Παρενθετικά τώρα – μετά από τόσες Παρασκευές φαντάζομαι ότι έχετε συνηθίσει πια τις παρενθέσεις μου – παραμονές Χριστουγέννων βρέθηκα σε μια συνάθροιση και ήταν εκεί και γνωστός μου ΙΤ, ξέρετε από αυτούς με τα γυαλιά και το απλανές βλήμα που ζουν μέσα στην οθόνη του κομπιούτερ τους και που έχουν κάνει το Ελσίνκι μητρόπολη τους τα τελευταία δέκα χρόνια σε εταιρίες επικοινωνίας και εφαρμογών. Στην αρχή μιλούσαμε για την Ελλάδα και σιγά σιγά επεκταθήκαμε σε όλη την Ευρώπη καταλήγοντας και οι δυο μας ότι αυτή τη στιγμή αυτός που πραγματικά βρίσκετε σε κρίση στην Ευρώπη είναι η δημοκρατία. Βαριά κουβέντα.
Αλλά αυτό που βρίσκετε σε κρίση δεν είναι η δημοκρατία αλλά η αντιπροσωπευτική δημοκρατία όπως μας έδειξαν με το χειρότερο τρόπο οι αμερικανικές εκλογές πριν από μια δεκαετία, αυτές που ο Μπους βγήκε πρόεδρος παρ’ όλο που υστερούσε της πλειοψηφίας. Αλλά για να μην περάσουμε στην άλλη πλευρά του ωκεανού τώρα να σας πω την καταπληκτική ιδέα που είχε ο γνωστός μου. Η ψηφοφορία να γίνεται μέσω διαδικτύου. Μάλιστα, μέσω διαδικτύου! Από το σπίτι και με τις παντόφλες. Να έχουμε ένα συγκεκριμένο κωδικό και password, να μπαίνουμε στη σελίδα του υπουργείου και …να ψηφίζουμε. Όσοι δεν έχουν κομπιούτερ και σύνδεση σε ειδικά εκλογικά γραφεία ανά περιοχή που θα έχουν απλά φορητά κομπιούτερ από το υπουργείο. Κατά το γνωστό μου , ούτε αποχές, ούτε ξεχασιάρηδες, ούτε δεν μπορώ να πάω στην εκλογική μου περιφέρεια.
Σε ερώτηση μου περί ανωνυμίας της ψήφου γέλασε – ξέρετε τον τρόπο που γελάνε όλοι αυτοί οι κομπιουτεράδες, κάτι μεταξύ καρακάξας και ξυσίματος σε μαυροπίνακα – και μου έδωσε μια γρήγορη ανάλυση σε αυτή τη περίεργη γλωσσά που μέλανε οι κομπιουτεράδες και μόνο αυτοί καταλαβαίνουν. Η ουσία όμως ήταν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και ήδη εφαρμόζεται σε τοπικές εκλογές σε μερικά μέρη του κόσμου συμπεριλαμβανόμενων των ΗΠΑ. Εκεί λοιπόν που έχει φτάσει σήμερα το διαδίκτυο φανταστείτε τις δυνατότητες. Δεν θα είναι πια ένα ξερό όνομα σε ένα κομμάτι χαρτί αλλά θα μπορείς να ελέγξεις τι έχει να πει αυτός οι κύριος ή η κυρία, τι αντιπροσωπεύει και που τον ή την ξέρεις. Με ένα πάτημα του κουμπιού. Κοιτάς το όνομα, βλέπεις τη φωτογραφία και ενώ σου λέει τι έχει κάνει για σένα ανακαλύπτεις ότι εσύ τη μόνη φορά που τον ειδές είναι σε κοσμοπολίτικο περιοδικό σε φωτογραφίες πάνω γιότ με μπουρνούζι και σε στάση «άσε τα μαλάκια σου ανακατεμένα, ας’ τα ν’ ανεμίζουνε στο τρελό νοτιά!»
