Το μεγάλο σφάλμα των εταίρων-δανειστών είναι ότι δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τη διαχρονική… κατεργαριά του ελληνικού πολιτικού συστήματος, η οποία οδήγησε στο αδιέξοδο του 2010 και βεβαίως στη συνέχεια, δεν κατάφεραν να ελέγξουν τους θύλακες του κρατισμού ως εφαρμοστές μιας πολιτικής εκτάκτου ανάγκης, οδηγώντας όλα τα μοντέλα οικονομικής θεωρίας και μαθηματικής σκέψης σε παταγώδη αποτυχία. Η αποτυχία στην επίτευξη οικονομικών στόχων δεν ήταν τίποτα περισσότερο παρά το προϊόν μιας βαθιά άρρωστης κατάστασης που αντανακλάται στη διαιώνιση όλων των δομικών προβλημάτων που συνθέτουν τον σημερινό οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο της χώρας. Εν ολίγοις οι Έλληνες πολιτικοί έπιασαν… κορόιδα τους εταίρους-δανειστές αποφεύγοντας επί της ουσίας να εφαρμόσουν τα απαιτούμενα για την περίσταση. Δυστυχώς όμως, το κόστος είναι τεράστιο και το πληρώνουν οι πολίτες.
Διαχρονικά η αξιοπιστία της χώρας έχει δοκιμαστεί πολλές φορές είτε από προσωπικά καπρίτσια, είτε από ασκήσεις… επαναστατικής γυμναστικής από διάφορες πολιτικές φιγούρες που με το φιλολαϊκό τους προφίλ οδήγησαν σε τεράστια ζημία. Δυστυχώς όμως, όλα εδώ πληρώνονται και θα πληρώνονται! Είναι σαν έναν καρδιολόγο που εξετάζει έναν ασθενή και του βρίσκει σοβαρότατες αλλοιώσεις στις αρτηρίες, αλλά δεν του το λέει και χτυπώντας τον φιλικά στην πλάτη τον… παροτρύνει να συνεχίσει την κραιπάλη. Και βέβαια αν συμβεί το μοιραίο, τι αξιοπιστία μπορεί να έχει αυτός ο γιατρός; Καμία. Όμως, μέχρι να συμβεί το μοιραίο ο γιατρός ήταν ο… καλός άνθρωπος που δεν ήθελε να χαλάσει την… καρδιά του αρρώστου. Από κει και πέρα, τον λόγο έχουν οι συγγενείς που εκτοξεύουν… κατάρες κατά του γιατρού που δεν είπε την αλήθεια στον ασθενή και τους ίδιους!
Στη νεότερη ιστορία, η χώρα είχε την ατυχία να γνωρίσει αρκετούς δημαγωγούς. Πολιτικά μεγέθη που μπορούσαν να παρασύρουν και να συναρπάσουν τα πλήθη. Ηγέτες που ήθελαν… πελατεία στα πολιτικά μαγαζάκια τους και περίπου αδιαφορούσαν για το κόστος που θα πλήρωναν τόσο οι… πελάτες όσο και ολόκληρος ο λαός στη συνέχεια από την εφαρμογή ανεδαφικών πολιτικών. Μας παρουσιάστηκαν ως επαναστάτες και έπαιξαν με το θυμικό ενός λαού που πλήρωσε βαρύτερο κόστος λόγω του εμφυλίου απ΄ ότι σε σχέση με τη γερμανική κατοχή. Πολιτικά όντα που συγκρουόνταν με τη διεθνή κοινότητα μόνο και μόνο για να δώσουν την ικανοποίηση στους ιθαγενείς του τόπου ότι είναι επαναστάτες και… μάγκες. Αν κάναμε όλοι τους συνειρμούς μας ιστορικά για το τι συνέβη σε αυτήν εδώ τη χώρα και τι τίμημα πληρώσαμε και θα πληρώνουμε εις το μέλλον, τότε, ίσως να ήμασταν πιο προσγειωμένοι. Δυστυχώς όμως, είμαστε ένας λαός που έχει αποσταθεροποιημένο το νευρικό του σύστημα! Ενδεχομένως λόγω της υπερβολικής σοφίας που μας διακρίνει…
Η Ελλάδα δυστύχησε σε κρίσιμες φάσεις της ιστορίας της να έχει ηγέτες ή ηγήτορες που βασίζονταν στο ψέμα, την ιδεοληψία, την ψευτοεπαναστικότητα, τη δημαγωγία και τον λαϊκισμό. Όταν αυτοί οι τύποι έφευγαν από την εξουσία ερχόταν κάποιος λογικός και ρεαλιστής για να συμμαζέψει τα συντρίμμια του προηγούμενου χαλώντας την ησυχία του ελληνικού λαού, Όμως, ω του θαύματος, οι πολίτες αποδοκίμαζαν αυτόν που έπαιρνε το πολιτικό κόστος να διορθώσει τις ανισορροπίες του προηγούμενου. Ο προηγούμενος κατά τον… σοφό ελληνικό λαό «ήταν καλός γιατί έδινε», ενώ ο τωρινός «είναι κακός γιατί παίρνει». Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά φτάσαμε στη δημιουργία ενός λαού κατά μεγάλο ποσοστό καθυστερημένου, που δεν μπορεί ακόμη και σήμερα να ξεχωρίσει ποιος προσφέρει καλή υπηρεσία στη χώρα. Κατά το μυαλό του μέσου Έλληνα όποιος σκορπάει και βολεύει «κοιτάζει τη χώρα και τον λαουτζίκο» ενώ αυτός που συμμαζεύει και λαμβάνει δύσκολες αποφάσεις «είναι όργανο των ξένων δυνάμεων που θέλει να ισοπεδώσει τον λαό». Με τέτοιες ανοησίες φτάσαμε στο σημείο να εξάγουμε πλέον τη βλακεία και να… εισπράττουμε διαρκώς πιο ισχυρές δόσεις αναξιοπιστίας.
