γράφουν η Κατερίνα Χαρίση και ο Θάνος Καλαμίδας.
Εκείνη: Με πρόστιμο θα ανοίξουν γυμνάσια και λύκεια σε λίγο, γιατί αλίμονο, ο τραμπουκισμός είναι το μόνο που ξέρει αυτή η κυβέρνηση. Ακούσαμε για τα 300 που έγιναν 500 και μετά αναβλήθηκε αλλά θα μας έρθει, πού θα πάει. Άνοιξαν τα δημοτικά αλλά όχι τα φροντιστήρια αγγλικών για τα παιδιά του δημοτικού, γιατί εννοείται πως στις τάξεις των 25 και 30 που τα παιδιά δεν κάθονται καν μόνα τους ΔΕΝ κινδυνεύουν να κολλήσουν και να διασπείρουν, αλλά στο φροντιστήριο των αγγλικών και στις τάξεις των 5-7 παιδιών που κάθονται ένα σε κάθε θρανίο μπορούν να κολλήσουν και να διασπείρουν.
Ανοίξανε τα πολυκαταστήματα αλλά τα ανοιχτά γήπεδα για να τρέξουμε όχι. Την περίοδο των γιορτών οι πελάτες ξεροστάλιαζαν απ’ έξω για να ψωνίσουν με το περιβόητο click away (που προσωπικά δεν κατάλαβα ποτέ πώς υποτίθεται ότι λειτουργούσε). Αλλά τώρα δεν πειράζει, όλοι μέσα και γιόλο.
Ανοίγουν τώρα τα γυμνάσια και λύκεια μετά το πράσινο φως των ειδικών, γιατί ναι βέβαια, είναι καλύτερο τα παιδιά να κάνουν μάθημα στο σχολείο παρά από το σπίτι, μα το μοναδικό μέτρο προστασίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι το …πρόστιμο! Πρόστιμο στα παιδιά λέει που δε θα γυρίζουν κατευθείαν στο σπίτι αλλά θα ξεροσταλιάζουν στις πλατείες.
Τρίτη φορά στο άνοιξε-κλείσε των σχολείων και το μόνο που κάνατε και συνεχίζετε να κάνετε είναι καταστολή, επίθεση κι εκφοβισμός.
Κατά τα άλλα, ΜΗΔΕΝ μέτρα προστασίας, ΜΗΔΕΝ εξοπλισμός (εκτός αν η μαύρη μασκούλα και το παγουρίνο πιάνεται ως εξοπλισμός), ΜΗΔΕΝ ανάληψη ευθυνών. Από το Δεκέμβρη περιμένουμε το voucher των 200 για τάμπλετ ή λάπτοπ για την τηλεκπαίδευση …τώρα που (υποτίθεται) σταματά η τηλεκπαίδευση και ανοίγουν τα σχολεία.
Κατά τα άλλα, επιχειρήσεις συνεχίζουν η μία μετά την άλλη να κλείνουν για πάντα, με το 40% όσων ανοίγουν να κλείνουν αμέσως μετά από τον όγκο πληρωμών που δε θα μπορέσουν ποτέ να καλύψουν.
Κατά τα άλλα, ακόμη ένας μήνας α(ν)εργίας έρχεται να προστεθεί στην καμπούρα μας.
Κατά τα άλλα, ακόμη ένας τόνος βάρος στην ψυχολογία μας.
Κατά τα άλλα, πρέπει να παίρνουμε άδεια για να βγούμε να πετάξουμε τα σκουπίδια μας.
Κατά τα άλλα, ατομική ευθύνη και άγιος ο θεός, κι από κυβερνητική ευθύνη μην τον είδατε. Ένα χρόνο σχεδόν μετά!
Κατά τα άλλα, εσείς στο σπίτι καλά;
Εκείνος: Εγώ που τόσα χρόνια ελέγχω και ξαναελέγχω κάθε φορά που αγοράζω αεροπορικό εισιτήριο από το διαδίκτυο και πάντα κοιτάζω την επόμενη ενημέρωση από την τράπεζα μου μήπως βρω κάτι λάθος, μήπως μου χρέωσαν κάτι παραπάνω, πριν από μερικούς μήνες αγόρασα πουλόβερ. Από το διαδίκτυο.
Τους τελευταίους έξη μήνες έχω επίσης αγοράσει εξωτερικό δίσκο για το κομπιούτερ μου, ένα τάμπλετ, δυο τηγάνια, μια λάμπα για το γραφείο μου, το πουλόβερ που έγραψα και …καφέ! Αν μου το έλεγε καποιος πριν από έξη μήνες θα έβαζα τα γέλια, κι όσοι με ξέρουν επίσης θα έβαζαν τα γέλια. Κι όμως, προσαρμόστηκα. Πολλοί από εσάς γελάτε διαβάζοντας αυτό που έγραψα αλλά για μένα ήταν ένα τεράστιο βήμα και ταυτόχρονα… μονάδα μέτρησης του πόσο έχει αλλάξει η ζωή μας μεταξύ 2019 και 2021, σε σημείο που εγώ να αγοράσω καφέ από το …διαδίκτυο.
Επαγγελματικά ας μην το συζητάμε. Η δουλειά μου σημαίνει και ταξίδια κι εγώ έχω να δω αεροδρόμιο μήνες. Ούτε για σουβλάκι στην Ελλάδα δεν με βλέπω για φέτος.
