Πόσοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν έχει εθνική πολιτική για τα δάση; (1) Ακόμα και η γειτονική Αλβανία με τα πρόβληματά της, από το 2015 βρισκόταν σε διαδικασία ανάπτυξης εθνικής πολιτικής για τα δάση της. Στην Ελλάδα αρκούμαστε στο να χαρακτηρίζουμε άχρηστο τον κρατικό μηχανισμό και την εκάστοτε κυβέρνηση. Ενίοτε τα ρίχνουμε και στον «στρατηγό άνεμο».
Η προστασία των δασών σχετίζεται άμεσα με την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης ζωής. Ακόμα και όσοι αρνούνται την κλιματολογική αλλαγή γνωρίζουν πολύ καλά ότι το μικρόκλιμα κάθε περιοχής αλλάζει δραστικά ανάλογα με το ποσοστό και το είδος βλάστησης.
Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, τα δάση καλύπτουν 40% της επιφάνειας και ευτυχώς η τάση είναι αυξητική. Στην Ελλάδα, το 2000 που έχουμε τα τελευταία στοιχεία η κάλυψη ήταν στο 43% αλλά έχει μειωθεί αρκετά λόγο των μεγάλων πυρκαγιών που έχουν κάψει έκτοτε χιλιάδες στρέμματα.
Δυστυχώς, όπως αναφέρει η Δρ. Ασπασία Καραμάνου (2), βασικά αίτια για την αύξηση του κινδύνου δασικών πυρκαγιών θεωρούνται οι πολιτικές χρήσης γης, το ιδιοκτησιακό καθεστώς και πολεοδομικά-χωροταξικά σχέδια, συνδυαζόμενο και με τα γνωστά προβλήματα της αμέλειας και των εμπρησμών.
Καλά θα κάνουν λοιπόν οι πολιτικοί όλων των παρατάξεων, αντί να παίζουν το μπαλάκι των ευθυνών, να αναλάβουν να διαμορφώσουν εθνική πολιτική που θα συμπεριλαμβάνει εκτός της άμεσης ολοκλήρωσης του δασολογίου και μία σειρά από βασικά θέματα όπως η πυροπροστασία, η αρμοδιότητα των φορέων για την διαδικασία πρόληψης και πυρόσβεσης και τα σαφή όρια της νομοθεσίας για την χρήση γης σε σχέση με τα δάση.
Υπάρχει πολύ υλικό για μελέτη καθώς και προτεινόμενες δράσεις από το Forest Europe (3) και την Μόνιμη Δασική Επιτροπή (4) που μπορούν να μεταφραστούν άμεσα σε εθνική πολιτική.
Το μόνο που απαιτείται είναι πολιτική βούληση.
Κόμμα Πειρατών Ελλάδας
Πηγές:
1. http://www.foresteurope.org/docs/SoeF2015/NR-qualitative/GREECE.pdf
2. http://www.fire.gr/?p=21804
3. http://www.foresteurope.org/
4. https://ec.europa.eu/agriculture/forest/standing-committee_en