& Εκείνος
Αυτό που συνέβη αυτές τις μέρες, τόσο στο Ορλάντο των ΗΠΑ, όσο και στη Θεσσαλονίκη με τον 14χρονο, ξέχωρα από τη λύπη και την απέχθεια που προκαλούν, μου έχουν αφήσει και μια πολύ πικρή γεύση με πολλά ερωτηματικά και κενά. Η πικρή γεύση, τα ερωτηματικά και τα κενά που νιώθω και για τις δυο περιπτώσεις είχαν αφετηρία την Ελλάδα και δυστυχώς το τρόπο που ενημερώνομαι. Βλέπετε η απόσταση μου στερεί επιλογές και η ενημέρωση μου υποχρεωτικά, δυστυχώς – και για άλλους λόγους, ευτυχώς – γίνεται μόνο μέσα από το ιντερνέτ ή τα κοινωνικά δίκτυα από φίλους και «φίλους».
Μάλιστα αυτή η πικρή γεύση και τα ερωτηματικά έγιναν και ο λόγος να «τσακωθώ» με φίλο δημοσιογράφο για το πώς λέγονται/γράφονται/περνάνε κάποια πράγματα στην Ελλάδα.
Κάντε λίγο υπομονή μαζί μου και θα σας εξηγήσω.
Όταν έγινε το έγκλημα στη πολιτεία της Φλόριντα των ΗΠΑ τα Ελληνικά ΜΜΕ γέμισαν έκτακτες ειδήσεις που στην αρχή μιλούσαν για μεγάλο αριθμό νεκρών, σταδιακά αρχίσαν να τονίζουν ότι ο στόχος ήταν ένα γνωστό, στη συγκεκριμένη πόλη, κλαμπ ομοφυλοφίλων και κατέληξαν στη σχέση του δολοφόνου με τους τρομοκράτες του ισλαμικού κράτους. Εκεί σταμάτησαν.
Στην αρχή ήταν ο πατέρας του δολοφόνου, Αφγανός στη καταγωγή, φίλος των Ταλιμπάν και υποψήφιος για τη προεδρία του Αφγανιστάν, μετά ήρθε η τέως γυναίκα του δολοφόνου και καταλήξαν με συναδέλφους που ήξεραν ότι είχε «σχέσεις» με το ισλαμικό κράτος. Στο τέλος ήρθαν και οι «έγκυρες» ανακοινώσεις του Ισλαμικού κράτους που αναλάμβανε την ευθύνη της επίθεσης και η ελληνική δημοσιογραφία έκλεισε σαν ενημέρωση.
Όλα τα σοβαρά πρακτορεία ειδήσεων και ειδησεογραφικά μπλογκ σε Ευρώπη και Αμερική έχουν κρατήσει τελείως μια συγκεκριμένη στάση. Πλην δυο. Της Daily Mail στην Ευρώπη και των Fox News στις ΗΠΑ. Τι κοινό έχουν αυτά τα δυο πρακτορεία; Ακροδεξιά, ομοφοβικά, ξενοφοβικά, ρατσιστικά, εν ολίγης φασιστικά. Όλοι συμφωνούν ότι ο δολοφόνος, πιθανώς επηρεασμένος από τον τρόπο που μεγάλωσε – ίσως να φταίει η θρησκεία έτσι που την διδάχτηκε ή την κατάλαβε – ανέπτυξε έντονη ομοφοβία που σε συνάρτηση και συνδυασμό με το διαταραγμένο γενικότερα μυαλού του, τον οδήγησε στο έγκλημα. Το λάθος, τονίζουν οι περισσότεροι, είναι αφενός σε αυτούς που δεν είδαν το πρόβλημα του, αλλά και στο γεγονός ότι ένας άνθρωπος με σοβαρά και εμφανή προβλήματα, όπως ο συγκεκριμένος, όχι απλά μπόρεσε να αγοράσει όπλο αλλά και να είναι νόμιμα κάτοχος όπλου λόγο της δουλειάς του.
