Διαπραγμάτευση είναι η συζήτηση που γίνεται μεταξύ δύο ή περισσότερων πλευρών που διαφωνούν σε κάτι, με σκοπό την εξεύρεση μιας αποδεκτής λύσης μετά από αμοιβαίες υποχωρήσεις. Σε τι διαφωνεί ο Σαμαράς με την τρόικα;
Μήπως ετοιμάζεται να κουρελιάσει τα μνημόνια όπως διατυμπάνιζε στο Ζάππειο και μας το κρατάει μυστικό; Μήπως ετοιμάζεται να τους πει ότι πάνω από την Ευρώπη τους βάζει την Ελλάδα μας και δεν μας το λέει για έκπληξη; Μήπως ετοιμάζεται να κάνει μόνος του κούρεμα από όλα τα εξευτελιστικά και τοκογλυφικά πανωτόκια και μας το φιλάει για χριστουγεννιάτικο δώρο; Τι από όλα;
Να διαπραγματευτείς τι, όταν οι θέσεις σου είναι: το μνημόνιο το χρειαζόμασταν και έπρεπε να το έχουμε κάνει πολύ νωρίτερα, κούρεμα αποκλείεται, θα πληρώσουμε τα δάνεια μέχρι τελευταίου σεντς, μαζί τα φάγαμε, είμαστε μνημονιακοί. Κι αυτά είναι απλά η αφρόκρεμα από όσα έχουν πει ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, υπουργοί και βουλευτές της ιερής συμμαχίας. Εδώ ο Άδωνις υποσχόταν μηνύσεις σε όποιον δεν το θεωρούσε υπέρ-μνημονιακό. Τι πάνε να διαπραγματευτούν λοιπόν; Τη χαμένη τους τιμή;
Κανένας δεν πήγε στο Παρίσι και κανένας δεν πήγε πουθενά, τα τελευταία τέσσερα χρόνια για να διαπραγματευτεί. Για να ζητιανέψουν πήγαν. Να ζητιανέψουν μιαν αναβολή, μια πρόσταζα, μια δηλωσούλα, μια υποστήριξη. Και μάλιστα δεν πήγαν για τους έλληνες, δεν πήγαν για τους ανέργους και τους πεινασμένους, πήγαν για να μην χάσουν τη καρέκλα τους. Ακόμα κι αν ζητιάνευαν για την Ελλάδα, θα έλεγες …δε πάει στο διάολο, για μας το κάνουν. Όχι, αυτοί ζητιανεύουν για άλλη μια μέρα στην εξουσία.
Φάγανε λοιπόν τη χυλόπιτα τους – γιατί για βατραχοπόδαρα δεν τους έχω – και γύρισαν κλαμένοι και δαρμένοι. Αλλά γιατί κλαμένοι και γιατί δαρμένοι; Αυτό το κομμάτι δεν το έπιασα. Γιατί να ζήτησαν κάτι, όπως κλάδεμα, κούρεμα ή κάτι άλλο παρόμοιο, αποκλείεται. Να τους είπαν καιρός για ανάπτυξη, τέρμα τα μέτρα. Αποκλείεται. Έχουν υπογράψει χαρτιά, κιτάπια ολόκληρα ο Αντωνάκης και ο Βαγγελάκης, ότι όταν λέει η τρόικα πηδήξτε αυτοί απλά θα ρωτάνε… πόσο ψηλά. Άρα επιστρέφουμε στο ζητιάνεψαν.
Τι μπορεί να ζητιάνεψαν και να μη θέλουν οι συνεταίροι – υποτίθεται – να δώσουν; Αυτά τα περί 100 δόσεων και πρώτης κατοικίας, πάλι παραμύθι μου φαίνονται για να δημιουργηθεί ένα τέτοιο κλίμα μιζέριας. Οι εταίροι είναι πεισματωμένοι στις θέσεις τους. Έτσι είπε ο αντιπρόεδρος!
