γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Πριν από τρία χρόνια και μπροστά στην εμφανή τότε ανόμοια σύζευξη ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, είχα γράψει από αυτήν ακριβώς τη στήλη ότι ο Πάνος Καμμένος ζει κάτι πολύ σπάνιο για τα γενικότερα πολιτικά ήθη: την δεύτερη ευκαιρία. Έχοντας πιάσει πάτο, όχι απλά επρόκειτο να ζήσει νεκρανάσταση αλλά και το υπουργιλίκι και μάλιστα ένα υπουργιλίκι που το ονειρευόταν και δεν τολμούσε να ομολογήσει: Στο Υπουργείο Άμυνας.
Τότε επίσης είχα τονίσει ότι ο Καμμένος θα μπορούσε να επιβιώσει πολλές μπόρες σε αυτήν την ανισόρροπη σχέση με την πρώτη φορά αριστερά, – όπως και πραγματικά επέζησε – αν …αν δεν υπήρχε ο ψεκασμένος Πανάρας να του βάλλει τρικλοποδιά. Κάτι σαν ντόκτορ Τζέκιλ και κύριος Χάϊντ. Και να που τελικά εμφανίστηκε ο Πανάρας, πάνω που οι Αμερικανοί άρχισαν να εκτιμούν τον Καμμένο, και ψέκασε από Αμερικής τους πάντες με ενδιάμεσο την Πρέσπα.
Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας διέβη τον Ρουβικώνα συμμαχώντας με τον Πανάρα και το να συμμαχήσεις με τον «διάβολο» δεν είναι όσο εύκολο φαίνεται. Πέρα από την ηθική και ιδεολογική αμετροέπεια που κυριαρχεί σε μια τέτοια συμμαχία, δημιουργεί λάθος ερείσματα στους κομματικούς μηχανισμούς που κάνουν σημαία τους το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και αμφιβολίες στους ψηφοφόρους που μπορεί εύκολα να περάσουν στην καθολική απόρριψη.
Συνήθως αυτές οι συμμαχίες ξεκινάνε από την βάση των κομμάτων και την κοινωνία, με το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, από την σύγχρονη ιστορία, την συμμαχία του ΚΚΕ με το ΚΚΕεσ. και την λοιπή αριστερά το 1989, για την ίδρυση του Συνασπισμού. Το ΚΚΕ τότε, ουσιαστικά σύρθηκε από την κοινωνία στην δημιουργία κοινού αριστερού μετώπου μπροστά στη λαίλαπα Παπανδρέου και την επέλαση Μητσοτάκη.
Η επιλογή Τσίπρα για κυβερνητική συμμαχία με τον καραδεξιό (ένα από τα πολλά του χούγια) Καμμένο μπορεί όταν ξεκίνησε να μην δημιούργησε έκπληξη (είχε προετοιμαστεί το έδαφος προεκλογικά) αλλά σίγουρα δημιούργησε δυσφορία. Και μάλιστα αυτή η δυσφορία ήταν πιο έντονη στην πλευρά ΣΥΡΙΖΑ από ό,τι αναμενόμενα θα έπρεπε να είναι από την πλευρά των «καλών» χριστιανών, πατριωτών και κομουνιστοφάγων ΑΝΕΛ.
Η πολιτική επιλογή όμως «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» όσο και για «την Ελλάδα ρε γαμώτο» κι αν έγινε, αγιάζει μόνο τα πολύ δικά της, τα πολύ καιροσκοπικά της μέσα και σύντομα γίνεται αίολη στερούμενη πραγματικών κοινωνικών και ιδεολογικών προϋποθέσεων που θα την νομιμοποιούσαν και μονιμοποιούσαν, συχνά υπονομευμένη από μέσα. Η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε από το ξεκίνημα της γυάλινα ποδάρια και αυτό το ήξεραν και οι δυο πρόεδροι των αντιστοίχων κομμάτων, εξ’ ου και οι συχνές αλληλοεπενέσεις και αλληλοθαυμασμοί. Παράλληλα και κρινομένη κυρίως από τη διάρκεια της, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και άστοχη, με μεγάλο κερδισμένο αναμφίβολα τον Καμμένο.
Δηλητήριο στην σχέση από τα πρώτα τους προεκλογικά ραντεβού υπήρξε το Μακεδονικό που ο Πανάρας μεν «καταλάβαινε» την ρεαλιστική σκέψη του Τσίπρα αλλά δεν μπορούσε και να κοντραριστεί σε αυτό ακριβώς που δικαιολογούσε την ύπαρξη του στην βάση του, με τους ψηφοφόρους των ΑΝΕΛ. Και φυσικά με όλες τις εξελίξεις και τον Πανάρα να προσπαθεί να βρει εναλλακτικές για να έχει το υπουργιλίκι ολόκληρο και τους ψηφοφόρους χορτάτους, η γκάφα …ψεκαζόταν.
Σύμφωνα με δηλώσεις του κατά την επίσκεψη του προσκύνημα στο αμερικανικό πεντάγωνο, ο Καμμένος είπε ότι: η Συμφωνία των Πρεσπών δε θα περάσει ούτε από τα Σκόπια ούτε από την Αθήνα οπότε και για να μην στεναχωρηθούν τα αφεντικά πρότεινε να μη μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ αλλά να συνασπιστεί μια αμυντική συμμαχία στα Βαλκάνια με τη συμμετοχή και των Σκοπίων, χωρίς να λυθεί το ονοματολογικό. Βάζοντας στο τέλος και το κερασάκι: η οποία θα βάλει «φρένο» στη ρωσική επιρροή στην περιοχή και θα συνεργάζεται με το ΝΑΤΟ.
