Guest
Εκείνη & Εκείνος και ο κορμοράνος
Προηγουμενο ΑρθροΗ κούκλα του Μητσοτάκη και η δίκη της ΧΑ που έχει κολλήσε
γράφουν η Κατερίνα Χαρίση και ο Θάνος Καλαμίδας.
Εκείνη
Την πρώτη φορά που πληροφορήθηκα την είδηση της καταστροφής, το είχε ποστάρει μια φίλη στο facebook. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν «καλά, μαλακίες. Δε γίνονται αυτά.» Ήθελα μάλιστα να της πω να διπλοτσεκάρει την είδηση και γενικά να προσέχει, γιατί οι αναληθείς ειδήσεις είναι αυτές που αναπαράγονται με ταχύτατο ρυθμό στο διαδίκτυο. Κάτι άλλο προέκυψε μετά, το ξέχασα.
Αργότερα το ξαναείδα. Και ήταν πράγματι αλήθεια. Ήταν και οι μέρες πολυάσχολες, άνοιγμα των σχολείων, λίστες, τρέξιμο, δεν έκατσα να ψάξω πραγματικά τι συνέβη και πόσο σοβαρό είναι αυτό που συνέβη. Για να μην τα πολυλογώ, μια-δυο μέρες μετά κι έχω πλέον δει και καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης, που μαντεύω ότι στην πράξη είναι ακόμα σοβαρότερη. Αλλά ξέρετε τι είναι αυτό που με έκανε να χάσκω με το στόμα ανοιχτό μπροστά στην οθόνη μου;
Ένα ρεπορτάζ ξένου τύπου για το γεγονός (συγκεκριμένα των NY Times) και να σας πω την αμαρτία μου, περισσότερη βαρύτητα δίνω σε εκείνο το άρθρο, παρά στα δικά μας, και την …αντίληψη της πραγματικότητας που έχουμε εμείς, σε σχέση με τους …άλλους. Αλλά όχι. Το εμείς το παίρνω πίσω. Γιατί επιστήμονας δεν είμαι, αλλά δεν είμαι και βλάκας. Το εμείς πάει στους Έλληνες πολιτικούς και εκπροσώπους της χώρας, οι οποίοι δηλώνουν ότι: Α μα τι λέτε, σε λίγες μέρες το γεγονός θα έχει κιόλας ξεχαστεί. (Κουρουμπλής)
Όταν οι κάτοικοι του Παλαιού Φαλήρου λένε πως δεν μπορούν να κοιμηθούν από τη βρώμα.
Όταν η ζημιά γίνεται την Κυριακή, και στην Αθήνα το μαθαίνουν …την Τετάρτη! Και το μαθαίνουν πώς; Από το πετρέλαιο που φτάνει στη Γλυφάδα, από τη Σαλαμίνα! (Λόγια του δημάρχου Γλυφάδας.)
Μισώ τα θαυμαστικά όταν γράφω, αλλά το ένα θαυμαστικό που έβαλα πιο πάνω, είναι τραγικά λίγο.
Όταν την Πέμπτη στον Άλιμο, εθελοντές μαζεύουν πίσσα με τους κουβάδες.
Την Πέμπτη. Από την Κυριακή που έγινε η ζημιά στη Σαλαμίνα, την Πέμπτη στον Άλιμο. Αλλά είναι τόσο υπό έλεγχο η κατάσταση και τόσο …μικρή η ζημιά, που σε λίγες μέρες θα έχει ξεχαστεί, επαναλαμβάνω τα λόγια του Κουρουμπλή. Που δεν έχει σημασία το όνομα, όποιος κι αν ήταν με λίγη τσίπα, θα μας έκανε τη χάρη να βουτήξει μέσα στην πίσσα και να ψοφήσει.
Σε όλο τον κόσμο θεωρείται τεράστια οικολογική καταστροφή με άγνωστες ακόμα μακροπρόθεσμες συνέπειες, κι εδώ, οι πολιτικοί λένε α, όλα καλά. Σε λίγες μέρες θα έχει ξεχαστεί.
Και λες και κάποιο αόρατο ηλιθιόμετρο μας κινεί σα μαριονέτες, κάποιοι, για να επιβεβαιώσουν την απαράδεκτη κι εγκληματική ανευθυνότητα και την αδιανόητη έπαρση με την οποία οι Κουρουμπλήδες της Ελλάδας κάνουν τέτοιες τερατώδεις δηλώσεις «όλα καλά», ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ.
