Guest

Ένα ζόμπι και μια Βούλτεψη

Α, και την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα συναντιέται ή θα έχει συναντηθεί με τον Σουλτάνο της νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας και θα τον διαβεβαιώνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται πάντα στο πλευρό της γείτονος προς την ευρωπαϊκή της πορεία. Εδώ κολλάει το «ζήτω η Κύπρος».

Κατά τα άλλα, η υγεία έχει βγει πραγματικά στο σφυρί και η παιδεία στο ξεροσφύρι. Η Ελλάδα ξεπουλιέται σε τιμή ευκαιρίας και κανένας δεν την αγοράζει και το τσίρκο της Αμφίπολης συνεχίζεται για να έχει κάτι να κάνει και η Βούλτεψη, να μη βαρεθεί και το spokesperson του Ελλάντα.

Και μιας και μιλάμε για Βούλτεψη, είμαι πραγματικά περίεργος πως θα περάσει όλα συνέβησαν σε Παρίσι και Ουαλία. Φαντάζομαι θα ξεκινήσει προβληματισμένη με το πώς είναι τα μαλλιά της και θα συνεχίσει επιρρίπτοντας ευθύνες για την κρίση στην Ουκρανία στον Σύριζα.

Με αυτή τη γυναίκα μετά από ένα σημείο δεν μπορείς παρά να απορήσεις, τι παίρνει και λέει αυτά που λέει; Τα σκέφτεται, τα έχει γραμμένα ή φεύγουν έτσι αυθόρμητα χωρίς πρόγραμμα; Αλλά η Βούλτεψη δεν είναι εξαίρεση στην ελληνική πολιτική ζωή. Είναι ένας ιδιόμορφος κανόνας που σέβεται, εξίσου ιδιόμορφους, κανόνες νεποτισμού. Βάζοντας μπροστά επιλεκτικά ένα κομμάτι της ιστορίας του πατερά της, θεώρει δεδομένο ότι αυτό το κομμάτι την επιβάλλει και την καταξιώνει.

Αυτό που μόνιμα και πολύ περίτεχνα «ξεχνάει» η Βούλτεψη, – και έχει καταφέρει μετά από τόσα χρόνια να ξεχάσουν κι όλοι οι υπόλοιποι – είναι ότι για τη διαμόρφωση αυτού που είναι σήμερα δεν προσέφερε ο βιολογικός της πατέρας αλλά ο πνευματικός. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Και τον έχει δικαιώσει απόλυτα.

Η αμετροέπεια όμως της παραπληροφόρησης και παραπλάνησης που προσφέρει η Βούλτεψη είναι σε απόλυτη αρμονία με την αμετροέπεια λαϊκισμού που προσφέρει η κυβέρνηση Σαμαρά και ΣΙΑ σοσιαλιστών, τα τελευταία χρόνια. Για ποιο λόγο όλοι αυτοί οι φαύλοι ταξίδεψαν για Παρίσι; Δεν θα μπορούσε να γίνει η συνάντηση στην Αθήνα, όπως γίνονται όλες οι παρόμοιες συναντήσεις τα τελευταία χρόνια; Γιατί χρειάστηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός με συνοδεία υπουργών να πάει στο γραφείο των υπάλληλων της τρόικας στο Παρίσι; Για να συμφωνήσει για τον αριθμό των δόσεων ή των απολύσεων που θα γίνουν;

036 05092014b

Το έχω ξαναπεί ότι δεν πιστεύω σε θεωρίες συνομωσίας, αλλά κι αυτό δεν είναι παρατραβηγμένο; Έτσι κι αλλιώς ούτε για μείωση, κόψιμο, κούρεμα του χρέους θα μιλούσαν, ούτε καμία σοβαρή διαπραγμάτευση θα έκαναν αφού έχουν δεχθεί τα πάντα ενυπογράφως. Τότε γιατί πήγαν εκεί; Κίνηση αβρότητας; Σας κουράσαμε με τόσα ταξίδια, άντε να έρθουμε εμείς τώρα να μας δείξετε και τις καινούργιες κουρτίνες;

Α, ναι ξέρω. Δεν μπορείτε να μας πείτε τι κάνετε γιατί αν λέγατε δημόσια τι σκέφτεστε, τότε θα ήταν σαν να αποκαλύπτατε όλους τους κρυφούς άσσους που έχετε για το πόκερ των διαπραγματεύσεων. Λογική Βούλτεψη αυτή, αλλά δεν μας εξηγεί πως το απορρίπτει σαν παραμύθιασμα όταν ο Σύριζα χρησιμοποιεί ακριβώς το ίδιο επιχείρημα. Όταν ο Σύριζα επιμένει ότι θα περάσει σε διαπραγματεύσεις με την τρόικα και για κούρεμα των οφειλομένων αλλά και μείωση επιτοκίων. Εκεί το επιχείρημα δεν ισχύει, αλλά με ποιο κριτήριο; Ότι αλλιώς είναι όταν το λέει ο Αντωνάκης κι αλλιώς όταν το λέει ο Αλέξης; Ώστε είναι θέμα προφοράς; Πώς να το κάνουμε, ο Αντωνάκης μιλάει καλυτέρα αγγλικά και έχει την Βούλτεψη για spokesperson!