Προσοχή, υπάρχει προηγούμενο και μάλιστα πολύ κοντά μου. Η Φινλανδία. Η Φινλανδία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και με ποσοστά πάνω από το 60% λαός και πολιτικοί αρνούνται να μπουν στη συμμαχία. Αλλά είναι μέλος της Σκανδιναβικής αμυντικής συμμαχίας, με την Νορβηγία και την Σουηδία που είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Έτσι στα όρια αυτής της σχέσης, η Φινλανδία συμμετέχει σε όλες τις ενέργειες του ΝΑΤΟ στη βόρεια Ευρώπη και μάλιστα πολλές ασκήσεις του ΝΑΤΟ σε αρκτικό κλίμα γίνονται στην Φινλανδία. Στην ουσία η Φινλανδία «είναι» στο ΝΑΤΟ χωρίς να είναι στο ΝΑΤΟ. Ίσως αυτό να το ξέρει ο Καμμένος ή να του αναφέρθηκε τώρα που ήταν στις ΗΠΑ και πιάστηκε σαν το πνιγμένο από τα όποια μαλλιά του.
Τώρα θα μου πείτε, αφού υπάρχει προηγούμενο άρα θα μπορούσε να είναι μια πιθανότητα, γιατί τσαντίστηκε η Τσιπραϊκή πλευρά της κυβέρνησης; Όπως λέει κι ο μεγάλος Σέρλοκ, η απάντηση είναι αυτό που μένει στο τέλος όσο απίθανο κι αν ακουστεί, δεν το είχαν σκεφτεί πρώτοι ή καλύτερα δεν το ήξεραν. Δεν ήξεραν για τη σχέση Φινλανδίας ΝΑΤΟ και κανένας δεν τους το είχε πει. Ο Πανάρας τους βγήκε από αριστεροδεξιά με τις μπάντες και τους έπιασε με τα ρεαλιστικά τους σώβρακα κατεβασμένα. Τόσο απλά. Κατά τα άλλα, τίποτα άλλο από αυτά που είπε δεν είναι διαφορετικό από αυτά που λέει συνήθως. Αλλά επειδή είναι και παρανοϊκοί, εκεί στον Τσιπραϊκό ΣΥΡΙΖΑ, το είδαν και σαν …επανάσταση, τα ποντίκια και το βυθισμένο καράβι που λέει και η παροιμία. Και σάλταραν! Και κάπου εκεί είναι η γκάφα του Πανάρα, γιατί όχι μόνο δεν τα κουκούλωσε μέχρι να ενημερώσει αλλά συνέχισε να παλεύει για την λαμπρή του ιδέα.
Η χώρα έχει μπει για τα καλά σε περίοδο συνεχούς προεκλογικής περιόδου με υπευθυνότητα και ανευθυνότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αν αυτές οι εκλογές γίνουν τον Μάιο του 2019 μαζί με τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές ή τον Σεπτέμβριο στο κλείσιμο της τετραετίας αυτό …μόνο ο Τσίπρας το ξέρει αλλά όλοι ετοιμάζονται για την ημέρα που θα ανακοινωθούν.
Από τα περιφερειακά κόμματα ο Λεβέντης μάλλον πάει προς φραπέ του. Τον Θεοδωράκη τον παίρνει το ποτάμι και η Φώφη σε κατάσταση υστερίας βρήκε το ΠΑΣΟΚ της και δεν ξέρει πώς να το βολέψει σε αυτό τον αχταρμά λοβερδικού βενιζελισμού με ολίγη Κούλη, που έχει φτιάξει.
Ο Καμμένος δεν έχει τέτοιες πολυτέλειες. Στο μόνο που μπορεί να κρατηθεί ο Πανάρας είναι ότι ήταν ο μόνος που έκανε τα πάντα «για την Ελλάδα ρε γαμώτο» και μέχρι τελευταίας ψάχνει τρόπους για να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα …για την Ελλάδα ρε γαμώτο. Μην το υποτιμάτε. Το έχει ξανακάνει και μια και δυό και τρεις. Και μην τον υποτιμάτε τον ίδιο τον Καμμένο, ειδικά τώρα που η κεντροδεξιά μένει μαγαζί ακέφαλο με την αδωνοποίηση και βοριδοποίηση του Κυριάκου.
Όσο ειρωνικό και αν ακουστεί, ο μεν Κυριάκος προκάλεσε την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο αλλά ο χρόνος δουλεύει για τον Τσίπρα και ειδικά για τον Καμμένο και έχουμε βδομάδες και μήνες μπροστά μας για να το δούμε. Άλλωστε το μόνο που έχει να κάνει ο Καμμένος είναι να δείχνει την εγκατάλειψη της κεντροδεξιάς από τον Μητσοτάκη και να …κρύψει καλά τον Πανάρα.
Και στο τέλος άντε να δούμε ποιος θα ψεκαστεί τελευταίος!
ΥΓ1. Τι μυστικό κρύβει η Μαρία στο μαξιλάρι; Ότι είναι ευρωβουλευτής; Ότι πληρώνεται από το Στρασβούργο για να είναι κοπανατζής; Και θέλει και συνέχεια; Έχει βάλει στο μάτι και σύνταξη, ευρωπαϊκή έμαθα!
ΥΓ2. Ο Άδωνις φασίστας; Άντε καλέ!
*******************************
Για άλλη μια Παρασκευή παρέα μου με σκίτσο του ο Θάνος Ραφτόπουλος
*******************************
Στη φωτογραφία: ο καμένος και ο ψεκασμένος. Δική σας επιλογή ποιος είναι ποιος.
