Guest

Από μικρή φαινόταν







1. Ένα αγοράκι κι ένα κοριτσάκι στην παραλία.

          Αγοράκι θα ήθελες να μοιραστούμε τα παιχνίδια μας;

          Ναι.

          Θα ήθελες να τα μοιραζόμαστε όλα;

          Ναι.

(σιωπή)

          Πριν έρθεις… η μαμά με έδειρε…


budget-banners-gif-1

2. Στο σχολείο

          Θα ήθελες να μοιραστούμε τις ασκήσεις;

          Ναι. Αλλά πώς;

          Θα κάνω εγώ τις δύο πρώτες και συ τις άλλες δύο.

          Μού φαίνονται πιο δύσκολες.

          Θα βοηθήσω κι εγώ.

          Εντάξει τότε. Θα έρθεις σπίτι;

          Α, δε γίνεται σήμερα. Έχω οδοντίατρο.

          Αύριο πρέπει να τις παραδώσουμε όμως…

          Δε σε φοβάμαι, θα τα καταφέρεις.

          Τις δύο πρώτες είπαμε εσύ.

          Τις εύκολες; Έλα μωρέ… εκεί που θα κάνεις τις δύσκολες, μια προθέρμανση θα είναι για σένα..

          Και σύ τότε τί θα κάνεις;

          Θα λέω παντού πόσο τυχερή είμαι που σ’ έχω φίλο.

          Και στον καθηγητή;

          Άχ.. το δόντι μου… θα τα πούμε αύριο.


3. Στο Πανεπιστήμιο

          Αύριο θα βγω με κείνον το ξενέρωτο… ξέρεις ποιόν.

          Τον Πάνο.

          Ναι. Εσύ τί θα κάνεις;

          Θα σκέπτομαι, αν έπρεπε να ήμουν κι εγώ ξενέρωτος.

          Έλα μωρέ, σαχλαμάρες. Ένα καφέ θα πιούμε. Μετά… τί να έκανα… τόσες φορές τού είχα αρνηθεί.

          Ο επιμένων νικά… πού θα πάτε;

          Σε ένα μπαράκι κοντά στο σπίτι του.

          Στο «εντός» ;

          Ποιό είναι αυτό;

          Εννοώ το μπαράκι που έχει σπίτι του;

          Έλα καημένε…

          Θα σε κεράσει να υποθέσω…

          Εμ…

          Μη σου πει για άνετα, να μη χαλάμε λεφτά… δε μένουμε σπίτι;

          Τι να κάνουμε σπίτι;

          Έλα μου ντε… με το ξενέρωτο…

          Πες μου τώρα ότι ζηλεύεις…

          Τον Πάνο… που το Κάτω θα τού ήταν πιο ταιριαστό… τα πάνω κάτω φοβάμαι…

          Σαν να είσαι στα κάτω σου σήμερα…

          Ενώ άλλοι θα είναι στα πάνω τους. (τον πλησιάζει… με φωνή ναζιάρικη)

          Θες να μοιραστούμε τα μυστικά μας, όπως παλιά…

          Σ’ ακούω

          Δος μου τα μισά σου.

          Και μετά…

          Τι μετά… θα τα έχουμε μοιραστεί. Εγώ δεν έχω μυστικά.

 

4. Στην έγγαμη ζωή τους

          Γυναίκα πού είναι το φαγητό;

          Το έφαγες χθες.

          Σήμερα. Δεν έφτιαξες τίποτα;

          Τα μαλλιά μου. Ξέρεις πόσες ώρες περίμενα στο κομμωτήριο;

          Τί θα φάμε σήμερα;

          Μέρα παραμέρα η ίδια ερώτηση.

          Κάτσε να σκεφτώ. Σήμερα είναι μέρα ή παραμέρα;   Γυναίκα με δουλεύεις;

          Έλα μωρέ. Άνοιξε το ψυγείο. Κάτι θα βρεις.

          Καλά. Εσύ τί έφαγες;

          Κάτι ελαφρύ. Μετά το κομμωτήριο τσιμπήσαμε κάτι με την Ελένη.

          Κι εγώ;

          Εσύ έλειπες.

          Άν ήμουν εκεί… δεν θα ήταν η Ελένη

          Υπερβολικός , όπως πάντα. Μια χαρά κοπέλλα είναι. Το λένε όλοι.

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Ο Μάνος Μαυρομουστακάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960.

Απόφοιτος της Μαθηματικής Σχολής του Παν/μίου Ιωαννίνων

Μαθήτευσε στη Φιλοσοφική Αθηνών στο τμήμα «Ιστορία Τέχνης»

Πρόσφατα εξέδωσε

Τη συλλογή διηγημάτων «Με τα μικρά τους ονόματα» εκδ. Γαβριηλίδης

Τις ποιητικές συλλογές «Τα χαϊκού της Παρασκευής», «Οδοιπόρες λέξεις», «190+1 χάικου», και «Ασύμμετρες Αναπνοές» εκδ. Γαβριηλίδης και «Θεάσεις», εκδ. Βακχικόν

και το θεατρικό έργο «Η Παράσταση»   εκδ. Δωδώνη

τα οποία μπορείτε να βρείτε εύκολα στα περισσότερα βιβλιοπωλεία, αλλά και μαζί με τον ίδιο στο Σύνταγμα, Βουλής 14

Από μικρή φαινόταν

του Μάνου Μαυρομουστακάκη.

Από μικρή φαινόταν

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο