Στην απέναντι όχθη
δέντρα άπλωναν σκιές,
όρθιες αγκαλιές, έπαθλο
τολμηρών κολυμβητών.
Κοιτούσα από την όχθη μου
και … ονειρευόμουν απέναντι,
όνειρα, κουπιά αγόγγυστα τής βάρκας μου
και
σκεπτόμουν,
σκέψεις ανδρείες πολλές, ξεπροβοδίστρες
… η μιά τής άλλης.
Ταξίδι… απέναντι.
Το ταξίδι μεγάλωνα μέσα μου,
στο ποτάμι, στις σκιές των πρώτων δέντρων
και μετά στο δάσος.
