουλευτού και ευρωβουλευτού, κάτι το οποίο δεν συνάδει με τα καθήκοντα του Έλληνα βουλευτού, έτσι όπως θεσμικά είναι κατοχυρωμένα.
Συνεπώς η τροπολογία, αν υπάρξει, θα είναι για τα μάτια του κόσμου και υποδηλώνει ότι –το πιθανότερο- εκλογές και ευρωεκλογές θα συμπέσουν.
Αυτή θα είναι και η καλύτερη λύση για τον κ. Τσίπρα, αλλά και για την Ελλάδα.
Για την Ελλάδα, επειδή θα φύγει μερικούς μήνες νωρίτερα η κατά γενική ομολογία χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε η χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά. Και για τον κ. Τσίπρα επειδή θα έχει υποστεί μία μόνο ήττα, αυτή την εθνικών εκλογών (γιατί αυτή θα μείνει στο τέλος στη συνείδηση των πολιτών).
Εκείνο που πρέπει να συνειδητοποιήσει ο κ. Τσίπρας είναι ότι αν δεν προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές τόσο η ΝΔ όσο και το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) θα αναδείξουν την κάλπη των ευρωεκλογών σε άτυπο δημοψήφισμα και θα καλούν το λαό να ψηφίσει ώστε να φύγει το συντομότερο ο Τσίπρας. Και όσο ο πρωθυπουργός θα οξύνει το κλίμα για να συσπειρώσει τους οπαδούς του, τόσο θα ευνοεί τον εκλογικό σχεδιασμό της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ των οποίων οι ψηφοφόροι να συσπειρώνονται κι αυτοί, στέλνοντας στα… αζήτητα την θεωρία περί χαλαρής ψήφου στις ευρωεκλογές. Και βέβαια μέσα σε όλα αυτά πρέπει να λάβει υπ’ όψιν του κανείς ότι οι ευρωεκλογές (αν γίνουν μόνες τους) θα είναι η πρώτη κάλπη που στήνεται μετά από τέσσερα χρόνια στη χώρα. Και το αποτέλεσμά της δεν θα είναι κάτι απλό. Θα είναι ένα ηχηρό χαστούκι σε έναν πρωθυπουργό το όνομα του οποίου ταυτίζεται όλο και περισσότερο κάθε μέρα που περνά, με τον χαρακτηρισμό «ψεύτης»
Ο «Ψεύτης Τσίπρας» αναδεικνύεται πλέον μέσα από τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων και έχει λάβει χαρακτήρα προσδιοριστικού επιθέτου δίπλα από το όνομα Τσίπρας. Αυτό όμως δεν σημαίνει απλά φθορά. Σημαίνει πολιτικός καταποντισμός. Και αν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ δεν τολμούν να βγουν δημοσίως να υπερασπισθούν το κόμμα που δηλώνουν στις δημοσκοπήσεις ότι θα ψηφίσουν στις εκλογές, είναι πολύ πιθανόν, μέχρι να φθάσουμε στις εκλογές, το όνομα Τσίπρας εκτός από πολιτική ενοχή, θυμό και οργή θα προκαλεί και… γέλιο. Και γι’ αυτό δεν φροντίζει μόνο ο Αρκάς και τα καυστικά σκίτσα της πλειονότητας των γελοιογράφων στην Ελλάδα, αλλά ο ίδιος ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του που μέσα στην αγωνία και στον πανικό τους κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο. Λάθη που αναδεικνύονται ακόμη περισσότερο λόγω ύπαρξης ενός διαλυμένου κράτους, που λειτουργεί άλλοτε ως φονιάς 100 συμπολιτών μας (περιπτώσεις Μάτι και ιού γρίπης) και άλλοτε ως σεναριογράφος επιθεώρησης (περίπτωση ΕΛΑΣ που ανακαλούσε ρεπό και άλλαζε ωράρια την περασμένη Παρασκευή, επειδή ανακάλυψε ότι έρχεται τριήμερη αργία και έξοδος εκδρομέων). Χωρίς βέβαια να μπορεί να αποκλείσει κανείς και την επανάληψη αναλόγων τραγικών φαινομένων λόγω της διάλυσης του κρατικού μηχανισμού.
Ο κ. Τσίπρας πρέπει να καταλάβει ότι έχει χάσει τον έλεγχο. Και το συμφέρον του είναι να περισώσει ό,τι προλαβαίνει από την πολιτική του αξιοπιστία. Αυτό όμως μεταφράζεται μόνο με μία κίνηση. Προκήρυξη πρόωρων εκλογών το συντομότερο δυνατόν. Αν δεν το πράξει το διακύβευμα δεν θα είναι η θέση του πρωθυπουργού, την οποία μαθηματικά χάνει, αλλά και η θέση του στον κομματικό του χώρο.