Αλλά το πιο καλό μου το κράταγε για το τέλος και εκεί ήταν που όλες μου οι αντιρρήσεις χάθηκαν. Θα έχουμε δικαίωμα σε δυο ψήφους αλλά και μια αρνητική. Να σας το κάνω πενηνταράκια. Αφού είδες φάτσες και φατσούλες αποφασίζεις να ψηφίσεις τον κύριο Λεωνίδα και τον κύριο Μαυρογαλούρο. Σωστό και δικαίωμα σου. Αλλά επειδή νομίζεις ότι υπάρχει και ο κύριος Μαύρος Λοκατζήκιος – όποια αναφορά σε πρόσωπα και ταυτότητες είναι τυχαία – που του ρίχνεις μαύρο! Να μη μπει ποτέ στην Ελληνική Βουλή και αυτό γιατί κρίνεις ότι ο συγκεκριμένος κύριος μόνο κακό και συμφορά φέρνει. Μετράνε λοιπόν τις ψήφους – με την τεχνολογία είναι θέμα ώρας – καιβλέπουν ότι ο κύριος Μαύρος Λοκατζήκιος πήρε 9,500 ψήφους στον Πειραιά αλλά και 50,000 αρνητικές στην ιδία περιφέρεια. Ξέρετε πως θα δει ο κύριος Μαύρος Λοκατζήκιος την Ελληνική Βουλή; Στο όνειρο του, από το παιδικό του δωμάτιο στο σπίτι του μπαμπά και της μαμάς του.
Τώρα θα μου πείτε καλά τα είπα όλα αυτά αλλά τι έχουν να κάνουν με την αυτοκριτική. Ας αφήσουμε στην άκρη ότι όλοι μας αναγνωρίζουμε ότι η δημοκρατία μας είναι σε κρίση αυτή τη στιγμή κι ας αφήσουμε στην άκρη ότι αν και όλοι συμφωνούμε ότι κάτι πρέπει να γίνει προς το παρών απλά και σε αυτόματο πιλότο συνεχίζουμε στις ίδιες ράγες χωρίς να κάνουμε κάτι κι ας πάμε στη Βουλή. Μάλιστα στη βουλή γιατί από εκεί πρέπει να ξεκινήσει η αυτοκριτική μας αν έχει κάποιο νόημα. Τα τελευταία δυο χρόνια όλοι φωνάζουν για τους τριακόσιους της βουλής. Κι εγώ λέω γιατί σταματάμε στους τριακόσιους, δεν βάζουμε και καμία χιλιάρα από αυτούς που ήταν στη βουλή αλλά δεν είναι πια τα τελευταία τριάντα χρόνια; Και για τι να σταματήσουμε εκεί; Την κολοκύθια θα παίζουμε τώρα; Ας βάλουμε και καμία διακοσαριά που θα έρθουν τα επόμενα πέντε χρόνια.
Αλλά για σταθείτε βρε αδέλφια, αυτοί οι τριακόσιοι και οι χίλιοι και οι διακόσιοι πως βρεθήκαν εκεί μέσα; Πέρναγαν μια μέρα που δεν είχε Μενεγάκη η τηλεόραση, είδαν την πόρτα ανοιχτή και είπαν …άντε να μπούμε μέσα να γίνουμε βουλευτές; Ποιος τους έβαλε εκεί μέσα; Ο Τσοχατζόπουλος, μάλιστα αυτός ο σημερινός κρατούμενος του Κορυδαλλού και παρ’ ολίγο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν ερχόταν πρώτος στις ψήφους για δεκαετίες; Δηλαδή σήμερα ανακαλύψαμε ότι τα έπαιρνε …όλες αυτές τις δεκαετίες; Και σάμπως βουλευτές δεν είναι σήμερα κάποιοι που του κράταγαν σιγόντο παλαμάκια όταν χόρευε τα ασήκωτα ζεμπέκικα του;
Να σας πω και κάτι πού το λέω κι εδώ στη Φιλανδία; Μωρέ δεν φταίνε οι 425,000 που ψηφίσαν Χρυσή Αυγή και βάλανε τον Κασιδιάρη στην Ελληνική Βουλή, (το Ράιχτσαγκ ονειρευόταν αλλά τι να κάνουμε τώρα, με ότι βολευτεί ο καθένας) αλλά εκείνο το 93.08% που άφησε, απέτυχε ουσιαστικά, και μπήκε ο Κασιδιάρης στην Ελληνική Βουλή. Στη Φιλανδία δεν ήταν το 18.1 που νίκησε αλλά το 81.9 που απέτυχε και έχασε. Κι αν είναι αλήθεια όλα αυτά που λένε οι δημοσκοπήσεις και το ποσοστό αυτών των ζόμπι του παρελθόντος από μονοψήφιο γίνει διψήφιο τότε η ήττα μας θα είναι οικτρή.
