γράφει ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος.
Ανήκω στην πολιτική γενιά της Μεταπολίτευσης που άλλαξε τη μοίρα της Ελλάδας. Οι κεντρώες πεποιθήσεις μου, από τα φοιτητικά χρόνια, μου επέτρεψαν να υπηρετήσω τις ανορθωτικές και εκσυγχρονιστικές πολιτικές των Κων. Καραμανλή, Κων. Μητσοτάκη, Κ. Σημίτη. Έχω ικανοποιήσει τις προσωπικές μου φιλοδοξίες. Δεν θέλω όμως να ανήκω στη γενιά των υπνοβατών που ενώ βλέπει τα συμπτώματα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και τα παρακμιακά φαινόμενα της δημόσιας ζωής, αδρανεί. Αρνούμαι να υποκύψω στον διάχυτο μιθριδατισμό της παραδοχής ότι «αυτή είναι η Ελλάδα» και της παραίτησης από την ευθύνη και τον αγώνα αντιστροφής του κατήφορου στον οποίο κατρακυλάει σήμερα.
Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε πει ότι «ο απαισιόδοξος βλέπει την δυσκολία σε κάθε ευκαιρία, ο αισιόδοξος βλέπει την ευκαιρία σε κάθε δυσκολία». Ανήκω στη δεύτερη κατηγορία. Πιστεύω ότι η κρίση αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για να γίνει η χώρα μας ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος.
Δηλώνω μάχιμος και στρατεύομαι, ως απλός στρατιώτης, στην Κεντροδεξιά παράταξη της οποίας υπήρξα ιδρυτικό στέλεχος. Στις εκλογές που επίκεινται είμαι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός θα της αναθέσει για μια ακόμη φορά την ευθύνη να θεμελιώσει τη Νέα Μεταπολίτευση. Η παρουσία στην ηγεσία της του Κυριάκου Μητσοτάκη, που προσωπικά γνωρίζω από τα φοιτητικά του χρόνια, αποτελεί εγγύηση ότι θα ανταποκριθεί σε αυτή την ιστορική ευθύνη.-
