Αν ήμουν ο ιστορικός του μέλλοντος, η παραπάνω παράγραφος σίγουρα θα ήταν μέρος της περιγραφής που θα έκανα για να παρουσιάσω στις επόμενες γενιές την περίοδο διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αυτοί είναι οι καρποί του «Πρώτη Φορά Αριστερά».
Από το πρωί λοιπόν -και με καλή πρόθεση- προσπαθώ να σκεφτώ μία μεγάλη και γενναία μεταρρύθμιση που θα αφήσει πίσω της η κυβέρνηση αυτή. Προσοχή! Δεν μιλάω απλά για ένα νομοσχέδιο ή κάτι αντίστοιχο, αλλά μιλάω ξεκάθαρα για γενναία και μεγάλη μεταρρύθμιση. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τα τελευταία σχεδόν τρία χρόνια που είναι στην εξουσία, τι θεμελιώδες κατάφερε να αλλάξει στην Παιδεία, στην Δικαιοσύνη, στην Οικονομία, στην Υγεία, στην Εξωτερική Πολιτική κλπ; Με πιο απλά λόγια, είδαμε τα δημόσια νοσοκομεία σε καλύτερη κατάσταση; Είδαμε νέες και στρατηγικές συμμαχίες με άλλες χώρες; Είδαμε εξυγίανση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση; Είδαμε βελτίωση στα διαχρονικά έκτροπα των γηπέδων; Τα ερωτήματα είναι άπειρα και η απάντηση πάντα αρνητική.
Φυσικά, σε μία τέτοια μομφή, οι υποστηρικτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην φαρέτρα τους έχουν μόνιμα τα εξής «προκάτ» επιχειρήματα: α) Οι προηγούμενοι φταίνε β) Γιατί τόσα χρόνια έκαναν κάτι καλό οι άλλοι; γ) Πού να προλάβει η κυβέρνηση σε μόλις 3 χρόνια και δ) Δεν τους αφήνουν.
Πάμε να τα απαντήσουμε ένα προς ένα. α) Φταίνε οι προηγούμενοι σε έναν μεγάλο βαθμό, αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι το αιώνιο άλλοθι της κυβέρνησης για την ανικανότητά της. β) Ναι, έκαναν! ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν έκαναν μόνο ζημιά. Πολλά από τα αγαθά, τις υπηρεσίες και τις δομές που απολαμβάνουμε καθημερινά, επί ημερών τους παρήχθησαν γ) 3 χρόνια είναι αρκετά για να προβείς σε μεταρρυθμίσεις, ειδικά όταν έχεις λευκή επιταγή από τον ελληνικό λαό που σε στήριξε σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις και σε ένα δημοψήφισμα. δ) Αν δεν τους αφήνουν, να βγουν δημόσια, να κατονομάσουν εκείνους που εμποδίζουν τις μεταρρυθμίσεις και να προσφύγουν στη δικαιοσύνη.
Κακά τα ψέματα! Οι μεταρρυθμίσεις και μάλιστα σε μία χώρα ξεροκέφαλη όπως η Ελλάδα, είναι πράγμα δύσκολο και απαιτητικό, ανεξάρτητα ποιος είναι στη διακυβέρνηση. Όμως μία κυβέρνηση που είχε τη στήριξη του λαού και πλέον έχει και την ανοχή των εταίρων μας και που είναι πολιτικά νέα και άφθαρτη είχε τα προσόντα (θεωρητικά τουλάχιστον) για να κάνει όχι απλά μεταρρυθμίσεις, αλλά τομές. Αντί για αυτό οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έκαψαν την μεγαλύτερη λευκή εντολή που έχει δώσει ο ελληνικός λαός σε κυβέρνηση από την Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Η ευκαιρία χάθηκε και ο ιστορικός τους κύκλος έχει πλέον κλείσει.
Σίγουρα πρέπει να τους αναγνωριστεί πάντως ότι πέρασαν -κατά τρόπο αναίμακτο- μέτρα που καμία άλλη κυβέρνηση δεν θα μπορούσε. Ίσως επίσης να τους αναγνωρίσουμε ότι φεύγοντας αφήνουν την χώρα σε τροχιά ανάπτυξης, αλλά αυτό χωράει συζήτηση, δεδομένου ότι ήδη από το 2014, επί Σαμαρά, είχε αρχίσει να βλέπει φως στο τούνελ η Ελλάδα, αλλά η πρόοδος αναχαιτίστηκε από τις ψευδαισθήσεις Τσίπρα και τη δημιουργική ασάφεια Βαρουφάκη.
Συμπερασματικά, ο απολογισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ένας. Χάσαμε χρόνο και χρήματα, μπήκαμε σε αχρείαστες περιπέτειες, ανοίξαμε μέτωπα χωρίς λόγο και το κυριότερο; Δεν σημειώθηκε ούτε μια γενναία μεταρρύθμιση. Τι μένει πίσω όταν αποχωρήσει η κυβέρνηση; Ξανά άθλια νοσοκομεία, ξανά άθλιες συνθήκες στα σωφρονιστικά ιδρύματα, ξανά άθλια παιδεία, ξανά αργή απονομή δικαιοσύνης, ξανά γραφειοκρατία, ξανά αναξιοκρατία και όλα τα γνωστά φαντάσματα που έχει στους κόλπους της η ελλαδική κοινωνία τόσα χρόνια.
Τουλάχιστον κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, αν δεν μπορείτε να κάνετε την Ελλάδα καλύτερη, έστω μην την κάνετε χειρότερη. Η λογική που ακολουθείτε (εκών άκων) να παρατήσετε καμένη γη, με στόχο να έχει δύσκολο έργο η επόμενη κυβέρνηση, είναι εθνικά επιζήμια τακτική.
Για περισσότερα άρθρα του Βασίλη Βρανά πατήστε εδώ!