Πολύ σωστά λοιπόν τα περισσότερα πρακτορεία ειδήσεων και αναλυτές επικέντρωσαν το θέμα στο ότι ο καθένας στις ΗΠΑ μπορεί νόμιμα να αγοράσει και φέρει όπλο και μάλιστα όχι ένα αμυντικό όπλο, αλλά ένα στρατιωτικής μορφής επιθετικό ημιαυτόματο. Όσο για τις σχέσεις του με το Ισλαμικό κράτος και τις ανακοινώσεις του Ισλαμικού κράτους, από την αρχή φάνηκε ότι η μεν σχέσεις του περιοριζόντουσαν σε μερικά σάιτ που ο ίδιος έψαχνε και οι ανακοινώσεις του Ισλαμικού κράτους δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την ανάγκη μερικών ψυχοπαθών δολοφόνων να διατηρηθούν στις επικεφαλίδες των ειδήσεων. Αυτοί είναι ικανοί να αναλάβουν ευθύνη και για κάθε έμφραγμα Αμερικανού για να γίνουν πρωτοσέλιδο. Αυτό ήταν κάτι που και ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ομπάμα είπε από την πρώτη στιγμή, βρίσκοντας συμφώνους τα περισσότερα ΜΜΕ και πολιτικούς εντός και εκτός ΗΠΑ, πλην …πλην Ντόναλντ Τραμπ και Fox News. Μάλιστα ο Ντόναλντ Τραμπ νιώθοντας δικαιωμένος ότι για όλες τις συμφορές φταίνε οι μουσουλμάνοι απαίτησε από την πρόεδρο Ομπάμα …να παραιτηθεί. Όλοι – ακόμα και οι σύντροφοι του στο κόμμα που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει – τον κράξανε. Ουτε λέξη ο Τραμπ στο στόχο του δολοφόνου και στην κοινότητα των ομοφυλοφίλων συμπολιτών του που θρηνούσε την ίδια στιγμή. Στην Ελλάδα ακόμα κι αυτή τη στιγμή, όλα τα ΜΜΕ ψάχνουν τις σχέσεις του δολοφόνου με το ισλαμικό κράτος και το Ισλάμ γενικότερα. Ευτυχώς τα ελληνικά ΜΜΕ δεν ζητάνε ακόμα την παραίτηση Ομπάμα, τους φτάνει να παραιτηθεί ο Τσίπρας.
Παρενθετικά εδώ, εγώ συμφωνώ ότι ΟΛΕΣ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ έτσι που τις έχει στρεβλώσει το παπαδαριό είναι ΟΜΟΦΟΒΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΜΜΕΤΙΚΑ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ. Από τους Ταλιμπάν και το Ισλαμικό κράτος, τον Αμβρόσιο και τον τέως Χριστόδουλο, όλοι έχουν οπλίσει με τον τρόπο τους χιλιάδες δολοφόνους σαν αυτόν του Ορλάντο και μάλιστα οι αναίσχυντοι, το έχουν κάνει στο όνομα της …αγάπης. Προσωπικά, μεταξύ Αμβροσίου και λοιπού παπαδαριού – ορθοδόξου και άλλου – δεν βλέπω καμία διαφορά με τους μουλάδες Ταλιμπάν και τους Αγιοταλάχ της αλ-Κάϊντα. Οι ηθικές ευθύνες τους είναι τόσο μεγάλες όσο είναι και αυτές των εμπόρων όπλων και ναρκωτικών.
Επίσης παρενθετικά, για λόγους πολιτικά ορθού λόγου, όλα τα Ελληνικά ΜΜΕ τονίζουν ότι ο δολοφόνος όχι απλά ήταν Αμερικάνος πολίτης αλλά γεννημένος και μεγαλωμένος στις ΗΠΑ. Πάλι όμως ξεχνάνε μια μικρή λεπτομέρεια που δεν βολεύει, ο τυπάς ήταν σεκιουριτάς και είχε δικαίωμα να φέρει όπλο. Δηλαδή παρα ότι δήθεν τον είχαν σε λίστα υπόπτων για φιλικές σκέψεις με τον Ισλαμικό κράτος (συμπωματικά πηγή πάλι είναι μόνο το Fox News και η Daily Mail και όχι το FBI που θα έπρεπε), είχε περάσει όλους τους ελέγχους, όχι μόνο για να δουλεύει σαν σεκιουριτάς σε κρατικά κτίρια αλλά για να μπορεί να φέρει και όπλο.