Αλλά μην νομίζετε ότι και οι βουλευτές μας είναι αθώοι. Και θα ξεκινήσω από τους τέως πρωτοκαθέδρους και νυν απλούςβουλευτές. Ονόματα δεν λέμε αλλά όλο και σε –ακης τελειώνουν και μια κοπέλα μεγαλοκοπέλα και ψηλή υπάρχει ανάμεσα τους και κάποιος με ελιές. Εγώ τον απλό βουλευτή μου τον θέλω να είναι στη βουλή, την Ελληνική Βουλή να σκίζει τα ιμάτια του, να κλαίει, να οδύρεται και να φωνάζει νιώθοντας τοβάρος μου στους ώμους του. Και το βάρος το δικό μου και όλωναυτών των χιλιάδων της περιφέρειας του και όχι μόνο αυτώνπου το ψήφισαν. Ο βουλευτής μου ναι έχει ιδεολογία αλλά όχικομματικό συμφέρον. Έτσι τον θέλω τον βουλευτή ΜΟΥ, γι αυτό το ψηφίζω και αυτή είναι η δουλειά του σύμφωνα με το σύνταγμα. Δεν θέλω λοιπόν κάποιον να κλέβει – βαριά λέξη αλλά είναι βαριές και οι υποχρεώσεις του βουλευτή – τη βουλευτική καρέκλα για να είναι σιωπηλός για να μη χαλάσει την υστεροφημία του, και να ψηφίζει κατά το κομματικό συμφέρον ή το προσωπικό του συμφέρον υπερασπιζόμενος τις επιλογές του παρελθόντος ΤΟΥ. Να πάνε στο σπίτι τους να γράψουν τα απομνημονεύματα τους για την υστεροφημία ΤΟΥΣ και να αφήσουν την καρέκλα ΜΟΥ να την πάρει κάποιος που θα μιλάει, θα ουρλιάζει και θα σκίζει τα ιμάτια του για ΜΕΝΑ! Κι όταν γράψουν τα απομνημονεύματα του μην στενοχωριούνται, εδώ είναι το apopseis.gr να τους τα εκδώσει!
Και πίσω από αυτές τις λέξεις προς τους τέως πρωτοκαθέδρους δεν κρύβεται μόνο ο Αλέξης – όχι ο γνωστός, ο άλλος του τραγουδιού – κι αντί να συνεχίζουν την καριέρα του τηλεοπτικού πωλητή μέσα στη Βουλή ή να τιτιβίζουν ασταμάτητα και να παπαγαλίζουν από κανάλι σε κανάλι αυτά που λέει το κόμμα και ο αρχηγός βασιλικότεροι του βασιλέως, καλό θα ήταν να νομοθετούν και να υπερασπίζονται αυτούς που το βάρος τους θα έπρεπε να τους λυγίζει καθημερινά. Δεν μπήκαν στη Ελληνική Βουλή για να κάνουν προώθηση του πρόεδρου και να εξασφαλίσουν την εύνοια του. Στην Ελληνική Βουλή μπήκαν για να νομοθετούν και να υπερασπίζονται όλους αυτούς δικούς τους και μη όχι μόνο στα μεγάλα και τρανά με τις κάμερες να τραβάνε αλλά και στα μικρά και στα ασήμαντα, από το λιμάνι της Κορίνθου μέχρι το κολυμβητήριο της Ορεστιάδας. Γιατί κι αυτά πονάνε τον κόσμο.
