Έχουμε φτάσει στη σταύρωση κι όπου να ‘ναι περνάμε στη ταφή και τον επιτάφιο και όλοι αυτοί μαλώνουν για την έξοδο στις αγορές. Και να σου να απορεί ο Σίμωνας (βιβλικό και επίκαιρο όνομα) γιατί δεν γιορτάζουμε πατέρα τώρα που μπήκαμε στις αγορές, να σου και ο Αλέξης να φωνάζει ότι όλα είναι ένα πολιτικό παιχνίδι σκηνοθετημένο στο Βερολίνο. Όπου να ‘ναι θα το κάνει και διαφημιστικό ντοκιμαντέρ η αντικειμενική δημοσιογράφος, Μαρία Σπυράκη.
Και αφού καταγγέλλουν ο ένας τον άλλον, ότι καλύπτουν την αλήθεια με όμορφα επεξεργασμένες λέξεις, ξεχνάνε να πουν είναι ότι αυτή η έξοδος στις αγορές σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι ενώ το χρέος μας έχει μεγαλώσει, ενώ θα χρειαστούν καινούργια μέτρα για την αποπληρωμή, εμείς πήγαμε και δανειστήκαμε πάλι.
Αυτοί είναι εξ επαγγέλματος και κατά συρροή ψεύτες, εμείς ποτέ θα πάψουμε να τα χάβουμε όλα; Ο Σαμαράς βγήκε στη γύρα και δανείστηκε δυο δισεκατομμύρια και κάτι ψιλά, με επιτόκιο ένα τοκογλυφικό 5% παρά κάτι ψιλά, για να το παίξει προεκλογικές παροχές. Τι δεν καταλάβατε;
Είναι ακριβώς όπως εκείνο το άλλο παραμύθι με τα πλεονάσματα. Με πλεονάσματα ρε παραμυθά γιατί βγήκες στις αγορές για να δανειστείς; Αλλά πάμε και σε μια πρόσθεση. Ένα δισεκατομμύριο από το πλεόνασμα, σύ είπας Αντωνάκη, συν δυο δισεκατομμύρια και κάτι ψιλά από τις αγορές, μας κάνουν τρία δισεκατομμύρια, Αντωνάκη. Για να δούμε, θα καλύψεις …άπορους, αστέγους, ανέργους, αρρώστους, ανασφαλίστους. Θα τους καλύψεις Αντωνάκη; Αμ δε!
Μωρέ ένστολους καλύπτει ο Αντωνάκης. Γιατί; Δυο είναι τα γιατί. Γιατί ποιοι άλλοι θα τον προστατευόσουν με τα ρόπαλα και τις ασπίδες τους; Είσαστε σοβαροί τώρα; Να του επιτεθεί καμία σφουγγαρίστρα και να μην μπορεί να αμυνθεί; Γιατί; Γιατί ποιοι άλλοι ψηφίζουν δαγκωτό μαύρο και Σαμαρά; Όχι ΝΔ, τους σοσιολφέρνει η ΝΔ. Σαμαρά ψηφίζουν.
Μη μου ξαναπεί κανένας λοιπόν για θρίαμβο με την έξοδο στις αγορές. Έχουμε καταντήσει να αυτοπαραμυθιαζόμαστε με τα ψέματα τους.
Αλλά ακούσαμε και μια αλήθεια αυτές τις μέρες και όσο παράξενο και να φαίνεται αυτή η αλήθεια ήρθε από ρυάκι μεριά και μάλιστα από το στόμα Δήμου. Καμία σχέση με το «άγιο φως» από την Ιερουσαλήμ.
Τον Νίκο Δήμου δεν τον γνωρίσαμε χτες. Τον ξέρουμε πολλά χρόνια και μάλιστα όταν πριν από μερικά χρόνια αποφάσισε να ενδώσει στο διαδίκτυο, είχε το θάρρος να απογυμνώσει ακόμα και να απομυθοποιήσει τον εαυτό του. Έγινε η αφορμή για δεκάδες παθιασμένες συζητήσεις στο ιντερνέτ και ποτέ μα ποτέ δεν έκρυψε τις απόψεις του και κυρίως τον κυνισμό του προς τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Άρα οι σκέψεις του για το «άγιο φως» δεν θα έπρεπε να προκαλούν έκπληξη και φυσικά δεν θα έπρεπε να γίνουν αιτία παραίτησης από το ρυάκι του Θεοδωράκη.
Έτσι παρενθετικά εδώ, επειδή ακριβώς όλοι ξέραμε τον Νίκο Δήμου και τις απόψεις του και δεν τις μάθαμε ξαφνικά χτες το βράδυ, αποδεικνύεται η υποκρισία του Θεοδωράκη. Αυτού που μας ζητάει να τον ψηφίσουμε γιατί είναι «καθαρός», πόσο παραμυθάς είναι κι αυτός!
