ένα ποίημα του Μάνου Μαυρομουστακάκη.
Ά ν ο ι α
Γεννήθηκε στον κόσμο των εννοιών.
Φίλιωνε και μάλωνε μαζί τους,
με όλες, με κάθε μία ξεχωριστά.
Ανώριμες ή μεστωμένες τις
… γευόταν με τη θεώρηση του.
Χαρέμι ο κόσμος των εννοιών, περίμεναν
πίσω από την πόρτα των θαυμάτων, στον οντά τους
να …ξεπαρθενευτούν, όπως κάθε φορά.
Για πολλοστή φορά.
Ατελεύτητη διαδικασία,
όσα και τα χρόνια του…
Ώσπου η αλυσίδα έσπασε.
Έπαψε να τριγυρνά στο χαρέμι του,
που τον εξόρισε.
Ίσως και να αυτοεξορίστηκε.
Τώρα τον επισκέπτονται
στο γηροκομείο του νου του.
Ασθένησε η διαδικασία,
ο νους που συντηρούσε.
Ανοϊκός ζει με τη συνήθεια.
Εκεί που περπατούν οι αναμνήσεις του.
Σαν πατερίτσες δανεικές.
