Νάντια Βαλαβάνη

Η Νάντια Βαλαβάνη (Βαλαβάνη Όλγα-Νάντια) γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 16 Αυγούστου 1954.

  Είναι συγγραφέας και οικονομολόγος, πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (τότε ΑΣΟΕΕ).

   Εργάστηκε ως μεταφράστρια και τα τελευταία 20 χρόνια σε ασφαλιστική εταιρεία, ενώ από το 1996 μέχρι το 2005 ήταν διευθύντρια ξενοδοχείου στην Κρήτη.

   Ζει στην Αθήνα, είναι παντρεμένη με τον δικηγόρο Δήμο Τσακνιά και έχουν ένα γιο και μια κόρη.

   Μαθήτρια στο Ηράκλειο Κρήτης κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας, μαζί με φίλες της πραγματοποίησαν αυθόρμητες δραστηριότητες ενάντια στο καθεστώς. Από τον Ιανουάριο του 1973 συμμετείχε σε όλα τα γεγονότα του οργανωμένου μαζικού φοιτητικού κινήματος και στο παράνομο αντιδικτατορικό κίνημα στην Αθήνα μέσα από τις γραμμές της Αντι-ΕΦΕΕ και της ΚΝΕ. 

    Πρωτοετής φοιτήτρια, συνελήφθη το Φεβρουάριο του 1974 μαζί με άλλα στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και μετά από 5μηνη παραμονή υπό ανάκριση σε συνθήκες απομόνωσης στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών στη Μεσογείων, παραπέμφθηκε σε δίκη (που θα γινόταν το Σεπτέμβριο 1974) από το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών κατηγορούμενη κυρίως για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Αφέθηκε ελεύθερη από τις Φυλακές Κορυδαλλού μετά την κατάρρευση της δικτατορίας τον Ιούλιο του 1974.

   Αντιπρόεδρος του πρώτου μεταδικτατορικού ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών ΑΣΟΕΕ «Σωτήρης Πέτρουλας», πήρε μέρος στο ιδρυτικό συνέδριο της ΕΦΕΕ και εκλέχτηκε μέλος του πρώτου Εθνικού Συμβούλιου της (Ιούνιος 1975).

     Συμμετείχε σε όλους τους μεταπολιτευτικούς κοινωνικούς και δημοκρατικούς αγώνες και χρημάτισε μέλος του Γραφείου και της Γραμματείας του ΚΣ της ΚΝΕ και αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

    Ως στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια και αποστολές στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ και στη Μέση Ανατολή. Αποχώρησε από το ΚΚΕ το 1989 διαφωνώντας με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Τζανετάκη.

   Το 2007 προσχώρησε και έκτοτε συμμετέχει στο ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ ως ανένταχτη.

   Τον Αύγουστο του 2007 ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Αλέκου Αλαβάνου να συμβάλλει στην εκλογή του τότε Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και βοήθησε ως υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο στη σημαντική ενίσχυση σε ψήφους του ψηφοδέλτιου και στην εκλογή Βουλευτή Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ. Η ίδια ήταν η πρώτη επιλαχούσα.

    Στην κρίσιμη και δύσκολη εκλογική μάχη της 4ης Οκτωβρίου 2009 ήταν υποψήφια στο ψηφοδέλτιο Β’ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ και αναδείχτηκε και πάλι πρώτη επιλαχούσα. Πήρε μέρος στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση του 2010, υποψήφια με το περιφερειακό ψηφοδέλτιο της Ελεύθερης Αττικής.

   Κατά τα τελευταία δυο χρόνια, μέσα απ’ τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΜΑΑ συμμετείχε ενεργά σε όλα τα γεγονότα του κινήματος αντίστασης (απεργίες, διαδηλώσεις, κατάληψη της Πλατείας Συντάγματος κ.α.).

   Ταυτόχρονα αγωνιζόταν για την εξασφάλιση της κοινής δράσης και συμπαράταξης κατά προτεραιότητα της κοινωνικής και πολιτικής αριστεράς στο πλαίσιο της ευρύτερης δυνατής μετωπικής πολιτικής συσπείρωσης: Με στόχο την ανατροπή της πολιτικής της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ που, σε συνεργασία με τις ελληνικές κυβερνήσεις, τα κόμματα του (πρώην) δικομματισμού κι ένα αστερισμό μικρότερων κομμάτων οδηγούν την εργαζόμενη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας σε κοινωνικό ολοκαύτωμα και τη χώρα σε πλήρη υποτέλεια και σε ολοκληρωτική καταστροφή.

    Στο ίδιο πλαίσιο δραστηριοποιήθηκε και υπήρξε ιδρυτικό μέλος ενωτικών κινήσεων όπως του Βήματος για Διάλογο και Κοινή Δράση της Αριστεράς (Αριστερό Βήμα), της Επιτροπής για το Λογιστικό Έλεγχο επί του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους (ΕΛΕ) και των κινήσεων καλλιτεχνών Μαζί ενάντια στη βαρβαρότητα και Καλλιτέχνες ενάντια στο Μνημόνιο.      

