Guest

Άντε με τις υγείες μας

 

Ο άνθρωπος είναι καταπληκτικός. Είμαι σίγουρος ότι μπορεί να σου πουλήσει ό,τι θέλει χωρίς πολλές φορές να έχει ο ίδιος συναίσθηση τι πουλάει. Αυτό ξέρετε είναι αξιοθαύμαστο ταλέντο και σπάνιο. Λίγοι άνθρωποι μπορούν να πουν ότι είναι γεννημένοι πωλητές και πιστεύω ότι ο Άδωνις είναι ο μεσσίας τους. Τα τελευταία δυο χρόνια πουλάει τα βιβλία του παρέα με τον Λεωνίδα, τον αδερφό του, από το κανάλι του Κουρή που μπορείς να το βρεις ελεύθερα στο ίντερνετ, μεγάλη υπόθεση και διασκέδαση για μας που ζούμε εκτός Ελλάδας.

Η εκπομπή του λοιπόν – νομίζω ότι λέγεται “Ελλήνων έγερσης” – μου έχει κάνει παρέα πολλά βράδια. Ακόμα κι όταν το κανάλι έκανε συνεχείς επαναλήψεις κάποια περίοδο, από τα ίδια επεισόδια με τα ίδια ακριβώς βιβλία εγώ πιστός να παρακολουθώ Άδωνι. Με τον Λεωνίδα το παραδέχομαι ότι έχω μικροπρόβλημα, δεν τον αντέχω μερικές φορές και ειδικά όταν προσπαθεί απεγνωσμένα να γίνει Άδωνις στη θέση του Άδωνι. Άστο ρε φίλε, δεν σου πάει, Άδωνις είναι ένας και μετά πετάχτηκε το καλούπι. Τι να κάνουμε, η ζωή είναι άδικη.

Στο ίντερνετ που λέτε και επειδή ο θαυμασμός μου προς τον Άδωνι όλο και μεγάλωνε άρχισα να βρίσκω βιντεάκια με ομιλίες του, παρουσιάσεις του, δηλώσεις. Και να σου ο Άδωνις να χτυπάει τον Καραμανλή, και να σου ο Άδωνις να χτυπάει τον Γιωργάκη, και να σου ο Άδωνις να υπερασπίζεται τη καθαρεύουσα, και να σου ο Άδωνις μπουμπούκος με την Ευγενία. Και να η Ευγενία μαέστρος, και να Ευγενία συνθέτης, και να η Ευγενία τηλεπερσόνα και μαγείρισσα και πάνω από όλα γυναίκα του Άδωνι. Αλλά εκεί που ήταν ο Άδωνις εντυπωσιακός ήταν όταν μίλαγε για τον Αντωνάκη. “Μυαλό μωρού παιδιού” είπε αναφερόμενος στον Αντωνάκη τότε που είχε πρωτοεκλεγεί πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και αργότερα τον αποκάλεσε “ο μεγαλύτερος καραγκιόζης που έχει περάσει από την Ελληνική Βουλή.”