Άρα απορρίπτοντας όλα τα άλλα καταλήγουμε στο …τι ζήτησαν οι τροϊκανοί. Τι ζήτησαν λοιπόν οι εταίροι στο Παρίσι και ο Σαμαράς ξέρει ότι αν τους το δώσει θα φιλήσει σταυρωτά την εξουσία και θα πάει εκεί που πάνε οι αποτυχημένοι πρωθυπουργοί; Ο Τσίπρας μιλάει για καινούργιο μνημόνιο. Τώρα μεταξύ μας, όλοι το περιμένουμε και δεν είναι τίποτα για τον Σαμαρά. Τι τον έχουμε τον Παπούλια; Μια τζίφρα ο Παπούλιας και να σου καινούργιο μνημόνιο. Άρα κάτι άλλο πρέπει να είναι και να είναι τόσο σοβαρό που να έχει τρομάξει τον Σαμαρά.
Προσέξατε ότι έχει εξαφανιστεί από παντού ο πρωθυπουργός τα τελευταία εικοσιτετράωρα; Που είναι οι φανφάρες της εξόδου, που είναι τα πανηγύρια της ανάπτυξης, που είναι οι ζητωκραυγές σωτηρίας; Ακόμα και η Αμφίπολη χάθηκε. Που είναι η γοργόνα η αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου;
Αλλά την πιο καλή στιγμή του έκατσε και λίγο το λαχείο του Σαμαρά. Μικρό λαχείο αλλά στην ανάγκη όλα χρειάζονται. Και πάνω που όλοι θα αρχίζαμε να αναρωτιόμαστε και να φωνάζουμε, τι έγινε στο Παρίσι ομαδάρα, εμφανίστηκε Καμμένος.
Με τον Καμμένο εγώ δεν τραβάω κανένα ζόρι. Μόνος του έκανε τον εαυτό του γραφικό. Κάτι οι περίεργες δηλώσεις του, κάτι οι θεωρίες συνομωσίας που αγαπά τόσο πολύ, κάτι οι κωλοτούμπες που θα κάνανε ακροβάτες να τον ζηλεύουν, κάτι τα γελοία και συχνά τιτιβίσματα, τον έχουν κάνει ανέκδοτο και ο μόνος που φταίει είναι ο ίδιος.
Για αυτή την ιστορία με τους χρηματισμούς πολιτικών τα έχουμε ξαναπεί. Κανένας δεν αμφιβάλει ότι γινόντουσταν, γίνονται και θα γίνονται. Άλλωστε η Ελλάδα δεν είναι ούτε πρωτοπόρος, ούτε ουραγός. Αλλά μέχρι κάποιος να φέρει απτές αποδείξεις όλη η υπόθεση θα τυλίγεται με φήμες, εικασίες και υποθέσεις. Άρα τίποτα.
Μέχρι να υπάρξει κάποιος πραγματικός μάρτυρας που να φέρει τα λεφτά και να πει, ορίστε τόσα μου δώσανε για να πάω από εκεί, εκεί, τίποτα απολύτως δεν θα γίνεται και δεν θα γίνει. Όπως ακριβώς δεν έχει γίνει ποτέ σε καμία χώρα του κόσμου. Και ξέρετε γιατί; Γιατί συναλλαγές μεταξύ πολιτικών και κομμάτων γίνονται όλη την ώρα. Από μικρές και καθημερινές μέχρι μεγάλες, όπως είναι μια αποστασία. Άρα όλοι έχουν χεσμένη τη φωλιά τους με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.
Τώρα η κυρία Ξουλίδου για να λέει την αλήθεια μου φαίνεται. Έτσι κι αλλιώς όσα λέει έγιναν μέσω της σελίδας της στο φατσοβιβλίο και κάποιων τηλεφωνημάτων. Ούτε λεφτά ανταλλάχτηκαν, ούτε συμβόλαια υπογράφτηκαν, ούτε συναντήσεις έγιναν. Αόριστες συζητήσεις που μπορούν άνετα να παραφραστούν η να μεταφραστούν όπως θέλει ο καθένας.
