Στητός ευπαρουσίαστος, ΑΝΕΤΟΣ και κυρίως με αυτοπεποίθηση.
Τον θαυμάσαμε όταν αναφώνησε Ουάου στον Ντάισενμπλουμ. Τον ακούγαμε ασμένως στις ατέλειωτες δηλώσεις του. Τον διαβάσαμε, με συγκατάβαση, στις αμέτρητες συνεντεύξεις που …έτυχε να δώσει. Μα πάνω απ’ όλα τον θαυμάσαμε (!) για τις προετοιμασίες που έκανε, εν κρυπτό, για τυχόν μετάβασή μας στη δραχμή.
Είμαστε άραγε, θύματα ή θύτες;
Πάντως, πρέπει να παραδεχτούμε ότι όλοι στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας είχαμε μία αντίστοιχη εικόνα του Έλληνα πολιτικού που θα θέλαμε να αντιμετωπίσει τους εταίρους – δανειστές από την πρώτη ώρα, από το 2010. Από την στιγμή που οι εταίροι και οι φίλοι μας πίεζαν, ζητούσαν και απαιτούσαν από εμάς, γη και ύδωρ! Την ίδια ώρα οι πολιτικοί μας, πήγαιναν στο Καστελόριζο για διαγγέλματα που εκ των υστέρων μας παραμύθιαζαν ότι το έκαναν για να διαφημίσουν το νησί!
Άλλοι μπαινόβγαιναν στο Ζάππειο με σχέδια επί χάρτου, που στη συνέχεια τα έσκισαν, προφανώς από λάθος, αντί να σκίσουν τα μνημόνια.
Στο πρόσωπο, λοιπόν, του πεντάμηνου ήρωά μας, η πλειοψηφία των Ελλήνων – θα αφήσω και κάποιους απ’ έξω, γιατί σίγουρα δεν θα το παραδεχτούν ούτε και τώρα- πίστεψε ότι αυτή ήταν η συμπεριφορά που θα έπρεπε να επιδείξουμε ως Έλληνες στους Ευρωπαίους. Πίστεψαν ότι είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να σηκώσουμε το ανάστημά μας.
Φευ, κάναμε λάθος! Έτσι τουλάχιστον αποδείχτηκε από την σημερινή εικόνα που παρουσιάζει η οικονομία της χώρας μας. Η ιστορία φυσικά στο μέλλον θα βάλει την σφραγίδα της, για τον ρόλο του καθενός. Το πρόβλημα είναι τι κάνουμε τώρα; Μέχρι να αποφασίσουμε ας πάμε για τζόκινγκ!
Υ.Γ. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να βάλω τη φωτογραφία ή να αναφέρω το όνομα, του …ήρωά μας. Τελευταία τον θαυμάσαμε να κάνει τζόκινγκ. Ας πάμε λοιπόν όλοι μας για τζόκινγκ.