Στα μνημονιακά χρόνια, είχαμε και έχουμε περιπτώσεις πρωθυπουργών που κορόιδεψαν τους ξένους, κορόιδεψαν την εκλογική τους πελατεία αφού είχαν φροντίσει προηγουμένως ως αξιωματική αντιπολίτευση να εκμαυλίσουν και να «ντοπάρουν» το μεγαλύτερο μέρος του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα… Ο λαός οφείλει πλέον να καταλάβει πως όλοι αυτοί που του έλεγαν ευχάριστα λόγια ως αντιπολιτευόμενοι ήρθαν στη συνέχεια και με τις αποφάσεις τους, τους έστειλαν ακόμη πιο βαθιά στην απελπισία. Κάποιοι πούλησαν ελπίδα και σκόρπισαν εφιάλτη. Με τα μικροπολιτικά και δημαγωγικά τους καμώματα έπληξαν καίρια την αξιοπιστία της χώρας στο διεθνές περιβάλλον, διέψευσαν παταγωδώς τις προσδοκίες των εξαπατημένων πολιτών, συκοφάντησαν όσους έλεγαν αλήθειες και στοχοποίησαν όσους πολιτικούς διαχειρίστηκαν τις τύχες της χώρας λαμβάνοντας δυσάρεστες αποφάσεις.
Όσο ο ελληνικός λαός επιλέγει δημαγωγούς και λαϊκιστές πρέπει να γνωρίζει ότι το μέλλον του θα είναι ακόμη πιο ζοφερό. Ελπίζουμε ότι σήμερα με τα πεπραγμένα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα επικρατήσουν δεύτερες σκέψεις και θα μπει τέλος στον κατήφορο του λαϊκισμού, έτσι ώστε η επόμενη κυβέρνηση να είναι πραγματικά χρήσιμη και όχι ευχάριστη έχοντας μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανοχή (μάλλον δύσκολο…). Να είναι μια κυβέρνηση που θα προκαλέσει σοκ στη διεθνή κοινότητα με την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητά της και δεν θα αποτελεί έναν φτηνό επαίτη για λεφτά χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις δημιουργίας χρήματος.
Πρέπει ο λαός να γυρίσει σελίδα και να στείλει στα… αζήτητα της ιστορίας αυτούς που του υποσχέθηκαν ελπίδα και τον έστειλαν στον εφιάλτη. Οφείλει από την άλλη, να ζητήσει συγγνώμη σε όσους του είπαν δυσάρεστα πράγματα και βρέθηκαν στο επίκεντρο της κριτικής του. Στο εξής όσοι σας λένε ευχάριστα πράγματα, να ξέρετε ότι σας λένε ψέματα. Να εκτιμάτε αυτούς που σας λένε με επιχειρήματα δυσάρεστες αλήθειες και δεν σας χαϊδεύουν στην πλάτη. Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά γίνονται λίγο αργά και δεν μπορούμε να έχουμε αυταπάτες για την αλλαγή νοοτροπίας από τον… σοφό ελληνικό λαό. Αλλά όσο ζούμε, ελπίζουμε ότι θα πράξουμε το καλύτερο… Καλά μυαλά και ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
Για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Λουκά Γεωργιάδη πατήστε εδώ!