Όλα αυτά (και πολλά άλλα) καταρρίπτουν «εκ των έσω» τη κυβερνητική προπαγάνδα ότι «βγαίνουμε από την κρίση»… Ο κ. Σαμαράς καθημερινά διαψεύδεται από την πραγματικότητα. Ο κόσμος βιώνει ύφεση και ανεργία, άνιση κατανομή βαρών, με τους πλούσιους να μην πληρώνουν φόρους και τους μικρούς και μεσαίους να υπερφορολογούνται.
Χαρακτηριστικό είναι ότι αυξήθηκε στο 35,7% από 34,6% το ποσοστό των πολιτών που ζουν υπό τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Σύμφωνα με έρευνα για το 2013 σε αυτή την κατηγορία ανήκουν 3.903.800 πολίτες έναντι 3.795.100 ένα χρόνο πριν. Η επίδοση είναι η δεύτερη χειρότερη πανευρωπαϊκά μετά την Βουλγαρία (48%). Σημειώστε και ότι το 20% των πλουσιότερων Ελλήνων έχει 6,6 φορές υψηλότερο εισόδημα από το 20% των φτωχότερων.
Αυτά είναι «τα καλά» του μνημονίου που «και να μην τα είχαν εφεύρει έπρεπε να τα εφεύρουμε μόνοι μας»… Αποτελεί ειρωνεία ο κ.Σαμαράς να εμφανίζεται σήμερα ως ο άνθρωπος που θα μας βγάλει απο το μνημόνιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ευτυχής από τις κακές επιδόσεις της οικονομίας μας. Εμείς δεν χαιρόμαστε όταν χειροτερεύουν οι δείκτες της πραγματικής οικονομίας γιατί «την πληρώνουμε» όλοι όσοι δεν ανήκουμε στο σύστημα εξουσίας, δηλαδή το 98% του ελληνικού λαού.
Δεν επιχαίρουμε όταν η αξιοπιστία της χώρας μας (λόγω της δικομματικής διακυβέρνησης) βρίσκεται στο ναδίρ.
Δεν μας ευχαριστεί το ότι ο υπουργός Οικονομίας ακόμα και για εσωτερικές υποθέσεις (όπως η ρύθμιση των «κόκκινων δανείων») σπεύδει στον κ.Σόϊμπλε για να πάρει την έγκριση του..
Εμείς θέλουμε την ανόρθωση της οικονομίας. Γι’αυτό και διαφωνούμε με τη διαδικασία ιδιωτικοποιήσεως των τραπεζών. Δεν ξεχνάμε ότι με δικά μας χρήματα, έγινε η ανακεφαλαιοποίηση τους. Θέλουμε οι τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με δικά μας χρήματα να τεθούν υπό δημόσιο έλεγχο. Έτσι θα υπάρξει τραπεζική ρευστότητα στην αγορά, θα αλλάξει η ανεπαρκής χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, δεν θα έχουμε λουκέτα ακόμη και σε υγιείς επιχειρήσεις.
Σε άλλες χώρες (Αγγλία, Σουηδία), οι εκεί συντηρητικές κυβερνήσεις φρόντισαν ώστε όσες διασωθείσες τράπεζες επανιδιωτικοποιήθηκαν, αυτό έγινε με κέρδος για το δημόσιο, όχι με απώλειες (όπως στη περίπτωση της δικής μας Eurobank).
Το μόνο καλό, είναι ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί για τις τράπεζες το χρηματοδοτικό “μαξιλάρι” του ΤΧΣ, ύψους πάνω από 11 δις. ευρώ. Αυτό εμείς προτείνουμε να χρησιμοποιηθεί για τη ρύθμιση των «κόκκινων δανείων», όπως προβλέπει η συγκεκριμένη και πολύ αξιόπιστη πρόταση μας.