Ηρεμήστε, δεν έχω κανένα σκοπό να περάσω από όλες τις αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις που έχει κάνει ο Άδωνις τα τελευταία χρόνια και ειδικά από τότε που έγινε στέλεχος πρώτης γραμμής του ΛΑΟΣ και φωνή του Καρατζαφέρη ή από τότε που έγινε μέλος της Ελληνικής βουλής. Άλλωστε αρέσει δεν αρέσει στον Άδωνι όλα αυτά έχουν μείνει και μια απλή ματιά στο ίντερνετ φτάνει για μια πλήρη εικόνα. Αλλά για όλα αυτά ο μόνος που μπορεί να τα εξηγήσει, να λογοδοτήσει, να δικαιολογήσει είναι ο ίδιος ο Άδωνις και κανένας άλλος.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης μπορεί να είναι ένα πολύ “καλό παιδί” – τουλάχιστον όπως το αντιλαμβάνεται η σύγχρονη Ελληνική κοινωνία – καλός οικογενειάρχης και όλα αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά για μένα όπως και τον περισσότερο κόσμο ο Άδωνις είναι αυτό που ο ίδιος με δικιά του και μόνο ευθύνη πρόβαλε τόσα χρόνια είτε μέσα από την πορεία του σαν τηλε-πωλητής, είτε σαν τηλεγλάστρα σε πολιτικές εκπομπές ή σαν πολιτικός. Και η εικόνα είναι αυτή ενός πολύ φιλόδοξου ανθρώπου που για να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του δεν έχει κανένα πρόβλημα να αλλάζει προτιμήσεις σαν πουκάμισα, ενός ανθρώπου με μανία για την αυτοπροβολή και εγωκεντρικού παντογνώστη με επιλεκτική μόρφωση που εξυπηρετεί τις εναλλασσόμενες πολιτικές του επιδιώξεις και πιστεύω του και με πολύ χαρακτηριστική τσιριχτή φωνή.

Παράλληλα ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει αποδείξει ότι μπορεί να είναι και ένας πολύ καλός στρατιώτης. Έτοιμος να δικαιολογήσει οτιδήποτε κάνει και αποφασίζει ο αρχηγός του, όποιος και να είναι αυτός ο αρχηγός εκείνη την περίοδο. Το έκανε με τον Καρατζαφέρη, το κάνει με τον Σαμαρά. Και το κάνει με πίστη και συνέπεια όσο κρατάει. Γι αυτό και η μεγάλη έκπληξη όταν έφυγε από το ΛΑΟΣ για να προσχωρήσει στη Νέα Δημοκρατία. Και ξέρετε τι είναι το πιο τραγικό και παράλληλα ένδειξη του τι μεγάλος πωλητής είναι; Ότι κάθε φορά, αυτά που λέει τα πιστεύει! Τρομακτικό.

Το πραγματικά τρομακτικό όμως δεν είναι ότι ο Άδωνις είναι ο σημερινός υπουργός υγείας. Είπαμε και προηγουμένως ότι είναι φιλόδοξος άνθρωπος και καλά κάνει και είμαι σίγουρος ότι τουλάχιστον στα μέτρα του, στις οδηγίες που θα πάρει και στις κατευθύνσεις θα κάνει το καλύτερο των δυνατοτήτων του. Ο Άδωνις – ναι, αυτός ο Άδωνις που ξέρουμε λοιπόν – δεν βρήκε την πόρτα του υπουργείου υγείας ανοιχτή και την καρέκλα του υπουργού άδεια και κάθισε, κάποιος τον έβαλε εκεί. Και αυτός ο κάποιος έχει και την ιστορική ευθύνη της απόφασης του, την ευθύνη των αποτελεσμάτων της επιλογής του αλλά παράλληλα θα κριθεί και μάλιστα σύντομα όπως ο ίδιος τόνισε στη πρώτη συνεδρία του υπουργικού συμβουλίου.

Αυτή η κυβέρνηση είναι της απόλυτης επιλογής του Αντώνη Σαμαρά. Απόλυτη επιλογή ήταν τόσο τα πρόσωπα όσο και οι συμβιβασμοί ή οι ανοχές και οι ισορροπίες. Για να τα πιάσουμε λοιπόν ένα-ένα λοιπόν.

Ο Άδωνης Γεωργιάδης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος και ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, οι σημερινοί υπουργοί υγείας, διοικητικής μεταρρύθμισης, παιδείας και ναυτιλίας εκτός από τις κατά περιόδους απόψεις για τα ανάλογα υπουργεία που έχουν εκφράσει και τους κάνουν βασιλικότερους του βασιλέως με τον Σόϊμπλε να κοκκινίζει, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Είναι πιστά σκυλιά στον αρχηγό και όπως ανέφερα και για τον Άδωνι παραπάνω, έτοιμοι να υπερασπιστούν ότι και να πει ο αρχηγός και παράλληλα να το πιστεύουν κι όλας. Ακόμα κι αν για δυο τουλάχιστον από αυτούς σήμαινε σύγκρουση με την πολιτική ιστορία της οικογενείας τους.