Ο λόγος κατ’ εμένα που έφαγε τον Νίκου Δήμου βρίσκεται στις πρώτες μέρες εμφάνισης του ρυακιού, όταν ο Νίκος Δήμου ήταν και από τους πρώτους από τα στελέχη του ραδικιού που εμφανίστηκε δημόσια για να το υποστηρίξει. Σε αυτές λοιπόν τις πολύ πρώτες συνεντεύξεις, που όλοι ψάχναμε τι είναι αυτό το ραδίκι, που σε τρεις μέρες με το σακίδιο του κόντευε να πάρει τη πρωθυπουργία της χώρας, μια από τις πρώτες ερωτήσεις ήταν που βρεθήκαν τα λεφτά. Ο Νίκος Δήμου λοιπόν ήταν ο πρώτος που ρωτήθηκε και έδωσε την απάντηση ότι ..λεφτά υπάρχουν και μάλιστα έρχονται και απ’ έξω.
Το ποια λεφτά υπάρχουν, πως έρχονται και που είναι αυτό το απ’ έξω, δεν διευκρινίστηκε ποτέ. Απεναντίας, μετά από άτσαλα κουκουλώματα από τον ίδιο τον Θεοδωράκη, χάθηκε από τη συνέχεια δημιουργώντας απορίες για την ανεξάρτητη δημοσιογραφία που τόσο πιστά έχει υπηρετήσει και η Σπυράκη.
Ο Νίκος Δήμου μάλλον από παρόρμηση της στιγμής και γλώσσα λανθάνουσα είπε μια πολύ μεγάλη αλήθεια όχι μόνο όσο αφορά το ραδίκι του Θεοδωράκη αλλά που αφορά όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα. Η Ελλάδα δεν είναι βέβαια ΗΠΑ, που ο προϋπολογισμός για τη προεκλογική εκστρατεία ενός υποψήφιου είναι ο προϋπολογισμός ενός αφρικανικού κράτους, αλλά δεν παύει να είναι υπερβολικός για μια χώρα με πάνω από 30% ανεργία και χιλιάδες αστέγους.
Και οι άστεγοι στην Ελλάδα είναι χιλιάδες, γιατί ο τριαντάρης γιος με τη γυναίκα του που μένει με τους γονείς, που έχει μείνει άνεργος τα τελευταία τρία χρόνια, δεν θεωρείται φιλοξενούμενος. Ο μονός φιλοξενούμενος είναι ο Στουρνάρης και ο Σαμαράς που και πρέπει να φύγουν άμεσα γιατί το έκαναν κατάληψη. Αυτοί οι τριαντάρηδες που είναι χιλιάδες, θεωρούνται άστεγοι που βρεθήκαν οι καλοί γονείς να τους μαζέψουν.
Πως είναι δυνατόν ένα κόμμα που το ψηφίζει μόνο ο Βαγγέλας και η Αλ Σαλέχ να κάνει εκστρατείες εκατομμυρίων με τηλεοπτικά διαφημιστικά, ραδιοφωνικά, καταχωρήσεις και έντυπο υλικό αρκετό για να μας πνίξει όλους; Πολλές φορές έχουν ακουστεί γνωστά ονόματα της ελληνικής τραπεζιτικής, εφοπλιστικής και οικονομικής ολιγαρχίας, (κατά τους Ρώσους ολιγάρχες) νέα και παλαιότερα, να ακουμπάμε εκατομμύρια σε κόμματα και υποψηφίους. Με τι αντάλλαγμα;
Ο Τσοχατζόπουλος τα πήρε για τα υποβρύχια αλλά από πού τα έπαιρνε τόσα χρόνια αυτός που δεν το ήξερε ούτε ο θυρωρός του ώστε να κάνει τη ζωή που έκανε και να ξοδεύει αυτά που ξόδευε; Και τον Τσοχατζόπουλο τον έπιασαν (για τα υποβρύχια μόνο) πόσοι είναι αυτοί που ξεφεύγουν;
Και τα κόμματα, που βρίσκουν τα κόμματα τα εκατομμύρια; Σε κουπόνια; Τα χρεωστικά των κόμματων, όλων των κόμματων, μόνο προς τράπεζες ξεπερνάμε αυτή τη στιγμή τα 250 εκατομμύρια ευρώ. Το πλεόνασμα που λέγαμε. Αλλά αυτά τα έχουν φάει. Και δεν μπορούν να δανειστούν άλλα γιατί το έχουν ξεσκίσει το θέμα. Που πάνε λοιπόν αυτή τη στιγμή για δίπλες εκλογές; Με τι λεφτά; Θεωρητικά αφίσες γραμμένες στο χέρι θα έπρεπε να ήταν το μόνο που θα άντεχαν οικονομικά να φτιάξουν κι όχι διαφημίσεις στη τηλεόραση.
Ξέρετε η υπόθεση Τσοχατζόπουλου απέδειξε κάτι πολύ σοβαρό. Ότι όπου υπήρχε καπνός υπήρχε και φωτιά. Το πρόβλημα ήταν να το αποδείξουν νομικά η καλύτερα να επιτρέψει το σύστημα να αποδειχτεί νομικά. Δεν το καταφέρνουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλοί Τσοχατζόπουλου. Η μήπως προσπαθείτε να μου πείτε ότι αυτά συνέβαιναν μόνο στη περίοδο Τσοχατζόπουλου σε συγκεκριμένο υπουργείο, σε συγκεκριμένο γραφείο.
Όλοι μας έχουμε πει και ακούσει για ονόματα σ και από τα δυο κόμματα που τα πήραν χοντρά. Ακόμα και για κάποιους που ακόμα κι αυτή τη στιγμή υποτίθεται ότι μας σώζουν από τη βρώμα και την διαφθορά του παρελθόντος.
Κι εγώ θα το δεχτώ ότι δύσκολα θα βρούμε άλλον Τσοχατζόπουλο, γιατί όπως έχει πει και κάποιο διαπρεπές στέλεχος της ΝΔ και τέως μεγάλο-υπουργός, υπάρχει το νόμιμο υπάρχει και το ηθικό. Και να δεχτώ ότι δεν θα τους πιάσουμε ποτέ γιατί φρόντισαν να φυλάξουν το κώλο τους, λειτουργώντας με νομικά παραθυράκια νόμων που οι ίδιοι έφτιαχναν. Αλλά μπορούμε να κάνουμε μια αρχή από εκεί που είναι πιο εύκολο να σταματήσουμε τη διαφθορά τουλάχιστον για το μέλλον.
Μπορούμε να βάλουμε ένα φραγμό και ένα έλεγχο στη χρηματοδότηση των κόμματων από μέσα και από έξω. Ήδη παρόμοιοι νόμοι έχουν γίνει στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης μιας και το πρόβλημα διαφθοράς των πολιτικών δεν είναι ελληνικό προνόμιο. Να μπει ένας έλεγχος στα πόσα μπαίνουν, πως και γιατί μπαίνουν και πόσα βγαίνουν και που πάνε. Και σταδιακά να περάσουν και στον κάθε υποψήφιο. Δεν μπορείς ρε γαμώτο να έχεις υποψήφιο που δεν τον ξέρει ούτε ο θυρωρός του και σε λίγα χρόνια να γίνεται υπουργός που τον ξέρουν όλα τα μαγαζιά πολυτελείας του Παρισιού. Δεν μπορεί κόμμα κουμπότρυπα πια, να γίνεται η αιτία για να καταστραφεί ο εθνικός αερομεταφορέας και να ενισχύεις με το υστέρημα ενός λάου τράπεζες που δανείζουν με αγύριστα κόμματα για να κάνει καμάκι ο κάθε λιμοκοντόρος εκ Καλαμάτας.
Όταν ο Πάγκαλος έλεγε το περίφημο «μαζί τα φάγαμε» ήξερε πολύ καλά τι έλεγε απλά εμείς δεν το καταλάβαμε. Περάσαμε αμέσως στην άμυνα προσπαθώντας να αποδείξουμε ότι δεν ήμασταν εγώ κι εσύ. Αλλά ο Πάγκαλος με το εμείς δεν εννοούσε εμένα και εσένα. Εννοούσε τον Άκη, τον Γιωργάκη, τον Βαγγέλη, τον Αντώνη, τον Κώστα, τον Νικό και πολλούς άλλους από όλα τα κόμματα. Το «τα φάγαμε» πήγαινε στους συνδαιτυμόνες του και εμείς ποτέ δεν ήμασταν καλεσμένοι.
Και όπως είπα και προηγουμένως, οι συνδαιτυμόνες του «μαζί τα φάγαμε» συνεχίζουν ακριβώς οι ίδιοι να προσπαθούν να μας σώσουν παίρνοντας καινούργια δάνεια στο όνομα των παιδιών μας που τα ονομάζουν τώρα «έξοδο στις αγορές»!
Να λοιπόν γιατί φαγώθηκε ο Νίκος Δήμου, γιατί είπε μια αλήθεια που και ο κύριος ρυάκι, ο καθαρός κύριος Θεοδωράκης, δεν γουστάρει να ειπωθεί. Γιατί τώρα που τον κάλεσαν στο τραπέζι που έχουν στρώσει δεκαετίες τώρα οι Πάγκαλοι θέλει να φάει κι αυτός. Τα υπόλοιπα είναι απλά για να παραμυθιαζόμαστε.
Κάποιος άλλος είπε όμως μια άλλη αλήθεια αυτή τη βδομάδα. Ο περίφημος Μπαλτάκος που ζει τα δέκα λεπτά διασημότητας που του αναλογούν. Η καρικατούρα φυρεράκου είπε ότι αν ενωθεί το κόμμα του Σαμαρά (όχι η ΝΔ για να μη παρεξηγούμαστε) με τη Χρυσή Αυγή και τους Ανεξάρτητους έλληνες θα κυβερνάνε πενήντα χρόνια. Σκεφτείτε τι είπε το κατάπτυσμα. Πρώτα από όλα έβαλε στο ίδιο τσουβάλι τον Σαμαρά με τη ΧΑ και τον Καμένο. Τώρα ξέρετε τι λέει ο λαός, από παιδί και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια άρα είμαι περίεργος τι συνομιλίες είχε το φυρεράκος διαπραγματευτής με τον Καμένο κι αν είναι ανάλογα θερμές με αυτές με τον Κασιδιάρη. Τέλος αν συμφωνούσαν κι αν ετοίμαζαν κοινή πορεία. Από ότι έχει φάνει ο Μπαλτάκος δεν πετάει λόγια της πλώρης. Υπάρχει φωτιά στη περίπτωση του καπνού του.
Τα πενήντα χρόνια που ονειρεύεται ο Μπαλτακος είναι ανάλογα με τα χιλιετή του ορίτζιναλ φύρερ; Με ανάλογες πρακτικές και μεθόδους; Με Βουλή και κυβέρνηση τρικομματική; Σαμαρά, ΧΑ και Καμένο; Ο Μπαλτάκος λέει πολλά και είναι όλα ενδιαφέροντα.
Τέλος κάτι προσωπικό. Όπως συζητούσαμε με πολύ αγαπημένο παιδικό φίλο από την Ελλάδα, το Πάσχα δεν είναι απλά μια θρησκευτική γιορτή για μας τους έλληνες, ούτε μια ευκαιρία να ξεσκιστούμε στο φαγητό. Το Πάσχα είναι Ελλάδα. Είναι η βροχή μετά τον επιτάφιο και ο γαλάζιος ουρανός το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Είναι τα καλά τα ρούχα το βράδυ της Ανάστασης και το πιο σκληρό αυγό τη Κυριακή του Πάσχα. Είναι ο σταυρός στην εξώπορτα και η μυρωδιά της μαγειρίτσας. Είναι τα τραγούδια στις ταράτσες και η αγκαλιά των φίλων και των αγαπημένων.
Κάθε Πάσχα η Ελλάδα μου λείπει και όσο μεγαλώνω μου λείπει πιο πολύ. Αλλά ας όψονται οι αγορές που με κρατάνε μακριά.
Μέσα από την κάρδια μου, καλό Πάσχα σε όλους σας
Και καλή Ανάσταση …και σύντομα, ο Μάιος δεν είναι μακριά.
****************************************************************************
Αντωνάκη το αυγό να σπάσεις, όχι το κεφάλι σου.
****************************************************************************
Καλά βρε, με το τσεκούρι προσπαθείς να σπάσεις αυγό;
****************************************************************************
Έτσι απορία το έχω ρε Καψη, εσύ τον εαυτό σου θα τον ψηφίσεις;
****************************************************************************
«Παντρεμένοι κι δυο, γύρνα σε παρακαλώ!» Το νέο σλόγκαν της Ευρωπαϊκής κομισιόν.
****************************************************************************
Έλα τυχερέ Αντωνάκη, λίγο περισσότερο από μήνας σου έμεινε! Μετά στο σπίτι με τα παιδιά!
****************************************************************************
Όσοι ταραχτήκατε και ανησυχήσατε με τα γεγονότα της Τούμπας, ηρεμίστε. Σύντομα θα αναλάβει το κράτος. Γι αυτό βάζει υποψηφιότητα ο Μαρινάκης.
****************************************************************************
Αλήθεια αν εκλεγεί ο Μαρινάκης με τον Μώραλη στο δήμο Πειραιά θα φτιάξουν παράγκα διπλά στο δημαρχείο για να συνεδριάζουν;
****************************************************************************
Και μιας και μιλάμε για Πειραιά. Τι ετοιμάζει ο Βασίλης που θα ταράξει πρόεδρο και πρόεδρο;
****************************************************************************
Στη φωτογραφία το φως, μπας και σας φωτίσει και σταματήσετε να παραμυθιαζόσαστε με αγορές, Αντωνάκηδες και πλεονάσματα.
****************************************************************************
Καλό Πάσχα σε όλους σας!