Σας ενόχλησα; Μα γι’ αυτό λέγεται αυτοκριτική. Η αυτοκριτική δεν είναι ένα mea culpa και καθαρίσαμε και άντε τώρα καθαροί πάμε με φόρα να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη μέχρι το επόμενο mea culpa. Αυτοκριτική σημαίνει αναγνωρίζω τα λάθη μου, αναλαμβάνω τις ευθύνες μου – όχι εγώ δεν διάβασα – και δεχόμαστε την τιμωρία που φέρνει η ενοχή. Όχι δεν φταίω, εγώ ακλουθούσα τον μπροστά μου, στα υπουργικά συμβούλια κοιμόμουν και στις συνεδριάσεις της Βουλής με ενοχλούσε ο διπλανός μου.
Τώρα θα μου πείτε είμαι πολύ αυστηρός και απαιτητικός. Ναι είμαι! Στην Ελληνική Βουλή δεν βρήκαν την πόρτα ανοιχτή και μπήκαν, εμείς τους βάλαμε αλλά δεν τους βάλαμε με το πιστόλι στον κρόταφο και τα χέρια δεμένα. Εθελοντές ήταν όλοι τους ανεξαιρέτως! Και το ήξεραν όλοι ανεξαιρέτως και μάλιστα μου το λέγαν κι όλας σε κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο, υπηρέτες του λαού αυτοαποκαλούνται. Ε, λοιπόν εγώ από τους υπηρέτες μου έχω απαιτήσεις να κάνουν τη δουλειά τους και όχι να μου κάνουν το «κι εγώ θα κάααααααθομαι» σλόγκαν ψιθυρίζοντας κάτι για τα ψηλά γράμματα που δεν διάβασα.
Και δε θα πω σήμερα τίποτα για τους δικαστικούς, τους στρατιωτικούς και τους αστυνομικούς. Έχουμε καιρό μπροστά μας και δόξα τον θεό, πιστοί στο συμφέρον τους τριάντα και βάλε χρόνια τώρα πάντα μας δίνουν ευκαιρίες, αιτίες κι αφορμές να τους περιλάβουμε.
Για τη διαφθορά τα είπαμε σε προηγούμενο άρθρο, θυμηθείτε τον ταχυδρόμο και τη σύνταξη της γιαγιάς μου. Στην Ελλάδα η διαφθορά είναι κοινωνικά αποδεκτή και όσο ισχύει αυτό η διαφθορά θα ζει και θα βασιλεύει και όσο δεν το αντιμετωπίζουμε σαν αρνητικό κοινωνικό φαινόμενο τίποτα δεν θα αλλάξει, απλά θα συνεχίσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε. Και το να λέμε υπάρχει διαφθορά και την αντιμετωπίζουμε με τη βοήθεια που μας προσφέρουν τόσο απλόχερα οι λοιποί αδιάφθοροι αυτού του κόσμου δεν κάνουμε αυτοκριτική αλλά κρύβουμε τη βρώμα κάτω από το χαλί παρόλο που το χαλί βρωμάει και ζέχνει μετά από τόσα χρόνια.Πρέπει να αλλάξουμε όλοι μας και να μη χαρτζιλικώνουμε τον ταχυδρόμο για να κάνει τη δουλειά του και αυτό που πληρώνεται και είναι υποχρεωμένος να κάνει.
