Όλα ξεκίνησαν με τα ανόητα λόγια ενός ανεύθυνου πολιτικού. Λεφτά υπάρχουν. Και η επόμενη κίνησή του ήταν, σαν πρωθυπουργός της χώρας, να υπογράψει την είσοδό μας στο μνημόνιο, την επιτήρησή μας από το ΔΝΤ και – στην κυριολεξία – την διακυβέρνηση της πατρίδας μας από τους Ευρωπαίους.
Ήταν επόμενο οι λεγόμενοι “εταίροι μας” να δουν, την ευκαιρία που τους παρουσιάστηκε, σαν ένα εργαλείο να πειραματιστούν για την οικονομική ανόρθωση της Ευρώπης η οποία, είναι γεγονός, είχε αρχίσει να οδηγείται – και συνεχίζει και σήμερα – σ΄έναν οικονομικό κατήφορο. Και το δράμα της Ελλάδας άρχισε.
Προκειμένου οι δανειστές να εξασφαλίσουν τα χρήματά τους οργάνωσαν και προώθησαν την επιβολή μιας σκληρής λιτότητας τα αποτελέσματα της οποίας υπήρξαν εξοντωτικά για τον λαό της χώρας. Η επιβολή μιας σειράς φορολογικών μέτρων, η περικοπή μισθών και συντάξεων, η έλλειψη στοιχειώδους και ουσιαστικής ανάπτυξης, οδήγησαν την Ελλάδα και τον λαό της στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Η ανεργία πλησίασε το 30% ενώ η μετανάστευση αποτέλεσε μια λύση απελπισίας για τους κατοίκους της χώρας.
Οι δυο κυβερνήσεις που βρέθηκαν μέσα στη δίνη της κρίσης αποδείχτηκαν ανίκανες να προλάβουν την καταστροφή που είχε αρχίσει να σημαδεύει την τύχη της Ελλάδας. Και ο μεν Καραμανλής συνομοτικά και ύποπτα δέχτηκε να χάσει τις εκλογές, ο δε Σαμαράς που πάνω του πήρε όλο το βάρος του ευρωπαϊκού παιγνιδιού, το μόνο που κατάφερε ήταν να αυξήσει το σοσιαλιστικό κίνημα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τη δύναμη της Χρυσής Αυγής, η οποία θριαμβολογούσε ότι θα είναι ο σωτήρας της χώρας.
Φτάσαμε έτσι στο σημείο να μην υπάρχει άλλη διέξοδος από τις εκλογές, μήπως και προκύψει κάποιο κόμμα ή κάποιος συνδιασμός κομμάτων να φτιάξει μια κυβέρνηση που θα μπορούσε να σώσει την Ελλάδα από την τέλεια καταστροφή. Μια καταστροφή που μοιάζει να την θέλουν πάρα πολύ και να την επιδιώκουν οι εταίροι μας. Τα δύο πρώτα κόμματα και πιθανά για την κατάκτηση της εκλογικής νίκης δεν φαίνονται ότι μπορούν να εξασφαλίσουν μια λύση που θα δώσει μια ανάσα στον ελληνικό λαό. Διότι η μεν Νέα Δημοκρατά έχει δοκιμαστεί, έχει αποτύχει και αν ξαναγίνει κυβέρνηση δεν θα κάμει τίποτα καλύερο, τίποτα περισσότερο απ΄ ό,τι έχει σήμερα πετύχει σαν υποταχτικός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρ΄όλες τις προεκλογικές υποσχέσεις και τα προοδευτικά προγράμματα γνωρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα του επιτρέψει να κάμει βήματα δικά του αλλά θα τον υποχρεώσει να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της και τις υποδείξεις της αφού η Ελλάδα έχει υπογράψει συμφωνίες οι οποίες θα πρέπει απαρεγκλίτως να συνεχιστούν με οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει. Πιθανό στραβοπάτημα του ΣΥΡΙΖΑ μοιραία θα οδηγήσει τη χώρα σε έξοδο από την Ευρώπη, κάτι που σημαίνει μια τέλεια καταστροφή. Η Δευτέρα 26η Ιανουαρίου έχει να δείξει πολλά. Ας ελπίσουμε ότι ο Θεός θα μας λυπηθεί.
