γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος.
Όταν το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου έφτασε στα δημοσιογραφικά γραφεία η πληροφορία/είδηση ότι το τουρκικό σεισμογραφικό «Oruc Reis» επέστρεψε για ελλιμενισμό στην Αττάλεια, αντιμετωπίστηκε καχύποπτα. Κάποιοι διευθυντές τηλεοπτικών σταθμών ζήτησαν από τους ρεπόρτερς τους να επιβεβαιώσουν το γεγονός για να δουν αν είναι αλήθεια ή fake news.
Η πληροφορία/είδηση, δεν άργησε να επιβεβαιωθεί. Κι είναι χαρακτηριστικό ότι κορυφαίο στέλεχος μεγάλου καναλιού, προσκείμενο στον ΣΥΡΙΖΑ, αναφώνησε αυθόρμητα: «Δεν μιλάμε για μια απλή αποκλιμάκωση, αλλά για έναν θρίαμβο του Μητσοτάκη»!
Ταυτοχρόνως, το κλίμα που έφτανε από τα πολεμικά πλοία ήταν ενθουσιώδες. Βλέπετε, δεν είναι και λίγο σχεδόν δυο μήνες τώρα να βρίσκονται τόσα παλικάρια συνεχώς στην ανοικτή θάλασσα…
Διπλωματικοί παρατηρητές πρόσθεσαν και κάτι ακόμη: Ότι η αποχώρηση του τουρκικού ερευνητικού πλοίου προκάλεσε ανακούφιση τόσο στις διπλωματικές υπηρεσίες στο Βερολίνο όσο και στην Ουάσινγκτον, καθώς έτσι υπάρχει σοβαρότατη πιθανότητα να επαναρχίσουν οι διερευνητικές επαφές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που έχουν διακοπεί από την Άνοιξη του 2016.
Είναι και κάτι άλλο: Ανακούφιση επήλθε και στην γερμανική καγκελαρία αφού ήδη ήταν πολλές οι ευρωπαϊκές χώρες που ζητούσαν να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία. Κάτι που δεν ήθελε η Μέρκελ, αφού εκτός από τα μεγάλα γερμανικά συμφέροντα στην Τουρκία, γνωρίζει ότι η τουρκική οικονομία βρίσκεται υπό ασφυκτικό κλοιό πιέσεων, καθώς τα συναλλαγματικά διαθέσιμα εξατμίζονται και οι ωριμάνσεις των προς αποπληρωμή κρατικών ομολόγων δεν μπορεί να είναι αντικείμενο εσαεί μετακύλισης στο μέλλον.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι αποδείχθηκε πως η κορύφωση του διπλωματικού πολέμου που ξεκίνησε ο Μητσοτάκης εναντίον του Ερντογάν, είχε ξεκάθαρο νικητή αφού η Τουρκία –παρά τους λεονταρισμούς και τις κραυγές Ερντογάν και λοιπών παρατρεχάμενών του- δεν είναι έτοιμη για μια κρίση που θα οδηγήσει τις σχέσεις της με την ΕΕ στην ρήξη.
Τώρα, προκύπτει ένα ερώτημα: Θ’ αρχίσουν συζητήσεις πριν την Σύνοδο Κορυφής;
Η απάντηση είναι ότι αυτό είναι σχεδόν αδύνατον. Μπορούν όμως να επαναρχίσουν συζητήσεις τεχνικών κλιμακίων ή της τριμερούς Βερολίνου – Αθήνας- Άγκυρας, με Γιαν Χέκερ, Ελένη Σουρανή, και Ιμπραήμ Καλίν για να τεθούν παράμετροι συζητήσεων αν κι όταν ξεκινήσουν πάλι οι διερευνητικές επαφές και συμφωνηθεί και η ατζέντα των συζητήσεων.
Προσέξτε: Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι τόσο το 2003 όσο και το 2011, μέσω των διερευνητικών επαφών είχαμε φτάσει μια ανάσα από την επίλυση του ζητήματος των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο.
Προσέξτε κι αυτό: Προχθές στη Θεσσαλονίκη ο Μητσοτάκης ήταν σαφής αναφορικά με τι θεωρεί η Ελλάδα ελληνοτουρκικές διαφορές. Κι ήταν σαφής ότι η Ελλάδα συζητά υφαλοκρηπίδα και θαλάσσιες ζώνες, δηλαδή ΑΟΖ, αλλά εκ των πραγμάτων και χωρικά ύδατα στο Αιγαίο.
Είναι και κάτι ακόμη: Ο Μητσοτάκης με την γνωστή επιστολή του στον ΟΗΕ, αλλά και με τις δηλώσεις του στη Θεσσαλονίκη δήλωσε ανοιχτός και στην αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Ο δε Τσαβούσογλου αναφέρθηκε σε «διάλογο χωρίς προϋποθέσεις». Δηλαδή, μιλάμε για κορυφαία και βασική διαφορά.
Ακούστε: Η Τουρκία θέλει να είναι στον διάλογο το Κυπριακό. Κι η αλήθεια είναι, ότι χωρίς να είναι οριστικές οι θαλάσσιες ζώνες στην Ανατολική Μεσόγειο ΔΕΝ υπάρχει λύση του Κυπριακού. Εξ ου και η κινητικότητα με την επίσκεψη Πομπέο στη Λευκωσία το προηγούμενο Σάββατο.
Κι εδώ οι Αμερικανοί ρίχνουν στο τραπέζι τη δημιουργία κι εγκαθίδρυση στην Κύπρο του εξαιρετικά σημαντικού εκπαιδευτικού οργανισμού (κέντρου) για ζητήματα Ασφάλειας, με δική τους χρηματοδότηση. Δηλαδή οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ επενδύουν σε λύσεις με παράπλευρα κέντρα. Αλλά αυτά φυσικά δεν φτάνουν.
Εν κατακλείδι. Η απόσυρση του «Oruc Reis», φαίνεται ως νίκη Μητσοτάκη. Ουδείς όμως γνωρίζει αν οι Τούρκοι έχουν αληθινή διάθεση συζητήσεων ή αν ο Ερντογάν έκανε κάποιον ελιγμό για να μην υποστεί τις ευρωπαϊκές κυρώσεις και βγει ο αναπνευστήρας από την Οικονομία του αλλά και να κερδίσει χρόνο στο εσωτερικό της χώρας του, που χάνει συνεχώς την εμπιστοσύνη των εννόων μαζών των μεγάλων αστικών/οικονομικών κέντρων.
Περισσότερα, μετά τη Σύνοδο Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών, όπου σε γενικές γραμμές θα φανούν πλήρως οι προθέσεις του Ερντογάν…