Ο δε τυπάς που έγραψε και είπε όσα έγραψε και όσα είπε, με τα όσα έχω διαβεί και ακούσει γι αυτόν τις τελευταίες ώρες, για βλάκας μου φαίνεται. Σαν αυτή τη ταινία με τον Χρήστο Ευθυμίου, «είμαι ένας βλάκας κύριε πρόεδρε.» Έτσι κι αυτός. Ένας βλάκας και μισός.
Αυτός όμως που αποφάσισε να το παίξει έξυπνος είναι ο Καμμένος, που βρήκε την ευκαιρία να κάνει το τόσο τόοοοοοοοοοοοοοοοοσο μπας και σώσει το κόμμα του και να αποφύγει τις ευθύνες του για τη διάλυση του. Είναι πιο εύκολο να φταίει η άτιμη διεφθαρμένη κοινωνία, που άλλους ανεβάζει και άλλους τους ρίχνει στα τάρταρα της πολιτικής ανυπαρξίας, από το να κοιτάξεις τον καθρέφτη και να πεις …τι έκανες ρε χάνε; Μαθημένος λοιπόν ο Καμμένος στις θεωρίες συνωμοσίας – ποιος σκότωσε το Κέννεντι, γιατί αδυνάτισε ο Καραμανλής, υπάρχουν εξωγήινοι – έστησε θέατρο συνωμοσίας και διαπλοκής.
Τώρα τι κατάφερε ο Καμμένος; Γιατί ο Καμμένος έχει απόλυτη ευθύνη για το τελικό αποτέλεσμα. Πρώτα από όλα εξέθεσε την κυρία Ξουλίδου, που τώρα πια όλοι – ειδικά οι ψηφοφόροι της – αναρωτιούνται από ποιο παράθυρο πέρασε αυτή η γυναίκα στη Βουλή. Ξεφτίλισε κάθε έρευνα για δωροδοκίες πολιτικών για να αποστατήσουν και μάλιστα σε τέτοιο σημείο που έβγαλε λάδι τους πρώην, τους νυν και τους επόμενους. Κάθε αναφορά στο θέμα από δω και πέρα θα έχει τη φωτογραφία Καμμένου και θα γελάνε όλοι.
Ναι υπάρχουν πολλοί, ανάμεσα στον απλό κόσμο που θα τον πιστέψει, αλλά δεν είναι και κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν το πίστευαν από πριν. Δεν άλλαξε τίποτα απολύτως. Κι αν ο Καμμένος ελπίζει να ψαρέψει τίποτα ψηφουλάκια από αυτή την ιστορία, μάλλον πιο χαμένο τον βλέπω, γιατί ο κόσμος έχει διαίσθηση. Ανήκω σε αυτούς που αμφιβάλω αν θα είναι στην επομένη Βουλή, έτσι κι αλλιώς.
Το συνολικό γεγονός όμως έχει φορτίσει το ήδη φορτισμένο κλίμα. Η καχυποψία έχει γίνει σύμβολο και όχι φαινόμενο της εποχής. Ακόμα και το Παρίσι τελικά τυλίγεται με ομίχλη καχυποψίας για το τι πραγματικά ειπώθηκε και τι πραγματικά έρχεται.
Το ΠΑΣΟΚ διαλύεται και αυτό το έχει καταλάβει ακόμα και ο Βενιζέλος. Εδώ θα ήθελα να πω κάτι. Έχω βαρεθεί να ακούω και να διαβάζω δηλώσεις στελεχών του αποκόμματος του Βενιζέλου, που να κατηγορούν το ΣΥΡΙΖΑ ότι παίρνει τους ψηφοφόρους του και μάλιστα να προειδοποιεί τον κόσμο ότι στο ΣΥΡΙΖΑ έχει μαζευτεί το παλιό και σάπιο ΠΑΣΟΚ. Για σταθείτε ρε παλληκάρια, έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν εσείς διώχνετε τον κόσμο σας που πηγαίνει στο ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν έχει που άλλου να πάει και δεν φταίει αυτός ο κοσμάκης; Έχετε αναρωτηθεί αν όσα έχετε κάνει τα τελευταία χρόνια είναι για κλωτσιές; Τι του δώσατε εκτός από μνημόνια και Άκηδες;
Όσο για τα σάπια μέλη που πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν τους είχατε ποτέ διαγράψει και διαπομπέψει αλλά το θυμηθήκατε όταν πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ; Δεν θυμίζει λίγο Καμμένο αυτό; Αλλά που να τα καταλάβει αυτά ο Βενιζέλος και οι παρατρεχάμενοι του. Να δείτε – και το έχω ξαναπεί – ότι πλησιάζει η μέρα που θα δικαιωθεί ο Γιωργάκης και θα γυρίσει σαν μεσσίας.