Παράλληλα τις τελευταίες βδομάδες και αδύναμη στο να δώσει απαντήσεις για τους θανάτους, η Σουηδική κυβέρνηση αποφάσισε να πάρει αυστηρά μέτρα που έχουν την προειδοποίηση προστίμων. Προειδοποίηση, δεν έχει οριστεί τίποτα ακόμα και ειμαι σίγουρος ότι ΔΕΝ θα είναι πεντακοσάευρα. Έτσι περάσαμε κι εδώ από το προσέχω για να έχω, στο βάλε στη πόρτα το κλειδί.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι η Σουηδική κυβέρνηση, όπως και οι περισσότερες κυβερνήσεις στον κόσμο, δεν ξέρουν τι κάνουν. Κανένας – πέρα από τους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας – δεν μπορούσε να προβλέψει τον κοροναϊό, κανένας δεν μπόρεσε να προβλέψει το τι ακολούθησε όταν ακούγαμε για κάποιον ιό στην Κίνα και πολύ περισσότερο κανένας δεν μπορεί με σιγουριά να προβλέψει πως θα εξελιχτεί η κατάσταση σε ένα δυο ή πέντε χρόνια με τον ιό και τις εξελίξεις του.
Αυτό που κάνουν όλοι είναι: damage control, ελληνιστί: έλεγχο/περιορισμό της ζημιάς.
Και πως το κάνουν αυτό;
Σιγουρεύοντας ότι το κράτος μπορεί να αντιμετωπίσει τις σωματικές, ψυχικές και κοινωνικές επιπτώσεις του ιού με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και ταυτόχρονα να προσαρμόζεται στις εξελισσόμενες ανάγκες και απαιτήσεις της πανδημίας.
Και πως το κάνουν αυτό;
Δίνοντας προτεραιότητα και ενισχύοντας οικονομικά και σε προσωπικό όλες τις κρατικές υγειονομικές δομές ακόμα και επιτάσσοντας ιδιώτες (όπως έκαναν οι περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες συμπεριλαμβανομένης της Σουηδίας, της Ολλανδίας ακόμα και της εκτός ΕΕ Βρετανίας).
Ενισχύοντας άμεσα τους οικονομικά αδύναμους ώστε να αντιμετωπίσουν λοκντάουν και προβλεπομένη ανεργία.
Φροντίζοντας να υπάρχει συνεχής και αδιάκοπη των απαραιτήτων για την καθημερινότητα προϊόντων προς τους πολίτες, ειδικά τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης.
Εφαρμόζοντας μέτρα που προσαρμόζονται με τις ψυχικές και κοινωνικές ανάγκες των πολιτών.
Προστατεύοντας την ευαίσθητη σωματική και ψυχική ακεραιτότητα των νεοτέρων γενεών μέσω της εκπαίδευσης.
Άμεση προτεραιότητα στον εμβολιασμό ευπαθών και σε κίνδυνο ομάδων.
Και τι έκανε η Ελληνική κυβέρνηση με προσωπική ευθύνη του πρωθυπουργού ΚυριαΚούλη Μητσοτάκη;
Διόρισε χιλιάδες νέους μπάτσους.
Εξόπλισε με νέο οπλικό και μηχανοκίνητο εξοπλισμό χιλιάδες μπάτσους.
Δημιούργησε νέες δομές μπάτσων.
Διόρισε “δικά μας παιδιά” μετακλητούς.
Χρηματοδοτεί/δωροδοκεί με εκατομμύρια ευρώ φιλικά ΜΜΕ για την προώθηση της κυβερνητικής προπαγάνδας.
Με αυταρχικές μεθόδους νομοθετεί ένα φασιστικά αστυνομοκρατούμενο περιβάλλον.
Με γκεμπελικές μεθόδους νομοθετεί το ξεπούλημα σε “φιλικούς” νταβατζήδες ΕΣΥ και δημόσιας παιδείας.
Εμβολίασε τον Μπογδάνο, τον Άδωνι, τον Βορίδη, την ρόγα του Κούλη και άλλα “δικά μας παιδιά”.
Για να ανακεφαλαιώσω.
Ο σύγχρονος και δημοκρατικούς κόσμος -όπως η χώρα που ζω εγώ- ζει μεν σε ρυθμούς damage control όσον αφορά τον κοροναϊό αλλά ένα από τα μεγάλα προβλήματα που μας απασχολεί αυτή τη στιγμή είναι το αύριο που θα φέρει η μετα-κοροναϊκή εποχή στην επαγγελματική, κοινωνική και προσωπική μας ζωή.
Η Ελλάδα -όπως όλος ο κόσμος- ζει σε ρυθμούς damage control μεν αλλά όσον αφορά… τα πάντα, με μεγαλύτερο πρόβλημα για τους περισσοτέρους Έλληνες πως θα την βγάλουν ζωντανοί και μη πεινασμένοι αύριο, ξεχασμένοι και αβοήθητοι από ένα κράτος βυθισμένο στην καταστροφή και το ξεπούλημα και με μια κουλή κυβέρνηση κι ειδικά έναν πρωθυπουργό νάρκισσο, αυταρχικό και διεφθαρμένο.
* Ο πίνακας στη φωτογραφία είναι της Φινλανδής Helene Schjerfbeck (1862 – 1946) και ο τίτλος του: Toipilas – η ανάρρωση.