Παράλληλα κι οι τέσσερις έχουν ένα ακόμα κοινό χαρακτηριστικό – τουλάχιστον έτσι έχουν δείξει με τα λεγόμενα τους και τις πράξεις τους – ότι για χάρη του αρχηγού και για το “καλό της χώρας”, είναι έτοιμοι να θυσιάσουν την πολιτική τους καριέρα. Άλλο ένα στοιχείο που μέτρησε για τον αρχηγό. Εκεί μάλλον θα έπρεπε να πάρουν μερικά μαθήματα από την Όλγα Κεφαλογιάννη.

Πάμε τώρα στους συμβιβασμούς; Η θέση αντιπρόεδρου και παράλληλα υπουργού εξωτερικών σε ένα τόσο κρίσιμο και κομβικό σημείο της Ελληνική εξωτερικής πολιτικής ήταν γιγάντιος συμβιβασμός με τον Βενιζέλο και παράλληλα απόδειξη ότι αυτή δεν είναι κυβέρνηση συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ αλλά κυβέρνηση Σαμαρά σε συνεργασία Βενιζέλου.

Χωρίς να θέλω να προσβάλλω την μνήμη του Γεωργίου Μαύρου, ιστορική μορφή της μεταπολεμικής πολιτικής ιστορίας της Ελλάδος, μπροστά στη πτώση – όπως θα θυμούνται και οι παλαιότεροι – ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε κάτι παρόμοιο φέρνοντας στο τότε ΠΑΣΟΚ τον Μαύρο ορίζοντας τον αντιπρόεδρο και υπουργό εξωτερικών. Μόνο που ούτε ο Σαμαράς είναι Παπανδρέου και σίγουρα και με τίποτα ο Βενιζέλος δεν είναι Μαύρος. Παρενθετικά εδώ, ο Λοβέρδος θα παίξει το ρόλο του Ζίγδη;

Ο Βενιζέλος από ότι φαίνεται θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ είναι αυτός και μόνο αυτός. Αλλά οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ δεν μοιάζουν να πολυσυμφωνούν μαζί του, γι αυτό κι όλοι μας πια απορούμε αν θα τα καταφέρει το κόμμα να μπει στην επόμενη βουλή όταν γίνουν εκλογές. Έτσι με το προηγούμενο του Μαύρου, η θέση του αντιπρόεδρου δεν φαίνεται και κακή. Τουλάχιστον προς το παρών. Γιατί κι ο Βενιζέλος είναι ένας υπέρμετρα φιλόδοξος άνθρωπος και μην ξεχνάμε ότι η Νέα Δημοκρατία έχει παράδοση στους αρχηγούς από άλλα περιβάλλοντα ακόμα και εχθρικά. Αλλά εκτός από υπέρμετρα φιλόδοξος ο Βαγγέλης έχει και ένα προσόν που δεν θα αποκτήσει ποτέ του ο Βορίδης για παράδειγμα. Υπομονή και επιμονή στο να στήνει με προσοχή τα σχέδια του. Ο Βορίδης είναι μια άλλη επίκαιρη ιστορία που θα έχουμε το χρόνο να μιλήσουμε ξανά γι αυτόν.

Πάμε και στις ανοχές και τις ισορροπίες; Οι ανοχές και οι ισορροπίες έχουν ονοματεπώνυμο όπως λέει και η διαφήμιση. Δημήτρης Αβραμόπουλος, Κωστής Χατζηδάκης, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Νίκος Δένδιας. Μια μανία με τις τετράδες αυτό το παλικάρι. Τα ονόματα γνωστά και ο νοών νοείτω και γι αυτό δεν πρόκειται να γράψω περισσότερα για το συγκεκριμένο θέμα των ισορροπιών.