    Προσκλήθηκε ως «ελληνίδα δημοσιολόγος» από το κόμμα της γερμανικής αριστεράς DIE LINKE και μίλησε στα γερμανικά για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα και τη σχέση της Ε.Ε., της ΕΚΤ και της Γερμανίας μ΄ αυτό, στις 18 Νοεμβρίου 2011 σε ανοιχτή συγκέντρωση με κεντρικό σύνθημα «Ενάντια στη δικτατορία των χρηματιστικών αγορών» στην Πλατεία της Όπερας στο «Τετράγωνο των Τραπεζών» στη Φρανκφούρτη με κεντρικό ομιλητή τον Όσκαρ Λαφοντέν - κι ενώ στην Όπερα βρισκόταν σε εξέλιξη δείπνο της «Ένωσης Ευρωπαίων Τραπεζιτών» με οικοδεσπότες τον πρόεδρο της ΕΚΤ Ντράγκι και τον πρόεδρο της Deutsche Bank Άκερμαν.

    Από χρόνια μελετά το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Άρθρα και δοκίμια της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά τέχνης, σε πολιτικά και επιστημονικά περιοδικά. Έχει συμμετάσχει σε ελληνικά και διεθνή Συμπόσια και ημερίδες για τον Μπρεχτ, ανάμεσα στα οποία και στο κεντρικό γεγονός για τα 50 χρόνια από το θάνατο του, που οργάνωσε η Διεθνής Ένωση για τον Μπρεχτ το 2006 στην γενέτειρα του, το Άουγκσμπουργκ της Βαυαρίας, με ανακοίνωση της για τα διδακτικά θεατρικά έργα του.

    Σχεδίασε και επιμελήθηκε το βιβλίο Μπέρτολτ Μπρεχτ – Κριτικές προσεγγίσεις (Στάχυ 2002 και Πολύτροπο 2004), διεθνή έκδοση με δοκίμια για τον Μπρεχτ, ένα δικό της και 15 γνωστών ειδικών, πανεπιστημιακών από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αλλά και μεγάλων καλλιτεχνών, όπως η Γκιζέλα Μάι και οι τότε βοηθοί σκηνοθέτες του Μπρεχτ στο Μπερλίνερ Ανσάμπλ, Μ. Βέκβερτ και Κ. Βέμπερ. Το βιβλίο χρησιμοποιείται κατά καιρούς ως διδακτικό εγχειρίδιο σε σεμινάρια για τον Μπρεχτ στα Τμήματα Θεατρολογίας των Πανεπιστημίων Αθηνών, Πατρών και Θεσσαλονίκης. Το μεγαλύτερο μέρος του τελευταίου βιβλίου της Ψωμί και τριαντάφυλλα αφορά δοκίμια και άρθρα για τον Μπρεχτ.

    Έχει μεταφράσει ποιήματα του Μπρεχτ (Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή και Οδηγητής), δύο βιβλία με διηγήματα του (Καστανιώτης), το διδακτικό θεατρικό έργο Η εξαίρεση και ο κανόνας (Ομάδα Σύγχρονης Τέχνης του Γιάννη Καλαντζόπουλου, θεατρική σεζόν 1998-1999 και ερασιτεχνικός θίασος νέων, Λεμεσός Κύπρου 2007), καθώς και λογοτεχνικά και παιδικά βιβλία (εκδόσεις Καστανιώτη και Πατάκη).

    Το μυθιστόρημα της Οι εσπερινοί επισκέπτες (Δελφίνι, 1996 και Στάχυ, 1999), διηγήματα, ποιήματα (ανάμεσα τους δύο ατομικές ποιητικές συλλογές, Τέλος Εποχής, Καστανιώτης, 1991 και Στην πόλη της μακριάς προσμονής, Δελφίνι, 1994), αφηγήματα και δοκίμια της έχουν εκδοθεί σε ατομικές και συλλογικές εκδόσεις από τους εκδοτικούς οίκους Κάλβο (Διήγημα ’71, 16χρονη μαθήτρια), Καστανιώτη, Δελφίνι, Σύγχρονη Εποχή, Νέα Σύνορα-Λιβάνης, Στάχυ, Οδηγητής, Πολύτροπο, Το πέρασμα και σε ειδικές ιστορικές εκδόσεις της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ. Βρίσκονται επίσης στην Ανθολογία κρητικής ποίησης 1950-2007 (Συμπόσιο Ποίησης Πανεπιστημίου Πατρών/Ταξιδευτής) και στα περιοδικά ΟΥΤΟΠΙΑ, Διαλεκτική, Θέσεις, Monthly Review, Ρεύματα, Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης, Πολίτες, Διεθνιστική Αριστερά, Ιδιόφωνο και Ελί-τροχος.

       Κατά τη διάρκεια του πολέμου ενάντια στη Γιουγκοσλαβία (Μάιος 1999) κυκλοφόρησε το λεύκωμα της Ο απαραίτητος πόλεμος, αφισέτες με κολάζ και ποιητικά σχόλια.