Τώρα, καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά ότι τα ενδιαφέροντά μας έχουν μειωθεί δραματικά πέραν της επιβίωσής μας και μπορεί να ακούγεται λιγάκι γραφικό αλλά πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού μας ζει με μόνη του έννοια το πώς θα τα βγάλει πέρα ακόμα μια μέρα. Πού όρεξη και δυνάμεις να ασχοληθείς με τις κλεψιές των πολιτικών, τις παρανομίες των χυσαυγιτών, τα πετρέλαια στη θάλασσα που δεν πας έτσι κι αλλιώς, τους κορμοράνους ή τα λιθρίνια, ή τα καβούρια ή ποιος τα χέζει τέλος πάντων όλα αυτά, όταν δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Για να ασχοληθείς με οτιδήποτε άλλο πέρα από τον προσωπικό σου μικρόκοσμο, πρέπει να έχεις εξασφαλίσει τουλάχιστον τα βασικά της επιβίωσής σου.
Αλλά ξέρετε κάτι; Τις κλεψιές και τις απατεωνιές τις ξεχνάς. Ακόμα και τα νταηλίκια και τα τηλεοπτικά χαστούκια και τα μουντζουρωμένα σχολεία τα ξεχνάς. Σε παρασύρει η καθημερινότητα η ίδια και τα ξεχνάς. Όμως αυτό δεν ξεχνιέται. Θα το τρώμε στη μούρη μας πολύ, πολύ καιρό. Και εβδομάδες αργότερα. Και του χρόνου να ‘μαστε καλά το καλοκαίρι. Και θα το μυρίζουμε. Και θα ποτίσει τη μύτη μας, τα ρούχα μας, τα σπίτια μας. Για πολύ πολύ καιρό.
Και δεν ξέρω να σας πω τι πρέπει να κάνουμε. Πάλι καλά που βγήκαν κάποιοι με κουβάδες δηλαδή. Αλλά ο σκοπός δεν είναι ΟΤΑΝ γίνει η ζημιά να βγάλουμε τον κουβά να τη μαζέψουμε. Μερικές ζημιές ΔΕΝ πρέπει να γίνονται. Και γι αυτό κάποιοι βρίσκονται εκεί που βρίσκονται κύριε Κουρομπλή και Σία, για να εξασφαλίσουν ότι τέτοιες ζημιές ΔΕ θα γίνουν. Ποτέ.
ΑΝ παρόλα αυτά γίνουν, τότε το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να κρεμάσεις όλους τους υπεύθυνους και μετά να κρεμαστείς ο ίδιος. Αλλιώς δεν ανεβαίνεις εκεί πάνω. Κάθεσαι στο τσιμεντένιο κουτάκι σου, μαζί με όλους εμάς του κοινούς θνητούς και ζεις στο μικρόκοσμό σου.
Οι χώρες δεν είναι καρυδότσουφλα. Ούτε οι άνθρωποί τους κλωτσοσκούφια. Ούτε το περιβάλλον τους απόπατος για τα σκατά σας.
Εκείνος
Τις τελευταίες μέρες το διαδίκτυο και φαντάζομαι κι όλα τα δελτία ειδήσεων στην Ελλάδα, έχουν γεμίσει με εικόνες από την καταστροφή στον Σαρωνικό και ειδικά στη Σαλαμίνα. Οι εικόνες είναι πέρα από τρομακτικά θλιβερές και βάρβαρες για το περιβάλλον, κάτι σαν εφιάλτης από την κόλαση του Δάντη.
Δεν έχω καμιά διάθεση να γράψω για ευθύνες και παραιτήσεις. Το να μιλάμε για ευθύνες και ειδικά πολιτικές ευθύνες στην Ελλάδα δεν είναι καν ανέκδοτο. Για να υπάρξουν ευθύνες δεν φτάνει η τσίπα – που κανένας τους δεν έχει – αλλά χρειάζεται και η αυτογνωσία ότι κάτι έγινε λάθος και μάλιστα αλυσίδα λαθών και ότι αυτό που έγινε έχει εγκληματικές επιπτώσεις. Αλλά ποιος παραιτήθηκε για το νέφος, για τα εργοστάσια που πέσανε στο παρελθόν από κάτι σεισμούς, από τις πλημμύρες λόγω της αλόγιστης και αυθαίρετης οικοδόμησης, ποιος παραιτήθηκε για τα αυθαίρετα ή για τους καταπατητές, για τις φωτιές και τη μόλυνση των λίγων λιμνών που έχουμε σε αυτή τη χώρα. Σιγά λοιπόν μην παραιτηθεί κανένας τώρα.