Δεν κατηγορώ τα ελληνικά ΜΜΕ και την μπλογκόσφαιρα ότι είναι όλοι ακροδεξιοί, φασίστες κλπ. Αυτό όμως που μου αφήνει πικρή γεύση και πολλά ερωτηματικά είναι ότι προσπαθούν – πολύ προσεκτικά το ομολογώ – να μην μιλήσουν για ένα καθαρό προσωπικό έγκλημα μίσους με συγκεκριμένο στόχο. Ουσιαστικά νιώθω ότι τα ελληνικά ΜΜΕ χρησιμοποιούν τον πολιτικά ορθό λόγο και το ισλαμικό κράτος σαν φερετζέ για να κρύψουν (αποφύγουν;) τη δικιά τους ομοφοβία. Που – πολύ μεγάλη συζήτηση – καθρεφτίζει την ομοφοβία των περισσοτέρων Ελλήνων.
Πάμε τώρα λίγο στο Γεφύρι της Θεσσαλονίκης. Από την ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη και με όλα όσα έχουν ειπωθεί και γραφτεί, νιώθω σαν να στέκομαι μπροστά σε ένα παζλ που λείπουν τρία βασικά κομμάτια. Είναι σαν να έχω φτιάξει ένα παζλ με τη Τζοκόντα και να μου λείπουν τα κομμάτια με το χαμόγελο της. Τη Τζοκόντα την «βλέπω», το ουσιαστικό μέρος του παζλ είναι έτοιμο αλλά ….χωρίς το χαμόγελο της ουτε την βλέπω ουτε έτοιμη είναι. Κάπως έτσι. Τώρα εγώ 14 χρονών υπήρξα ακόμα κι αν είναι χαμένο στα ερείπια της Ακρόπολης, και το μπούλιγκ καινούργιο δεν είναι. Υπήρχε και πριν από πενήντα χρόνια, υπήρχε και πριν από εκατό χρόνια. Και πάντα υπήρχαν θύματα, απλά τα κρύβαμε κάτω από το χαλάκι όπως την ενδοοικογενειακή βία και πολλά άλλα. Και όλοι μας είχαμε γίνει θύματα, θύτες ή μάρτυρες μπούλιγκ, απλά δεν του είχαμε βρει όνομα.
Αλλά για σκεφτείτε λιγάκι. Όσο σοβαρό κι αν ήταν το μπούλιγκ – και μάλιστα από ένα παιδί μικρότερο – φτάνει η κοροϊδία για ένα τρακτέρ του μπαμπά για να πάρει ο άλλος 14χρονος/15χρονος (εδώ οι πληροφορίες είναι λίγο μπερδεμένες) το κουζινομάχαιρο και να τον σφάξει; Για σκεφτείτε λιγάκι όλοι σας. Ποια είναι η χειρότερη προσβολή/κοροϊδία που θα έκανε ένα 14χρονο ΑΓΟΡΙ σε ένα άλλο 14/15χρονο ΑΓΟΡΙ, ώστε στη συνεχή επανάληψη της να οδηγήσει το θύμα/αποδέκτη, να πάρει ένα κουζινομάχαιρο και να σφάξει ένα συνομήλικο του που μάλιστα υποτίθεται ότι ήταν και φίλος του. Ποια είναι αυτή η προσβολή; Για σκεφτείτε λιγάκι; Για βάλτε τον εαυτό σας στα 14 σας χρόνια. Ειδικά αν είσαστε αγόρι!
Τα ΜΜΕ και η μπλογκόσφαιρα, πέρα από τη λύπη τους, έχουν αρχίσει σταδιακά να αναφέρουν όχι ότι έβγαλε ανακοίνωση το ισλαμικό κράτος (αυτό θα ήταν λίγο τραβηγμένο) αλλά μαρτυρίες γειτόνων και φίλων ότι ο 14/15χρονος δολοφόνος κλωτσούσε και τυραννούσε σκυλιά και γατιά …όταν ήταν μικρός. Δηλαδή τι προσπαθούν να μας πουν οι δημοσιογράφοι/ψυχολόγοι; Ότι ήταν ένας εκκολαπτόμενος κατ’ επανάληψη δολοφόνος; Το είδαν στη «Κραυγή των αμνών» και ξέρουν;
Τώρα για βάλτε όλα τα κομμάτια μαζί και θα δείτε ότι το χαμόγελο της Τζοκόντας είναι πολύ θλιμμένο, πολύ πονεμένο και πολύ φοβισμένο σε μια χώρα με ΜΜΕ που καθρεφτίζουν πολίτες θύματα της άρνησης τους μπροστά στη άσχημη πραγματικότητα, που δεν θέλουν να την δουν καλύπτοντας την – αριστερά και δεξιά – με το φερετζέ του πολιτικά ορθού λόγου.