Με λίγα λόγια μια από τα ίδια, σε ένα πολιτικό θέατρο που έχουμε δει πολλές φορές όλοι μας δεκαετίες τώρα. Μια κυβέρνηση που εξυπηρετεί τους σκοπούς και τις ανασφάλειες του αρχηγού. Προσέξατε ότι αποφεύγω τη λέξη πρωθυπουργού; Εδώ πάλι πάει το …ο νοών νοείτω.

Η ΕΡΤ παρόλο τη βλακώδη εφαρμογή και αποτυχία ήταν ένα πείραμα με συνέχεια που θα το δούμε σύντομα. Και οι τρεις σωματοφύλακες που είναι τέσσερις, θα την εφαρμόσουν αυτοθυσιαζόμενοι με τη λογική βασιλικότεροι του βασιλέως και όλα …για το καλό της πατρίδας και στο όνομα της Μέρκελ. Η άτακτη φυγή του Κουβέλη ήταν προειδοποίηση για το τι έρχεται. Και προσβλέποντας το τέλος του ΠΑΣΟΚ όντας παλιό πολιτικό ζώο ο Φώτης, ετοιμάζεται να πάρει μερίδιο από τα απομεινάρια.

Τώρα θα μου πείτε τι κάνει και η αντιπολίτευση. Εκεί να δείτε πόσο ισχύει το μια από τα ίδια και το de javu που λέγαμε προηγουμένως. Με άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, είναι η απάντηση. Ο Τσίπρας προβάρει λόγους του Ανδρέα Παπανδρέου από το πρωί μέχρι το βράδυ και ανακαλύπτει τον σοσιαλισμό. Θα τον δούμε καμιά μέρα με ζιβάγκο να λέει για τα τιμημένα γηρατειά και θα τρελαθούμε όλοι μας. Αν ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο ζουν στιγμές Μαύρου, ο Τσίπρας είναι το απόλυτο de javu. Αυτός ζει στιγμές προ 81. Οι υπόλοιποι του ΣΥΡΙΖΑ μετράνε κουκιά, κι όλο δεν τους βγαίνουν. Πέντε από τον Κουβέλη και δύο από τους ανεξάρτητους πόσο μας κάνουν; Κάτι από παιδική χαρά θυμίζουν ή κατασκήνωση.

Αλλά κι αυτός ο Καμένος, από άλλο πλανήτη κι αυτός. Κυριολεκτικά. Μέσα σε τόσες θεωρίες συνωμοσίας που είναι μπλεγμένος στο τέλος θα φέρει έγραφα που θα αποδεικνύουν ότι ο άνθρωπος πραγματικά πήγε στη σελήνη. Με το Καμένο συμβαίνουν δυο πράγματα. Έχει φωνάξει τόσες φορές λύκος που κανείς πια δεν τον παίρνει στα σοβαρά ακόμα κι όταν έχει δίκιο. Και την ίδια στιγμή αυτή η μονομανία του με το χρηματιστήριο, που μπορεί και να έχει δίκιο σε όλα αυτά που καταγγέλλει, αλλά τον κάνει κατανοητό μόνο σε μια πολύ συγκεκριμένη ομάδα και που είναι ισχνή μειονότητα και μη γίνει στο μέλλον ανύπαρκτη μειονότητα.

Το ΚΚΕ ανακάλυψε τον Καραμανλή κι ακόμα προσπαθούν να συνέλθουν κάνοντας ο ένας στον άλλο αέρα από αυτό που είπε η Παπαρήγα για μη ευθύνες του Εθνάρχη στην υπόθεση Λαμπράκη. Σώστε τους χρόνο και μερικά φεστιβάλ νεολαίας και θα βρουν το δρόμο τους.

