Λόγω του ότι πολλοί κολλητοί σας ευελπιστούν για κάποιο βόλεμα αν πιθανόν θα επανέλθετε στην εξουσία, δημιουργούν παρεούλες γύρω από την εξοχότητά σας, (Σαμαρικοί, Καραμανλικοί), και δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα ώστε να γίνεται πιο δύσκολη η διαδικασία διαδοχής. Πρέπει οι παρεούλες αυτές να διαλυθούν ώστε να αφεθούν τα όργανα ανεπηρέαστα να αποφασίσουν τί είναι καλό για τη παράταξη. Αυτή τη στιγμή η υστεροφημία σας δεν θα πρέπει να σας απασχολεί, δεδομένου ότι σεις οι ίδιοι την έχετε πλέον εξασφαλίσει με τις πολιτικές που εφαρμόσατε όταν ηγηθήκατε του κόμματος και του έθνους.
Ναι, πρέπει να φύγετε για ένα ακόμα λόγο. Γιατί αντιπροσωπεύετε το παλιό. Το παλιό τρόπο σκέψης. Της κομματικής πειθαρχίας, των Πειθαρχικών Συμβουλίων, της απόλυτης δύναμης του αρχηγού, της απεμπόλησης της δημοκρατίας, της αφοσίωσης προς τον αρχηγό, της κλίκας, της ίντριγκας και της προσκόλλησης και της τυφλής υπακοής στον αρχηγό σαν το μόνο τρόπο ανάδειξης στην ιεραρχία του κόμματος. Ναι, πρέπει να φύγετε γιατί πιθανόν, και λέω πιθανόν, στους κανόνες του νέου Καταστατικού του κόμματος στο Συνέδριο, να επιτραπεί στους βουλευτές της παράταξης να έχουν διαφορετική γνώμη από αυτή του αρχηγού και να μην απειλούνται με διαγραφή εάν την εκφράσουν. Να φύγετε, γιατί πιθανόν η νέα ηγεσία θα επιτρέψει στους βουλευτές να ψηφίζουν κατά συνείδηση, να επιλέγονται από τις τοπικές κοινωνίες και να είναι υπόλογοι στους ψηφοφόρους τους και όχι στον αρχηγό.
Σπουδάσατε και οι δύο στην Αμερική και είναι λυπηρό ότι δεν αποκομίσατε τίποτα από την αμερικανική πολιτική κουλτούρα, από τη δημοκρατική δομή των κομμάτων, από το τρόπο επιλογής των υποψηφίων βουλευτών. Προερχόμενοι από πολιτικές οικογένειες και έχοντας σαν σκοπό ζωής τη πολιτική, αντί να δανειστείτε τα καλά και να μεταφυτέψετε στη χώρα μας, που τόσο τα χρειαζόταν, συνεχίσατε τη πεπατημένη του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου, χωρίς να λάβετε υπ’ όψιν τις αλλαγές που επήλθαν στη χώρα μας μετά την είσοδό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χωρίς να λάβετε υπ’ όψιν τη κυριαρχία των αγορών και τις ανάγκες που έφεραν οι νέοι τρόποι ζωής και διακυβέρνησης. Αν η ηγεσία ενός πολιτικού κόμματος δεν προσαρμόσει τη πολιτική στρατηγική του και δεν προσαρμοστεί στις νέες κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις και δεν λάβει υπ’ οψιν το οικονομικό και πνευματικό επίπεδο του εκλογικού Σώματος, όπως αυτό εξελίχτηκε με τις νέες τεχνολογίες, αυτό το κόμμα είναι καταδικασμένο στην εξαφάνιση. Μη συμβάλετε με τη παρουσία σας σε αυτή την εξέλιξη, διότι η ιστορία θα σας κρίνει πιο πολύ, όχι για ό,τι κάνατε, αλλά για ό,τι δεν κάνατε.
Φύγετε λοιπόν για να αποφύγετε την οργή της ιστορίας.
Κωνσταντίνος Λυκογιάννης