Και μην ακούσω τίποτα ότι ...ο Τσίπρας κι άλλες τέτοιες μαλακίες, γιατί σε ότι αφορά τις παραιτήσεις και το περιβάλλον όλοι ανεξαιρέτως και δει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχουν καραχεσμένη τη φωλιά τους. Από τον παρτάκια τον Μίλτο μέχρι τον Κατσιφάρα και τον Λαλιώτη, όλοι ήταν άσχετοι όχι μόνο με το περιβάλλον αλλά και με τις ευθύνες τους απέναντι στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Άρα παραιτήσεις και μάλιστα λόγω ευθιξίας ...δεν περιμένω και δεν θα ασχοληθώ. Άλλο ήταν αυτό που με τάραξε σε σχέση με τις εικόνες που είδα και πολύ συγκεκριμένα με μια εικόνα.
Υπάρχει – και είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα την έχετε δει – μια εικόνα από ένα χέρι που κρατάει στην παλάμη του ένα μικρο πουλί πνιγμένο στην πίσσα. Κατάμαυρο. Ίσα που καταλαβαίνεις ότι εκεί μέσα, ανάμεσα στη μαύρη πίσσα υπάρχει ένα ζωντανό πλασματάκι.
Σαν τους κορμοράνους πριν από μερικές δεκαετίες στο Κουβέιτ.
Κι εκεί με τους κορμοράνους κόλλησα. Πάγωσα.
Όλοι είχαμε δει την περίφημη φωτογραφία με τους κορμοράνους στον κόλπο του Κουβέιτ. Τότε που για όλα, ακόμα και για τους κορμοράνους, έφταιγε ο Σαντάμ. Με τα χέρια του πρέπει να τους βούτηξε στην πίσσα γι αυτό τον ξεσκίσανε μετά στους βομβαρδισμούς. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Η εικόνα τρομακτική και στοίχειωσε πολύ κόσμο τότε. Διεθνείς περιβαλλοντολογικές οργανώσεις, ΜΜΕ, κυβερνήσεις, προσωπικότητες, πανεπιστήμια και ινστιτούτα σε όλο το κόσμο έκαναν την συγκεκριμένη φωτογραφία σύμβολό τους για τον αγώνα τους για την διάσωση του περιβάλλοντος. Κόσμος διαμαρτυρήθηκε στους δρόμους γι αυτή την φωτογραφία και βιβλία γράφτηκαν. ...Μόνο ...μόνο που ήταν ένα μεγάλο ψέμα. Ένα τεράστιο και μάλιστα ...περιβαλλοντολογικά εγκληματικό ψέμα.
Η φωτογραφία ήταν σκηνοθετημένη, οι κορμοράνοι γεμάτοι πίσσα από τα χέρια αυτών που σκηνοθέτησαν την φωτογραφία. Τίποτα δεν ήταν αληθινό εκτός από αυτό που γράφτηκε αργότερα, ότι οι κορμοράνοι ...πεθάναν από την ταλαιπωρία. Την ταλαιπωρία που τους υποβάλλανε κάποιοι βασανιστικά και ασυνείδητα για να βγάλουν μια ...φωτογραφία και φυσικά να τα αρπάξουν. Τα λεφτά εννοώ!
Από τότε ...πώς να κοιτάξεις αυτό το πλασματάκι, το χωμένο μέσα στην πίσσα, και να μην σκεφτείς ότι ίσως ....ίσως ...ίσως να είναι ...κορμοράνος. Τόσο μεγάλο ήταν το έγκλημα του φωτογράφου τότε. Τόσο μεγάλο που να κοιτάς με αμφιβολία πάνω από τριάντα χρόνια μετά μια φωτογραφία και να ...απορείς. Μήπως είναι κορμοράνος;
Ίσως να είναι λάθος η αφορμή αλλά καταλαβαίνετε πόσο κακό μπορεί να κάνει μια ψεύτικη είδηση; Ακούς Θέμο, Ζούγκλα και δεν ξέρω πόσοι άλλοι στην Ελλάδα; Ακούτε κορμοράνοι; Ακούτε εσείς εκεί στο φατσοβιβλίο που νομίζετε ότι είναι «πλάκα» να γράφετε ψεύτικες ...ειδήσεις και σημαντικά/αποκλειστικά γεγονότα;
Ακούτε ή έχετε πνιγεί στην πίσσα σας;
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.
Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.