    Το 2009 κυκλοφορήσει η αναδρομική ποιητική της συλλογή Η μεγάλη εποχή και πρόσφατα, το Δεκέμβρη 2011, το βιβλίο της Ψωμί και τριαντάφυλλα – Θέματα τέχνης και πολιτικής (αι τα δύο εκδόσεις Ταξιδευτής).

     Έγραψε τα κείμενα και σχεδίασε 4 παραστάσεις λόγου, μουσικής και Video-art για τις οποίες συνεργάστηκε με σημαντικούς καλλιτέχνες αλλά και εξαιρετικούς ερασιτέχνες ηθοποιούς και μουσικούς: Τρώγοντας το φρούτο απ’ το δέντρο της γνώσης (αφιέρωμα του 11ου Ογκολογικού Συνεδρίου του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και της Ιατρικής Σχολής Κρήτης στον Μπρεχτ, Ηράκλειο, 13.11.2003). Σκέφτομαι σημαίνει αλλάζω (Θέατρο Ιλίσια, αφιέρωμα στα 50 χρόνια από το θάνατο του Μπρεχτ, παραγωγή του ΣΥΝ, 10.11.2006). Ψωμί και τριαντάφυλλα (αφιέρωμα στην ιστορία του διεθνούς εργατικού τραγουδιού, Δήμος Ελληνικού, Πρωτομαγιά 2007). Έρευνα για το αν ο άνθρωπος τον άνθρωπο βοηθά (αφιέρωμα στους συνθέτες Κουρτ Βάιλ και Χανς Άισλερ και στα θεατρικά τραγούδια του Μπρεχτ – μέσα στην τελευταία πενταετία έχει παρουσιαστεί σε δεκάδες δήμους της Αθήνας, της Αττικής, στο Ηράκλειο και τη Θεσσαλονίκη με φορείς δημοτικές αρχές, αριστερές δημοτικές παρατάξεις, την ΟΛΜΕ-ΔΟΕ και τις 5 ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης).

    Συμμετείχε μαζί με σημαντικούς καλλιτέχνες και ανθρώπους του ερασιτεχνικού πολιτιστικού κινήματος στη συνδημιουργία δύο συλλογικών παραστάσεων αφιερωμένων στο Βλαδίμηρο Μαγιακόβσκι, το ρωσικό μοντερνισμό και τον Οκτώβρη με αφορμή τα 80χρονα από την αυτοκτονία του ποιητή, κυρίως μέσω της αυτοτελούς μισάωρης παρέμβασης λόγου, μουσικής και εικόνας δικού της σχεδιασμού με τίτλο «Γιατί αυτοκτόνησε ο Μαγιακόβσκι;»: Στην παράσταση του Χώρου Διαλόγου και Δημιουργίας «Καμπάνη 2», βασισμένη σε μια ιδέα του Μανώλη Ρασούλη, Θέλω το μέλλον τώρα (11.5.2010). Και στην παράσταση-παραγωγή της Κίνησης Πολιτών Μοσχάτου «Μεσοποταμία» «…και παρακαλώ να λείψουν τα κουτσομπολιά, τ’ απεχθανόταν φοβερά ο μακαρίτης…» (από το προθανάτιο σημείωμα του Μαγιακόβσκι – 4 παραστάσεις μεταξύ Δεκεμβρίου 2010 και Απριλίου 2011 με οργανωτές αντίστοιχα τη «Μεσοποταμία» στο Μοσχάτο, τη Δημοτική Κίνηση «Άνω-Κάτω στο Καλαμάκι», το Χώρο Πολιτισμού «@ Ρούφ» και την «Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς Ενάντια στα Μέτρα» στην Ερυθραία.

    Την ίδια περίοδο συμμετείχε στην αρχική πολιτική δράση με αισθητικά μέσα των «Καλλιτεχνών ενάντια στο Μνημόνιο» (από το Χρηματιστήριο μέχρι το Σύνταγμα, 14.10.2010). Είχε επίσης την ευθύνη επιλογής των κειμένων στη συλλογική παράσταση που έδωσαν εξαιρετικοί ηθοποιοί, μουσικοί και τραγουδιστές της κίνησης Μαζί ενάντια στη βαρβαρότητα για τα Σωματεία της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος στο ξεκίνημα της φετινής απεργίας τους (16.1.2012).

    Οι παραστάσεις τις οποίες σχεδιάζει ή συμμετέχει είναι με ελεύθερη είσοδο.

    Δεκάδες πολιτικά άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες ΤΑ ΝΕΑ, Ριζοσπάστης, ΑΥΓΗ της Κυριακής, ΔΡΟΜΟΣ της Αριστεράς, ΕΠΟΧΗ, ΑΡΙΣΤΕΡΑ!, Ελευθεροτυπία, Έθνος, Οδηγητής και στην εφημερίδα του Ηρακλείου Πατρίς.

   Είναι μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου, του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων της Αντίστασης 1967-1974, της Διεθνούς Αμνηστίας και της IBS (Διεθνής Ένωση για τον Μπρεχτ).