Μετά την ολοσχερή καταστροφή που επιφέρουν και την παραλυτική οπισθοδρόμηση, πιστεύουν πραγματικά πως η οικονομία και η χώρα οδηγούνται σε επανεκκίνηση, σε ανασυγκρότηση και ταχύρρυθμη ανάπτυξη με ριζικές τομές στον προσανατολισμό της οικονομικής πολιτικής.Ανεμώλια λόγια. Προφανώς θα εννοούν την αναδιανομή της φτώχειας από το παράλληλο πρόγραμμα, τα συσσίτια και τις κάρτες σίτισης στις οποίες και ειδικεύονται.
Παριστάνουν τους διαπρύσιους υπερασπιστές της ηθικού πλεονεκτήματος αλλά επιμελώς ξεχνούν την ιδεολογικοπολιτική ανάταση του ανένδοτου σκισίματος των μνημονίων, τα capital control, την υπερφορολόγηση, τη φυγή επιχειρήσεων, το φοροασφαλιστικό, την απουσία επενδύσεων, την έλλειψη ασφάλειας, την κατάπτωση των αξιών, την απομόνωση της χώρας στο διεθνές στερέωμα και την πολιτική εξαπάτηση.
Δεν αντιλαμβάνονται πως οι πράξεις και οι παραλήψεις τους, στιγματίζουν την οδυνηρή πολιτική τους φυσιογνωμία. Πεισματικά επιδιώκουν να αναβιώσουν πρακτικές που οδήγησαν σε ασφυκτικά αδιέξοδα και βύθισαν στη δυστυχία και το θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους. Στα πλαίσια πάντα της σωφρονιστικής του αριστερού ουμανισμού που θα έλεγε και ο Σολζενίτσιν.
Θεωρούν οι θεολόγοι της αριστεροσύνης, εαυτούς έχοντες το κληρονομικό χάρισμα στην ιστορική διαδρομή της Ευρώπης προς τις αταξικές κοινωνίες του μέλλοντος, όπου η νέκρωση του ατομικού, το κατεσκληκός του σώματος και η ώχρια εκ της εγκράτειας, σταδιακά θα οδηγήσει στο να εμφορούμαστε από τον κοινωνισμό του ουμανισμό όπως τον αντιλαμβάνονται. Τον βαρουφάκιο λιτό βίο δηλαδή του πόπολου, όπου με την απάθεια, εξαιτίας της εξαθλίωσης, θα κατορθώσουμε να αποκτήσουμε την παρθενία των ιδανικών του ουμανισμού, την απαλλαγή από τη δουλεία των παθών, της τροφής, της ένδυσης και του πλούτου. Άβιοι, άοικοι και ανέστιοι δηλαδή. Ο επί γης αριστερός παράδεισος. Μεταφυσική σκέψη ανώτερη της εσχατολογικής της εκκλησίας.
Άλλωστε για εκείνους το Άγιο δισκοπότηρο είναι οι θεάρεστες θεωρίες του Μαρξ και των συνακολούθων του. Μία παγκόσμια ανοησία αριστερής υπερπλήρωσης όπου ο καθένας “θα εργάζεται σύμφωνα με τις δυνάμεις του και θ’ αμείβεται σύμφωνα με τις ανάγκες του” για την επιβίωση και μόνο. Θυρωρός και γιατρός το ίδιο. Εξαιρούνται βέβαια οι ημέτεροι και οι πεφωτισμένοι καθοδηγητές. Πλείστα τα παραδείγματα ακόμη και στη γειτονιά μας.
Οι κοινοί θνητοί λοιπόν που δεν κατανοούν την ανωτερότητα των λόγων του αριστερού ιδεώδους, την ατελεύτητο ευφροσύνη της εφόδου στους ουρανούς που απεργάζονται οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, του αριστερού ουμανισμού δηλαδή, δεν είναι παρά άθλιοι μικροαστοί, αφελείς και σαγηνευμένοι από τις αστικές προκαταλήψεις των υλικών αγαθών. Νεοφιλελεύθεροι, προβοκάτορες και φασίστες. Αλλοτριωμένες ατομικές υπάρξεις στα δίχτυα της κολάσεως του καπιταλισμού και του κεφαλαίου.
Φευ. Τα παραμύθια τελείωσαν. Η παγκόσμια συρρίκνωση της Αριστεράς, έγκειται στο ότι με τον βίο και την πολιτεία της δεν έχει τίποτε να δώσει στους πολίτες, οι οποίοι την εκδικούνται στο όνομα της επιθυμίας μιας καλύτερης ζωής, στο όνομα του πλούτου. Όσο οι αγγελικές προθέσεις των λόγων τους θα ταυτίζονται με τις καταστροφικές πράξεις τους, τόσο μεγαλύτερο απολειφάδι θα γίνονται στη συνείδηση της κοινωνίας. Τα καθεστώτα του υπαρκτού το απέδειξαν περίτρανα.
