γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
Ακόμη και η κόλαση της ερήμου έχει κάποια οδό διαφυγής σε μία όαση. Το Μάτι δεν είχε ευδιάκριτη οδό για διαφυγή, ήταν μία που δεν χωρούσαν καλά καλά να περάσουν δύο άτομα. Ο δρόμος που πήγαιναν τα αυτοκίνητα ήταν λάθος, η αστυνομία τα έστελνε στο Μάτι χωρίς να ξέρει τι γίνεται. Αντί να τους λέει να πάνε προς Νέα Μάκρη, τους έλεγαν προς Ραφήνα. Τους έστελναν πάνω στη φωτιά.
Σχέδιο εκκένωσης δεν ξέρουμε εάν δόθηκε, αλλά οι κατασκηνώσεις προνόησαν και έτσι τα παιδιά χάρη στο ένστικτο του αρχηγού της κάθε κατασκήνωσης σώθηκαν.
Το θέμα με την εκκένωση είναι ότι εάν το συμβάν υπερβαίνει τους δύο δήμους την ευθύνη την έχει η Περιφέρεια Αττικής και ότι η εκκένωση δεν είναι υποχρεωτική όπως είναι στην Αμερική, αλλά προαιρετική. Πες σε κάποιον φύγε να σωθείς και άσε το σπίτι σου, πόσοι θα τα κάνουν; Πρώτο μέλημα όμως σε τέτοιες περιστάσεις είναι η ανθρώπινη ζωή και μετά τα υλικά αγαθά.
Το άλλο μπέρδεμα έγινε -σκοπίμως ή όχι- με τους νεκρούς και σχετικά με το εάν γνώριζε ο πρωθυπουργός ότι υπήρχαν νεκροί. Μάλλον το γνώριζε. Εάν δεν το γνώριζε, τότε όλοι όσοι συμμετείχαν στην σύσκεψη που έγινε σε ζωντανή μετάδοση, γιατί του το κράτησαν κρυφό και εάν όμως ήξεραν, γιατί έκαναν την σύσκεψη σε ζωντανή μετάδοση; Θα αργήσουμε μάλλον να μάθουμε τι πραγματικά συνέβη.
Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα και οι ευθύνες βαραίνουν όλους όσοι ήταν στην σύσκεψη εκείνο το βράδυ. Μπορεί ο πρωθυπουργός να είπε ότι αναλαμβάνει την «πολιτική ευθύνη» αλλά τουλάχιστον ο κ. Τόσκας δεν έπρεπε να είναι στην θέση του. Ο άνθρωπος αυτός είναι υπεύθυνος για το πώς χάθηκαν τόσες ζωές μαζί με τον Γ.Γ. προστασίας του Πολίτη τον κ. Καπάκη και την Περιφερειάρχη. Μία παραίτηση θα ήταν δεκτή για λόγους πολιτικής ευθιξίας, η Πορτογαλία έδειξε το παράδειγμα πάλι πέρυσι με την παραίτηση της αντίστοιχης υπουργού.
Μαζί με το Μάτι κάηκαν και τα σχέδια του Πρωθυπουργού που έκανε για την μεταμνημονιακή περίοδο. Οι φιέστες αναβάλλονται, δεν γίνεται οι μνήμες να είναι νωπές και εσύ να κάνεις φιέστες, άρα μάλλον όλα μετατίθενται για την ΔΕΘ. Ο ανασχηματισμός προκρίνεται ως πιθανό σενάριο, αλλά ένας ανασχηματισμός χωρίς αλλαγή στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν αλλάζει τίποτα. Τις εκλογές τις ξεχνάμε, γιατί με αυτήν την κατάσταση που δημιουργήθηκε ο πρωθυπουργός θα είναι δύσκολο να πάει σε εκλογές.
Πρέπει επιτέλους να φτιάξουμε κράτος με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον πολίτη, με ενσυναίσθηση. Να μην είναι πελατειακό, χωρίς φανατισμό, χωρίς να είναι αγκυλωμένο στο παρελθόν. Και την κρίσιμη στιγμή να ξέρει τι να κάνει και όχι να ψάχνει εχθρούς όπως πριν από μία εβδομάδα.
Αξίζουμε σίγουρα καλύτερα. Είναι καιρός να ξυπνήσουμε.
