Η αξιολόγηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει κάτι αρχοντοχωριάτικο: Ερωτήσεις κλεμένες από εγχειρίδια αξιολόγησης που κυκλοφορούν σωρηδόν στο διαδίκτυο, εντελώς άσχετες με την ελληνική πραγματικότητα μαζί με την συριζαίικη αριστεροσύνη δημιουργούν μια αξιολόγηση μπούφα. Σ’ αυτήν έρχεται να προστεθεί ο εκβιασμός των υπαλλήλων. Σκεφθείτε πως θα αξιολογήσει ο κομματικός εγκάθετος τον υπάλληλο που δεν συμμετέχει ως παλαμακιστής στις εκδηλώσεις «πληροφόρησης και ενημέρωσης» που οργανώνουν κάθε εβδομάδα οι συριζαίοι υπουργοί που έχουν άπλετο χρόνο γι αυτές.

Το χειρότερο όμως δεν είναι ο μπαμπούλας που προστίθεται στην αξιολόγηση παρωδία: Είναι η αδυναμία της κυβέρνησης να εξηγήσει πώς εναμιση χρόνο μετά την ψήφιση του νόμου δεν έχει καταφέρει να πείσει τους, κατά τα λοιπά, πειθήνιους υπαλλήλους να συμμετέχουν σ’ αυτήν.

Αντί λοιπόν να σοβαρευτούν, επιστρατεύουν τον αριστερό εκφοβισμό. Ίσως εδώ λόγω της πλούσιας εμπειρίας τους που απέκτησαν από τους τραμπουκισμούς, τις καταλήψεις και τα χτισίματα των γραφείων των καθηγητών να τα καταφέρουν καλύτερα.

Τελευταίο αλλ’ όχι έσχατο: Ουδείς απαλλάσσεται των ευθυνών του για την κωμικοτραγική κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, πρώτοι απ’ όλους. Εκείνοι που μετέτρεψαν τον συνδικαλισμό σ’ ένα ιδιότυπο αρματωλίκι ανομίας και συναλλαγής με κυβερνητικούς παράγοντες με αντάλλαγμα προσωπικά οφέλη. Οι περισσότεροι από εκείνους τους κρατικοδίαιτους οπλαρχηγούς βρήκαν καταφύγιο στον ΣΥΡΙΖΑ που τώρα τους πληρώνει με το ίδιο νόμισμα. Η κυβέρνηση στρέφεται εναντίον τους, αφού της είναι, πλέον, βαρίδια.

Η έριδά τους δεν αφορά κανέναν απ’ όσους νοιάζονται για ένα σύγχρονο αποτελεσματικό κράτος που προσδοκούμε και έχουμε ανάγκη.