Αλλά μιας και είμαστε στον ΣΥΡΙΖΑ, έχω κάτι. Παρόλο που από ό,τι φαίνεται, ήξερε τα της κυρίας Ξουλίδου και τα περί δωροδοκίας δεν είπε τίποτα. Αυτό σημαίνει ότι ενώ τους συνέφερε μια ανακατωσούρα δεν επένδυσαν επάνω της ξέροντας ότι με τον Καμμένο ανακατεμένο δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται. Αυτό ίσως και να τους γίνει λίγο μάθημα για το μέλλον και τις υποτιθέμενες συνεργασίες που κάποιοι ονειρεύονται.
Πάνω σ’ αυτό έχω και μια συμβουλή για τον ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί στη Κουμουνδούρου θα πρέπει να πάψουν να ίπτανται των νεφών και να κάνουν και έναν πιο ρεαλιστικό προγραμματισμό. Όχι δεν μιλάω ούτε για το σκίσιμο των μνημονίων, ούτε για το …όλα θα γίνουν όπως πρώτα. Σε αυτά τα θέματα δεν λέει τίποτα διαφορετικό από όσα είπε πριν γίνει πρωθυπουργός ο Σαμαράς.
Οι περισσότερες έρευνες είναι αμφίβολες και πιθανώς κατευθυνόμενες. Θα μπορούσε λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ να επενδύσει σε μια επιστημονική και ολοκληρωμένη έρευνα για να δει που στέκεται και πιθανώς ποιές να είναι οι πολιτικές κινήσεις που πρέπει να κάνει. Συνεργασία με τον Καμμένο ακούγεται μάλλον σαν ανέκδοτο. Αλλά και να συνεργαστεί με τον όποιο αμφίβολο από κάθε άποψη Καμμένο, κυβέρνηση με τα σημερινά δεδομένα δεν κάνει. Ούτε με το ρυάκι του υπόπτου για μένα Θεοδωράκη, κάνει. Αλλά με ένα ΠΑΣΟΚ, με ίχνη του ’81 και χωρίς τον Βενιζέλο αλλά ακόμα και με τον Γιωργάκη, θα μπορούσε να γίνει πιο καλός εταίρος.
Τέλος αυτή η κατάσταση καχυποψίας, τα αποκαΐδια της υπόθεσης Καμμένου και το Παρίσι το μόνο που καταφέρνουν είναι να εντείνουν το προεκλογικό κλίμα. Καλό θα ήταν λοιπόν να πάμε για εκλογές σύντομα, να γλυτώσει και ο κοσμάκης από τον Σαμαρά και την συμμορία του μπας και πάμε μπροστά ή τουλάχιστον κάπου μακριά από τη στασιμότητα που μας έχει χώσει αυτή η λαίλαπα Αντωνάκη, Βαγγελάκη.
****************************************************************************
Ο Τσοπανάκος γιατρός και υπουργός απέδειξε ότι είναι και τσογλάνι αλητάκος του κώλου τηλεοπτικά και πανελλήνια.
****************************************************************************
Αλέξη, έχεις μέιλ!
****************************************************************************
Αντωνάκη, qu’est ce que tu fais?
****************************************************************************
Άδωνι, πάλι άρχισες να μιλάς;
****************************************************************************
Για άλλη μια Παρασκευή ο Θάνος Ραφτόπουλος μου κάνει παρέα με Παριζιάνικες ανησυχίες.
****************************************************************************
Στη φωτογραφία, τι να σκεφτόταν ο Καρατζαφέρης όταν έβλεπε τον Καμμένο;
