Γράφει ο Λάρκος Λάρκου.
Αυτά τα ζητήματα δεν λειτουργούν έτσι. Σύμφωνα με ανταπόκριση της Α. Ανδρέου στο ΚΥΠΕ στις 8 Μαίου «η Τουρκία είναι έτοιμη να ανοίξει τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης αν σε αντάλλαγμα η Ελλάδα δώσει άδεια για λειτουργία τζαμιού στην Θεσσαλονίκη, φέρεται να δήλωσε ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν σε ακαδημαϊκούς και ιστορικούς της Τουρκίας. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Hurriyet Daily News, την πληροφορία αυτή μετέφερε ο αρχισυντάκτης του περιοδικού Deep History, Μουσταφά Αρμαγάν, ο οποίος συμμετείχε στο γεύμα που παρέθεσε χθες ο Ταγίπ Ερντογάν σε ιστορικούς και ακαδημαϊκούς. Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται ότι το στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ διαφοροποιήθηκε από τον Ερντογάν λέγοντας πως η θεολογική σχολή δεν θα λειτουργήσει αν δεν δοθεί άδεια για προσκύνημα στο τζαμί Φετιγέ στην Αθήνα και όχι στην Θεσσαλονίκη».
Οι συσχετισμοί, η λογική του τύπου κάνε εσύ αυτό και εκείνος κάτι ανάλογο, δείχνουν αδυναμία κατανόησης ζητημάτων γύρω από τις ευθύνες κάθε κράτους ή κάθε κυβέρνησης στο σύγχρονο κόσμο. Η Τουρκία εδώ και καιρό έπρεπε να δώσει τις σχετικές οδηγίες για επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, ενώ η Ελλάδα, εδώ και αρκετό χρόνο έπρεπε να λύσει το ζήτημα της δημιουργίας λατρευτικού χώρου για τους μουσουλμάνους που ζουν στην Αθήνα. Ο καθένας στο δικό του επίπεδο να ανοίξει τις εξελίξεις στο σύγχρονο κόσμο, στο σεβασμό στις πεποιθήσεις των μειονοτήτων ή όσων ζουν σε μια πόλη για ορισμένο χρόνο όπως συμβαίνει στην Αθήνα με τους μετανάστες. Εδώ η παρεξήγηση είναι σημαντική: ένα τζαμί στην Αθήνα δεν συνδέεται με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς οι μουσουλμάνοι που ζουν στην Αθήνα προέρχονται, κατά κανόνα, από χώρες της Ασίας ή της Αφρικής. Συνεπώς η τουρκική κυβέρνηση δεν είναι υπεύθυνη γι’ αυτό. Υπεύθυνη είναι η ελληνική πολιτεία ώστε να δώσει τη δυνατότητα σε χιλιάδες μουσουλμάνους να ασκούν τα λατρευτικά τους έθιμα μέσα σε καθορισμένο χώρο λατρείας και όχι στο Ολυμπιακό στάδιο ή στα υπόγεια πολυκατοικιών. Είναι ένα απλό ζήτημα σεβασμού στους μετανάστες που ζουν και προσφέρουν στην ελληνική πραγματικότητα, ένα φυσιολογικό έργο συνυφασμένο με τις πρακτικές κάθε κράτους-μέλους της ΕΕ για σεβασμό στη θρησκευτική διαφορετικότητα και στον κοινωνικό πλουραλισμό.
Καμιά διασύνδεση ή κωλυσιεργία δεν μπορεί να δικαιολογήσει την στάση της τουρκικής κυβέρνησης να αρνείται να δώσει εκ νέου ζωή στη Σχολή της Χάλκης, μια Σχολή με ευρύτερο συμβολισμό στην πολιτιστική ανάπτυξη της ελληνικής μειονότητας στην Κ/πολη. Κάθε χώρα έχει τις δικές της αυτόνομες ευθύνες για να προχωρήσουν τα πράγματα. Κάποια στιγμή θα γίνουν και τα δύο. Η καθυστέρηση στοιχίζει. Οι θετικές αποφάσεις βοηθούν να λυθούν προβλήματα που ανήκουν στην κατηγορία του αυτονόητου!