Αλλά δεν είναι μόνο η διαφθορά που πρέπει να τελειώσει αλλά και δεκάδες άλλα μικρά και μεγάλα πράγματα ακόμα κι από την καθημερινότητα μας και πάνω από όλα πρέπει να καταλάβουμε ότι το κράτος δεν είναι ένα αόρατο ταμείο αλλά εμείς οι ίδιοι και τη κάθε δεκάρα που τραβάμε δεν είναι δικαίωμα μας αλλά κάτι που το πληρώσαμε και θα το πληρώσουμε με τόκο. Δεν είναι δικαίωμα μας όλοι να ονειρευόμαστε να γίνουμε δημόσιοι υπάλληλοι και δεν είναι υποχρέωση του κράτους να μας κάνει όλους δημοσίους υπαλλήλους. Και αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα που μου ήρθε αυτή τη στιγμή. Δεν μπορείς βρε κύριε να κτίζεις εν γνώση σου σπίτι σε μέρος που απαγορεύεται και μετά να φωνάζεις γιατί δεν στο νομιμοποιούν. Δεν μπορείς ρε μεγάλε μια ζωή να κλέβεις την εφορία και μετά να παραπονιέσαι για τα ράντζα.
Όχι δεν συμφωνώ με το «μαζί τα φάγαμε» και μάλιστα ο κύριος που το είπε όταν θα κάνει ειλικρινά την αυτοκριτική του θα πρέπει να δει όταν έβγαιναν οι μερίδες για όλους μας πόσες έφαγε αυτός και οι σύντροφοι του στον αγώνα από όλα τα κόμματα, πόσες μερίδες όλων των άλλων. Αλλά όλοι εμείς οι υπόλοιποι δεν κάναμε τίποτα να σταματήσουμε την κατρακύλα, απλά αναπαυτήκαμε στον καναπέ μας, αγοράσαμε μεγαλύτερη τηλεόραση για να βλέπουμε τη Ανίτα Πανιά πιο καθαρά και κάθε τόσο πεταγόμασταν στο μπαλκόνι μην και χτυπήσει ο συναγερμός από το καινούργιο αυτοκίνητο που πήραμε με 300 δόσεις ξεκινώντας από τον καινούργιο χρόνο!
Τι λέγαμε λοιπόν; Α ναι, ευτυχισμένο το νέο έτος, με υγεία, πρόοδο, χαρές γεμάτο μπλά μπλά μπλά μπλά!!! Έτσι λέγαμε. Ε λοιπόν εγώ θα σας ευχηθώ για τον καινούργιο χρόνο για το μόνο πράγμα που δεν πρέπει να αφήσετε κανέναν να σας κλέψει. Υγεία. Να έχετε όλοι υγεία. Δεν υπάρχει πιο πολύτιμοαγαθό από την υγεία.
Στους κυβερνώντες σε όλες τις βαθμίδες θα ευχηθώ νασταματήσουν αυτό το ανόητο μάρκετινγκ λέξεων. Ύφεση και σε σύγχρονα ελληνικά recession, σημαίνει πείνα και ανάπτυξη – άλλη χιπ λέξη αυτή – δεν γίνεται όταν ο κόσμος πεινάει, είναι άνεργος και ζει στα πεζοδρόμια κάνοντας ουρές για μια φρατζόλα ψωμί ελεημοσύνη και με τα παιδιά του νηστικά. Αντί λοιπόν να κάνουν μάρκετινγκ λέξεων να κάνουν πράξεις πρώτα από όλα ταΐζοντας αυτούς που έχουν υποχρέωση να ταΐσουν και να υπερασπιστούν.
Τέλος για όλους μας έχω μια καλύτερη ευχή από το καλή χρονιά, αδέλφια ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
*******************************************************************
Η φωτογραφία είναι κεριά μέσα σε εκκλησία, γιατί στο μυαλόμας αυτή η εικόνα πάντα θα εκφράζει την προς-ευχή, την ελπίδα, την προσμονή για ανάσταση!
*******************************************************************
Και για να ευλογούμε και λίγο τα γένια μας – κι αν δείτε και στη φωτογραφία είναι και μπόλικα – για ρίξτε και μια ματιά παράπλευρα πάνω κάτω. Για βρείτε το νέο–αφιχθέντα ράφι με τα βιβλία του apopseis.gr όπου ο υποφαινόμενος σας χαρίζειπόνημα χριστουγεννιάτικης έμπνευσης!!!