Εκείνοι που ήταν σιωπηλοί καθ’ όλη τη διάρκεια του σχηματισμού της νέας κυβέρνησης και στη συνέχεια και είναι πραγματικά ανησυχητικό, είναι τα νέο-ναζιστικά πολιτικά παράσιτα της Χρυσής Αυγής. Από ότι φαίνεται ο αρχηγός δουλεύει και γι αυτούς όχι μόνο ευτελίζοντας το ρόλο των υπουργών, της κυβέρνησης αλλά και την αξιοπρέπεια ενός ολοκλήρου λαού. Να δεις που και κάποιος άλλος του είπε για το θέμα της αξιοπρέπειας και το είπε αφού είχε παραιτηθεί πριν καν δεχτεί υφυπουργοποίηση.

Η Χρυσή Αυγή σιωπά γιατί όλα όσα συμβαίνουν δουλεύουν γι αυτούς. Ακόμα και η πόλωση μεταξύ κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ δουλεύει αυτή τη στιγμή γι αυτούς που αλωνίζουν σε ένα τοπίο με ανόητους που τόσα χρόνια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τους παίζανε μπαλάκια και τώρα με την σχέση Σαμαρά-Βενιζέλου έχουν ζαλιστεί και μπερδευτεί. Και για να το ξαναπώ, όταν η Χρυσή Αυγή σιωπά εγώ ανησυχώ περισσότερο.

Ο Σαμαράς πριν από μερικές μέρες είπε ότι πρέπει να ανακτήσουμε την αξιοπρέπεια μας αλλά και παράλληλα με το σημείωμα της Βούλτεψη – μα τι καρφάρα ήταν αυτή η παραίτηση και το σημείωμα – για να τον ρωτήσω; Με τον Άδωνι, τον Μιχάλη, τον Κυριάκο, τον Κωνσταντίνο, τον Μίλτο, τον Βαγγέλη και τα άλλα τα παιδιά ποια αξιοπρέπεια θα ανακτήσουμε; Τη δικιά τους ή τη δικιά μας;

******************************************************

Συγχαρητήρια στη Google και το Youtube για τη απαγόρευση προβολής της “εκπομπής” της ΧΑ με παρουσιαστή αυτόν το δειλό που χτυπάει γυναίκες το Κασιδιάρη. Ίσως σύντομα η Google θα έπρεπε να περάσει στο κλείσιμο και των απαράδεκτων, φασιστικών και ρατσιστικών blogs που φιλοξενεί όπως του κατρουλή.

******************************************************

Αντωνάκη, τον Σίμο γιατί τον κράτησες; Για να αποδείξεις ότι δίνεις δεύτερες ευκαιρίες ακόμα και στους βλάκες;

******************************************************

Αντωνάκη, τώρα με τον Άδωνι υπουργό άντε με τις υγείες μας!!!

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Άντε με τις υγείες μας

του Θάνου Καλαμίδα.

Δεν ξέρω εσείς τι λέτε, αλλά οι συγκλονιστικές αλλαγές στην ελληνική κυβέρνηση απόδειξαν περίτρανα ότι κάτι έχει αλλάξει δραματικά σε αυτή τη χώρα που και σύντομα θα γίνει ο παγκόσμιος παράδεισος των ίσων ευκαιριών. Το απόλυτο παράδειγμα είναι ταυτόχρονα και το σημείο κλειδί που ορίζει το success story όπου ένας τηλε-πωλητής βιβλίων μπορεί να γίνει ακόμα και υπουργός υγείας στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Και φυσικά μιλάω για τον Άδωνι Γεωργιάδη.

Τον Άδωνι Γεωργιάδη δεν το ξέρω, δεν τον έχω συναντήσει ποτέ μου πρόσωπο με πρόσωπο, ούτε έχω μιλήσει ποτέ μαζί του ή έστω να τον έχω ακούσει ζωντανά. Τον ανακάλυψα πριν από τέσσερα-πέντε χρόνια, νομίζω χάρις στις συχνές αναφορές για το πρόσωπο του από τα ελληνικά μπλόγκς και στο φατοσβιβλίο από φίλους μου. Έτσι στη πρώτη ευκαιρία που κατάφερα να τον εντοπίσω στο ίντερνετ έγινα ...πως το λένε στα Ελληνικά, φαν του!

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο