Ο ερευνητής έδειξε στους συμμετέχοντες μια σειρά από 3 κάθετες γραμμές σε μια κόλλα χαρτί, ενώ σε μια άλλη υπήρχε ακόμα μία κάθετη. Το ζητούμενο ήταν να απαντήσουν στο εξής: Ποια από τις Α,Β και Γ γραμμές στη μία πλευρά, ήταν ίση με τη γραμμή της άλλης πλευράς;
Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: Πάνω από το 30% των συμμετεχόντων επέλεξε τις λάθος απαντήσεις, όταν άκουσε αυτό που διάλεξαν οι υπόλοιποι. Ακόμα κι όταν το «θύμα» με απόλυτη σιγουριά σημείωνε στο χαρτί του τη σωστή απάντηση, το ξανασκεφτόταν κι απαντούσε λεκτικά λάθος, αφού λάθος απαντούσαν και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες.
Φαίνεται πως η δύναμη της συμμόρφωσης, κυριαρχεί έναντι της λογικής. Ο άνθρωπος αποδεικνύεται αδύναμος να σταθεί απέναντι στο σύνολο και να διαμαρτυρηθεί ανοιχτά, φοβούμενος τον κοινωνικό στιγματισμό – ή (ενίοτε) και την τιμωρία.
Ακόμα πιο εντυπωσιακές ήταν οι απαντήσεις των συμμετεχόντων, όταν ο Ας τους ρώτησε ΓΙΑΤΙ συμφώνησαν με το λάθος της ομάδας, εφόσον το σωστό ήταν ξεκάθαρο. Εκείνοι αρνήθηκαν ότι επηρεάστηκαν από την ομάδα. Επέμειναν πως είδαν κι αυτοί, αυτό που είδαν όλοι οι άλλοι.
Την πρώτη φορά που το είδα, το βρήκα συγκλονιστικό. Ένας άνθρωπος να αμφισβητεί, μάλλον: να ΑΡΝΕΙΤΑΙ αυτό που βλέπει με τα ίδια του τα μάτια, μόνο και μόνο επειδή οι πολλοί, η ομάδα, το σύνολο, το βλέπει διαφορετικά (εσκεμμένα ή μη).
Σκεφτείτε το λίγο και το ξαναγράφω: Ένας άνθρωπος αρνείται αυτό που βλέπει με τα μάτια του, επειδή κάποιοι άλλοι δεν το βλέπουν – ή το βλέπουν αλλιώς ( ή θέλουν να το δούμε αλλιώς).
Πώς είναι δυνατόν;
Γιατί αυτή η υποταγή στο σύνολο; Και… πόσο μακριά είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε;
Μέχρι να αρνηθούμε αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας;
Κάπως έτσι και κάνοντας αυτές τις σκέψεις κι έχοντας αυτές τις απορίες, βγάζω με το μυαλό μου τις ευθείες γραμμές και βάζω στη θέση τους ανθρώπους: Άστεγους, ηλικιωμένους που ζητιανεύουν, νέους που πουλάνε χαρτομάντηλα, πρόσφυγες που πνίγονται στη θάλασσα, πρόσφυγες στα λιμάνια, πρόσφυγες στις λάσπες, ανθρώπους που δουλεύουν μέρα-νύχτα, ανθρώπους που ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια, που περιμένουν στην ουρά στα συσσίτια, ανθρώπους. Που ο καθένας τους με όποιον τρόπο και μέσο μπορεί, αγωνίζεται να επιβιώσει. Μαζί κι εκεί βάζω και μένα. Τι βλέπω;
Εσείς τι βλέπετε; Στα αλήθεια βλέπετε τρομοκράτες, φονιάδες, κλέφτες και βιαστές; Τεμπέληδες και χαραμοφάηδες; Αυτό βλέπουν τα μάτια σας;
Γιατί δεν το πιστεύω…;
& Εκείνος
Πριν από δυο-τρία χρόνια στη Σουηδία, το φασιστικό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών – τι ειρωνεία κι αυτή με τα ονόματα που διαλέγουν πάντα οι φασίστες και οι ναζιστές όταν θέλουν να φανούν «νόμιμοι» – έφτασε στο να είναι το τρίτο κόμμα και να κάνει πρωτοσέλιδα/δηλώσεις με τίτλους όπως: έξω οι τρομοκράτες μετανάστες, όχι στην εισαγωγή τρομοκρατίας και άλλα, οπότε βρήκαν την ευκαιρία οι …Φινλανδοί να την πέσουν στους Σουηδούς. Στη Φινλανδία κυβέρνηση συνασπισμού με εταίρο το φασιστικό κόμμα των Αληθινών/Γνήσιων Φινλανδών, οι Σουηδοί με σοσιαλιστική κυβέρνηση.
Έτσι λοιπόν με δημόσιες δηλώσεις τους τόσο ο πρόεδρος (καλό φασιστικό κάθαρμα κι αυτός) όσο και ο φασίστας Αληθινός/Γνήσιος Φινλανδός υπουργός εξωτερικών της Φινλανδίας έκαναν …υποδείξεις στην Σουηδία για το πώς θα έπρεπε να μεταχειρίζεται τους μετανάστες και πόσο δεν θα έπρεπε να τους καλομαθαίνει.
Επειδή αυτό κορυφώθηκε και μάλιστα λίγο πριν από συνάντηση όλων των Σκανδιναβικών και Βαλτικών χώρων για το θέμα των προσφυγών, ο Σουηδός πρωθυπουργός τα πήρε άσχημα και απάντησε δημόσια και δυνατά σε δημοσιογραφική ομήγυρη από όλη τη Σκανδιναβία ότι η Φινλανδία καλά θα κάνει να μην μιλάει γιατί τα τελευταία πενήντα χρόνια όσους πρόσφυγες και μετανάστες δέχεται η Σουηδία την εβδομάδα δεν βλέπει η Φινλανδία τον χρόνο συν ότι θα πρέπει να θυμούνται ότι από το ’44 μέχρι σήμερα η μεγαλύτερη ομάδα μεταναστών και προσφυγών που καλομαθαίνει στην Σουηδία είναι οι Φινλανδοί με πάνω από μισό εκατομμύριο μέλη σήμερα. Μόκο οι Φινλανδοί.
Περιμένετε. Δεν τέλειωσα, έχει και συνέχεια.
Η όλη αντιπαράθεση δηλώσεων στα Σουηδικά ΜΜΕ πέρασε με τον παραδοσιακό μετριοπαθή σουηδικό ύφος και ήθος. Στην τρίτη σελίδα. Ούτε πρωτοσέλιδα, ούτε γιγάντιοι υπέρτιτλοι, ούτε κεντρικό θέμα αναλύσεων, ούτε τηλεοπτικές υστερίες. Τρίτη σελίδα.
Στη Φινλανδία από την άλλη, οι προεδρικές και οι υπουργικές δηλώσεις έγιναν τίτλοι και υπέρτιτλοι, αναλύσεις και να πάλι αναλύσεις για την καταστροφή της Σουηδίας από το προσφυγικό, αλλά όταν ήρθε η απάντηση από τον Σουηδό πρωθυπουργό ….Σύριος πρόσφυγας έβαλε χέρι σε νεαρή σουηδέζα σε κεντρική πλατεία.
Καμιά φινλανδική εφημερίδα, σάιτ ή τηλεοπτικό κανάλι δεν δημοσίευσε την απάντηση του Σουηδού πρωθυπουργού. Καμιά και κανένας. Απεναντίας από την ίδια μέρα ξεκίνησαν μια ολόκληρη εκστρατεία με πρωτοσέλιδα και έκτακτες ειδήσεις για ό,τι κακό μπορείτε να φανταστείτε ότι συνέβαινε στην Σουηδία και ήταν μπλεγμένος πρόσφυγας ακόμα και σαν περαστικός. Αν μπορούσατε να δείτε και να διάβασε φινλανδικές ειδήσεις στην αναφορά τους για την Σουηδία θα πιστεύατε ότι το Μάλμε είναι σε εμπόλεμη κατάσταση, κάτι σαν το Αλέπο της Συρίας, κι ότι για να κυκλοφορήσεις πρέπει να οπλοφορείς. Καμιά σχέση με την αλήθεια, το Μάλμε είναι μια πανέμορφη πόλη και μάλιστα είναι από τις λίγες μητροπόλεις στον κόσμο που μπορείς να περπατήσεις παντού όλες τις ώρες του 24ωρου συν ότι είναι μια καταπράσινη πόλη. Αυτά και από προσωπικές εμπειρίες. Αλλά…
Αλλά το Μάλμε έχει κάτι που μισούν όλοι οι ξενοφοβικοί και ρατσιστές του κόσμου, το 40% του πληθυσμού του έχει ρίζες σε άλλες χώρες. Είναι μια πόλη προσφύγων και μεταναστών που όμως συγκατοικούν ειρηνικά και με απόλυτη αρμονία. Τζαμί απέναντι από εκκλησία και στη γωνία συναγωγή. Αυτό είναι που δεν αρέσει σε κανέναν φασίστα. Στο Μάλμε η πολυπολιτισμικότητα έχει επιτύχει. Κι αν θέλετε μαρτύρα, διαβάστε τον Ζλάταν που όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι του κόσμου τον ξέρουν.
Κάπως έτσι όμως είναι η κατάσταση σε όλη την Ευρώπη με τους πολλούς φασίστες που μπλέξαμε. Πολύ παραμύθι, πολύ προπαγάνδα, λίγη αλήθεια και ψυχές αθώες που ζητιάνε μια ασφαλή στέγη κι ένα πιάτο φαγητό για τα παιδιά τους.
Η Αυστρία και Ουγγαρία που κάνουν όλο τον χαμό, θα έπρεπε να φιλοξενήσουν και να δώσουν τελικά άσυλο σε 4,853 και 827 πρόσφυγες αντίστοιχα ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ. Θα το επαναλάβω γιατί πιθανώς δεν καταλάβατε γιατί ο Όρμπαν έχει χτίσει τείχη γύρω από την Ουγγαρία, ΓΙΑ 827 ΨΥΧΕΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ. Στην ουσία γυναικόπαιδα. 827 ψυχές, κυρίως γυναικόπαιδα που έχουν ξεφύγει το θάνατο από σφαίρα ή από χημικά όπλα. Αυτούς φοβάται ο Όρμπαν, μη χέσω αντριλίκι. Η Φινλανδία 3,190 ψυχές τον χρόνο. Εδώ η Λέσβος φιλοξένει περισσοτέρους τον μήνα. Κι όμως όλοι αυτοί, με λίγη βοήθεια από τα δικά τους Μαριδάκεια ΜΜΕ, έχουν πείσει τους πολίτες τους ότι αν αυτά τα …827 γυναικόπαιδα πάνε στη χώρα τους θα διαλυθεί το κράτος, θα τελειώσει ο χριστιανισμός και θα κινδυνεύει κάθε γυναίκα στη χώρα.
Να σας πω τι είναι το πρώτο πρόγαμα που μου έρχεται στο μυαλό; Αν η Ουγγαρία κινδυνεύει να διαλυθεί σαν χώρα από 827 εξαθλιωμένα γυναικόπαιδα, ε, τότε ας πάει στο διάολο. Δεν της αξίζει να υπάρχει. Το ίδιο ισχύει και για του Φινλανδούς ή τους Αυστριακούς ή …την Ελλάδα!
