Guest

Ανάμεσα





 

Ανηφόριζα το βουνό.

Πέτρες αλυχτούσαν κάτω απ’ τις πατούσες μου,

που τρόμαζαν στα κοφτερά δόντια, στους κοφτερούς λαρυγγισμούς

στομάτων ανυπόμονων να καταπιούν την άδεια σάρκα

και σε κάτι … θυμάρια, που δίπλωναν στρογγυλά,

προικιά στολίδια για κειόν που θα επέστρεφε ξανά

στο νοσταλγό του χώμα.

 

Κοιτούσε ο ήλιος πάνω από την πλάτη μου

και πύρωνε με θυμό τα πάντα, μαζί και

μένα που ήξερα

κάτι ιστορίες του παλιές με Δαίδαλους και Ίκαρους

 

Πορευόμουν

Ένα κατοστό ψηλότερα τών πυρακτωμένων βράχων

Ένα κατοστό μακρύτερα τής ανάσας τού ήλιου

 

που φθονούσαν τους επίδοξους Θεούς

που λιωνε τις κερένιες αυτάρκειες τών ανθρώπων

 

Στο ισχνό μεταίχμιο

Πορευόμουν την πλαγιά μου




Για περισσότερα ποιήματα του Μάνου Μαυρομουστακάκη στο apopseis πατήστε εδώ!




Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Ο Μάνος Μαυρομουστακάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960.

Απόφοιτος της Μαθηματικής Σχολής του Παν/μίου Ιωαννίνων

Μαθήτευσε στη Φιλοσοφική Αθηνών στο τμήμα «Ιστορία Τέχνης»

Πρόσφατα εξέδωσε

Τη συλλογή διηγημάτων «Με τα μικρά τους ονόματα» εκδ. Γαβριηλίδης

Τις ποιητικές συλλογές «Τα χαϊκού της Παρασκευής», «Οδοιπόρες λέξεις», «190+1 χάικου», και «Ασύμμετρες Αναπνοές» εκδ. Γαβριηλίδης και «Θεάσεις», εκδ. Βακχικόν

και το θεατρικό έργο «Η Παράσταση»   εκδ. Δωδώνη

τα οποία μπορείτε να βρείτε εύκολα στα περισσότερα βιβλιοπωλεία, αλλά και μαζί με τον ίδιο στο Σύνταγμα, Βουλής 14

Ανάμεσα

 

ένα ποίημα του Μάνου Μαυρομουστακάκη.

Ανάμεσα

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο