* Στη πρώτη δήλωση που κάνατε μετά τη νίκη σας στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, κατα τις οποίες ο λαός ανακήρυξε το κόμμα σας Αξιωματική Αντιπολίτευση, δείξατε ασυγχώρητη περιφρόνηση προς τη δημοκρατία και το Κοινοβούλιο. Είπατε: Θα είμαστε μια δυναμική Αντιπολίτευση, μέσα και έξω από τη Βουλή. Δεν αντιληφθήκατε το μέγεθος της ευθύνης σας ούτε ότι ο ρόλος σας άλλαξε. Ότι γίνατε μέρος της διακυβέρνησης της χώρας και ότι ο έλεγχος της κυβέρνησης από την Αντιπολίτευση, πρέπει να γίνεται μόνον μέσα στο Κοινοβούλιο. Η δημοκρατία δεν είναι λαοκρατία. Ο θεσμικός ρόλος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δεν είναι να ηγείται διαδηλώσεων εναντίον της κυβέρνησης και να γίνεται υποστηρικτής παρανομούντων διαδηλωτών. Μπορείτε να υποστηρίξετε τα αιτήματα των απεργών, αλλά μόνον μέσα στη Βουλή. Όχι στο πεζοδρόμιο, ούτε στα κάγκελα της ΕΡΤ. Ο θεσμικός σας ρόλος δεν σας επιτρέπει να είστε επαναστάτης και, μάλιστα, μέσα στη Βουλή.
*Δεν αποδέχεστε σαν σωστό ή, τουλάχιστον συζητήσιμο, τίποτα από ό.τι λέει ή προτείνει η κυβέρνηση. Όλα είναι απορριπτέα μετα βδελυγμίας. Μέσα στη Βουλή, δεν συζητάτε με αιτιολογημένα επιχειρήματα, αλλά επιμένετε σε μαξιμαλιστικές θέσεις αριστερών αρχών και δίνετε την εντύπωση ότι δεν είστε διατεθειμένος να αποδεχτείτε κάποιο συμβιβασμό ή μια συναίνεση. Και πολλές φορές αποχωρείτε από τη Βουλή και τα νομοσχέδια ψηφίζονται χωρίς την ψήφο σας. Είσαστε ο πρωταθλητής της «κόκκινης γραμμής». Κάτι που δεν έχει θέση στη Δημοκρατία. Κόκκινη γραμμή και δημοκρατία δεν μπορεί να συνυπάρχουν. Η δημοκρατία για να λειτουργήσει χρειάζεται συζήτηση και συναίνεση. Δεν έχει νικητές και νικημένους. Αν ένα νομοσχέδιο πέρασε, ακόμα και με τη δική σας αρνητική ψήφο, είναι νόμιμο και είστε υποχρεωμένος να το σεβαστείτε και να το τηρήσετε. Η αντίληψη, που σεις και το κόμμα σας έχει επινοήσει και πολλοί πολίτες το έχουν αποδεχτεί σαν δόγμα, ότι ο πολίτης έχει το δικαίωμα να επιλέξει τους νόμους που θα τηρήσει, είναι εγκληματική και θα πρέπει, επι τέλους, να απορριφτεί και να καταδικαστεί από το κοινοβουλευτικό κόμμα σας, σαν παράνομο και αντιδημοκρατικό. Η τήρηση των νόμων, όλων των νόμων, είναι πατριωτικόν καθήκον για κάθε πολίτη αλλά πολύ περισσότερο για ένα κόμμα που θέλει να λέγεται κοινοβουλευτικό, σαν το δικό σας. Δεν έχετε το θεσμικό δικαίωμα να παρακινείτε το λαό στη καταπάτηση των νόμων.
* Καταλαβαίνω ότι οι συνθήκες, κάτω από τις οποίες δημιουργήσατε το κόμμα σας, σας υποχρεώνουν να περιβάλεστε από ένα κύκλο γερόντων, που είδαν τα όνειρά τους για μια σοσιαλιστική Ελλάδα να διαλύωνται στο Βίτσι και στο Γράμμο και δεν θέλουν ακόμα να το χωνέψουν. Έτσι, το 27% που συγκεντώσατε, τους αναπτέρωσε τις ελπίδες ότι μπορεί να το πραγματοποιήσουν τώρα αν σας πλαισιώσουν. Εσείς όμως έχετε καθήκον να τους υπενθυμίσετε ότι μια «αριστερή σοσιαλιστική» κυβέρνηση σήμερα είναι όνειρο θερινής νυκτός και θα πρέπει να ξυπνήσουν για να μη βλέπουν όνειρα. Οι συνθήκες άλλαξαν, είμαστε στην εποχή του ιντερνετ και ο σημερινός λαός, που δεν έζησε την τότε εποχή, δεν σκέπτεται και δεν έχει τις ίδιες εμπειρίες και επομένως τις ίδιες επιδιώξεις όπως είχαμε τότε. Υπάρχουν τρόποι, αν όχι να τους απομακρύνετε, τουλάχιστον, να μη τους επιτρέπετε να σας επηρεάζουν στη θεσμική συμπεριφορά σας και στη λήψη των αποφάσεων. Όλοι αυτοί οι «αγωνιστές», έδωσαν ό,τι είχαν να δώσουν και είναι καιρός, αν δεν προσαρμοστούν στις καινούργιες συνθήκες, με όλο το σεβασμό μας, να τους παρακινήσετε να βγουν στη σύνταξη.
* Ένας κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του λαού, δεν μπορεί να λέει μέσα και έξω από τη Βουλή, ότι επιδιώκει την ανατροπή. Το Κοινοβούλιο, στο οποίον θεσμικά ανήκει, σημαίνει δημοκρατία και η δημοκρατία δεν επιτρέπει ανατροπές, δεν επιτρέπει βία. Επιδιώκει εξέλιξη προς τη πρόοδο και όχι ανατροπή. (evolution, not revolution). Συζήτηση και όχι διαπληκτισμούς. Διαφωνίες, ναι, αλλά σε πολιτισμένη ατμόσφαιρα. Δεν μπορείτε, δεν επιτρέπεται να ανεβαίνετε στο βήμα και να καταφεύγετε σε ύβρεις. Μία ύβρις, την αξίζει κάποιος ή όχι, προσβάλει περισσότερο αυτόν που την εκστομίζει παρά αυτόν που τη δέχεται. Ο υβριστής, δείχνει το επίπεδο της κοινωνικής αγωγής που πήρε από την οικογένειά του και τα σχολεία του. Δείχνει το επίπεδο της ποιότητας του χαρακτήρα του και πολύ περισσότερο, όταν εκστομίζεται στο κοινοβούλιο, δείχνει τη δημοκρατική του ανωριμότητα. Και σε αυτό, το κόμμα σας και οι εκπρόσωποί του στη Βουλή, δεν παίρνουν καλούς βαθμούς.
* Το ξέρω, ότι τα στελέχη σας και εσείς , έχετε διαποτιστεί από τις θεωρίες του Μάρξ κσι πιστεύετε, στην ανατροπή, στους αγώνες, στη πάλη, στην ανυπακοή στην εκάστοτε κυβέρνηση, στις απεργίες, στις διαδηλώσεις, στις καταλήψεις και νομίζετε ότι σήμερα αυτές οι πρακτικές θα φέρνουν τα ίδια αποτελέσματα όπως την εποχή που υπήρχαν ο πακτωλός της Ε.Ε, και τα αστέρευτα φτηνά δανεικά από την επάρατη «αγορά». Η απεργία δεν είναι πανάκεια διά πάσαν νόσον. Ο πακτωλός στέρεψε και δεν μας δίνουν πια δανεικά, γιατί δεν μπορούμε να επιστρέψουμε αυτά που μας δάνεισαν τότε για την κατάκτηση των κεκτημένων μας. Επομένως, ένα κοινοβουλευτικό κόμμα, δεν επιτρέπεται να παρακινεί και να υποστηρίζει συνεχώς κινητοποιήσεις που δεν θα αποφέρουν τίποτα, παρά μόνον θα ταλαιπωρούν το λαό στη καθημερινότητά του. Είμαι σίγουρος ότι προσέξατε ότι συγκεντρώνετε λιγώτερους και λιγώτερους οπαδούς σας στις υπαίθριες κομματικές συγκεντώσεις που ορίζετε. Οι σημερινοί πολίτες είναι πιο δημοκρατικά ώριμοι, και κρίνουν και συγκρίνουν. Επίσης, βλέπουν ότι οι παλιοί συνδικαλιστές, που είναι συνυπεύθυνοι για τη σημερινή οικονομική μας κρίση και έχασαν την επιρροή τους στα παλιά κόμματα, σας έχουν πλαισιώσει και σεις ασμένως τους δεχτήκατε σαν στελέχη του κομματός σας και συμβουλάτορες.
* Είσθε νέος και ο κόσμος περιμένει από σας να φέρετε στη πολιτική κάτι νέο, κάτι πρωτοπόρο, κάτι καινοτόμο, προσαρμοσμένο στις μοντέρνες τεχνολογίες και πιο αποτελεσματικό. Περιμένει να προσπαθήσετε να αποσπάσετε την εμπιστοσύνη τους και να πάρετε με το μέρος σας τη νέα προοδευτική γενιά του μέλλοντος. Αυτοαποκαλείστε «προοδευτικός» και την ίδια ώρα προσπαθείτε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο να διατηρήσετε το κατεστημένο. Το χρεωκοπημένο παλιό κατεστημένο. Γι’ αυτό και ο κόσμος δεν σας παίρνει στα σοβαρά. Παρ’ όλες τις στραβοτιμονιές και τις βλακωδίες της κυβέρνησης, στη πραγματικότητα χάσατε στις Ευρωεκλογές 7% από τους ψηφοφόρους σας των βουλευτικών εκλογών. Πήρατε παραπάνω ψήφους από το πρώτο κόμμα, γιατί αυτό έχασε περισσότερους ψηφοφόρους από σας και όχι γιατί ανέβηκαν τα ποσοστά σας;
*Η Ελλάδα μας όμως σας χρειάζεται, κ. Πρόεδρε. Έχετε τη μοναδική ευκαιρία της ζωής σας να γίνετε άλλος Βενιζέλος, άλλος Τρικούπης, άλλος Κωνσταντίνος Καραμανλής. Αλλά για να το καταφέρετε θα πρέπει να αποδειχτείτε «ηγέτης» και όχι, απλώς, κομματάρχης. Πρέπει να βγείτε από το παλιό εαυτό σας και να δημιουργήσετε έναν άλλον, που θα παίρνει τις αποφάσεις του βάσει της πραγματικότητας και των σημερινών δεδομένων, για το καλό της πατρίδας και όχι για να αποδείξει ότι η θεωρία του Μαρξ είναι διαχρονική. Αν θέλετε πραγματικά να ηγηθείται του Ελληνικού Λαού, δεν σας τιμά να ηγείσθε όλων των αποτυχημένων μικροκομματαρχών, που παρ’ όλον ότι βρήκαν στέγη στη τέντα σας, εν τούτοις δεν θέλουν να διαλύσουν τις συνιστώσες τους. Θα πρέπει να ηγηθείται της Νέας Γενιάς, της μοντέρνας, της εξελιγμένης (sophisticated), της γενιάς που θέλει να αναδειχτεί με το δημιουργικό της πνεύμα και τη σκληρή δουλειά και όχι αυτών που φιλοδοξούν να διοριστούν στο δημόσιο για να εξασφαλίσουν ένα μισθό τώρα και μια σύνταξη αργότερα. Αυτούς, τους έξυπνους, τους άξιους, τους ικανούς, τους δημιουργικούς, δεν θα τους έχετε ποτέ μαζί σας και τούτο γιατί το «αριστερό – προοδευτικό» που έχετε στο πρόγραμμά σας, τους κοπαδιάζει και τους κάνει «μάζα», «λαϊκό στρώμα» και δεν τους αφήνει να αναδειχτούν σαν άτομα με τη σκληρή προσπάθεια και το ατομικό δημιουργικό τους πνεύμα.
Κύριε Πρόεδρε,
Αν θέλετε να σταδιοδρομήσετε επιτυχώς στη πολιτική και να αναδειχτείτε χρήσιμος στον Ελληνικό λαό, πρέπει να γίνετε πρώτα ρεαλιστής. Να αγκαλιάσετε το «κοινό νου». Και το σπουδαιότερο, να γίνετε γνήσιος δημοκράτης. Πρέπει να το πάρετε απόφαση ότι η επικράτηση του καπιταλισμού είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Κάνετε τεράστιο λάθος αν νομίζετε ότι μπορείτε να περάσετε στην ιστορία, σαν διακεκριμένος πολιτικός, έξω από τις παραμέτρους του καπιταλισμού και χωρίς να προσαρμοστείτε στους κανόνες του. Καμία εθνική οικονομία δεν λειτουργεί ανεξάρτητα από τις «αγορές», ούτε υπάρχει κράτος χωρίς να δανείζετε. Παρουσιάζεστε αφελής αν νομίζετε ότι θα το πετύχετε σεις. Πρέπει να αποδεχτείτε το καπιταλισμό με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πρέπει να μπείτε στο κύκλο του για να μπορέσετε να διαπιστώσετε τις αδυναμίες του και, με τα μέτρα σας, να μετριάσετε τη δυσμενή επίδραση των κανόνων του επί των εργαζομένων και της κοινωνίας, γενικώτερα. Δεν μπορείτε να εξαφανίσετε το καπιταλισμό και τις «αγορές» με κατάρες, με απαξιωτικά επίθετα και εξορκισμούς. Για να προσαρμόσετε τον καπιταλισμό ώστε να γίνει οφέλιμος στην ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας και να τον κάνετε πιο ανθρώπινο, πρέπει να εργαστείτε από μέσα του τροποποιώντας τους κανόνες του. Και προς τα εκεί θα πρέπει να στραφούν οι προσπάθειές σας.
Είσθε πολιτικός και, είμαι σίγουρος, ξέρετε ότι η πολιτική είναι η επιστήμη του εφικτού. Ο δρόμος που έχετε επιλέξει όμως, οδηγεί στο ανέφικτο.
Με άπειρη εκτίμηση
Κωνσταντίνος Λυκογιάννης