Και μετά πέταξε Ουαλία ο Αντωνάκης. Για να δει σε ζωντανή μετάδοση την αρχή του τέλους της Ενωμένης Ευρώπης, την απόλυτη Αμερικανική κυριαρχία στη δύση, με τους «ανεξαρτήτους» ηγέτες της Ευρώπης να κατεβάζουν τα σώβρακα στον Ομπάμα.

Σήμερα και παράλληλα με αυτό το άρθρο, ένα άλλο άρθρο μου δημοσιεύεται στο αγγλόφωνο έντυπο που έχω καθημερινή συνεργασία. Ο τίτλος είναι «Η ΕΕ Ευρώπη συνθλίβεται από το ΝΑΤΟ στην Ουαλία». Ενώ τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης μιλάνε για το δυτικό μέτωπο που σχηματίζεται κατά της Ρωσίας του Πούτιν κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ, κανένας δεν έχει καταλάβει ότι στα παρασκήνια υπογράφτηκε και επίσημα το τέλος της ΕΕ.

Το ΝΑΤΟ είναι ένας αναχρονιστικός μηχανισμός που δεν είχε κανένα λόγο ύπαρξης τα τελευταία είκοσι χρόνια εκτός από το να προωθεί την αμερικανική πολεμική βιομηχανία και να μπλέκεται στα πόδια του ΟΗΕ, δημιουργώντας μόνιμα αμηχανία σε όλους τους εμπλεκομένους. Με την αναζωπύρωση του ψυχρού πολέμου – εδώ δεν κρίνω το ποιόν και τις πράξεις του Πούτιν, που έτσι κι αλλιώς τον θεωρώ φασίστα – και με την επιβολή του οικονομικού Μερκελισμού στην Ευρώπη, οι ΗΠΑ κατάφεραν να αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο της ευρωπαϊκής άμυνας και εξωτερικής πολιτικής. Το μόνο που έμεινε είναι η ελεύθερη αγορά και το κοινό νόμισμα για τους ευρωπαίους.

Αλλά ακόμα κι εδώ υπάρχει ένα μικρό μυστικό. Ο κύριος στόχος για τη δημιουργία του ευρώ ήταν η ανεξαρτητοποίηση της Ευρώπης από το δολάριο και από το κρυφό πόλεμο μέσω οικονομικών εκβιασμών που έπαιζαν οι ΗΠΑ με τους ευρωπαίους τους «συμμάχους». Ουσιαστικά την ημέρα που εμφανίστηκε το ευρώ, η Ευρώπη πέτυχε μια οικονομική νίκη που έπληξε καίρια τις ΗΠΑ, εκεί μάλιστα που πονούσαν. Ξαφνικά από δορυφόρος έγινε ισότιμος εταίρος και σε μερικές περιπτώσεις – όπως με τον χάλυβα και αλλά μέταλλα – ανταγωνιστής. Την ημέρα που το ευρώ θα είναι σε απόλυτη ισοτιμία με το δολάριο, το ευρώ θα έχει τελειώσει και η Ευρώπη θα έχει επιστρέψει στην εποχή προ του ’70, υποταγμένη σε μια υπερδύναμη που θα ελέγχει τις αγορές της. Ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να μας λείπει η δραχμή;

Και μπορεί ο Ομπάμα να προσπαθεί να περάσει σαν τον πεφωτισμένο ηγέτη, τι θα γίνει όμως όταν αυτός ο ηγέτης θα είναι ένας μακιαβελικός Μπους; Σε αυτή τη κατάσταση οι αλλαγές θα είναι συγκλονιστικές για την Ευρώπη. Και θα γίνουν με τη βία αδιαφορώντας για τα «ηρωικά» βέτο που θα προβάλει υστερικά η μικρή Ελλάδα.

Και δικαιολογίες υπάρχουν άφθονες. Ήδη κάποιες έχουν αρχίσει να στήνονται. Στρατόπεδα εκπαίδευσης μαχητών του Ισλαμικού κράτους που έχει αυτή τη στιγμή τεμαχίσει το Ιράκ, στα Σκόπια, άρα το Σκόπια πρέπει να γίνουν μέλλος του ΝΑΤΟ. Τι είπατε; Η Αμφίπολη; Was ist Amfipoli; Το μέgα Αλέξανδρο; Ματσεντόνια είπατε; Είδατε, δεν είναι το ίδιο με το Μακεδονία!

Και ο Σουλτάνος της γείτονος, εγγυητής ασφάλειας και άμυνας της περιοχής. Και γίνεται πάλι η Τουρκία, στρατηγικός εταίρος. Η πρώτη γραμμή άμυνας στον επεκτατισμό του Πούτιν και των Ισλαμιστών. Κι εκεί πάει ο Αντωνάκης για να υπερασπιστεί την Ελλάδα. Δεν ξέρω αν είναι να γελάς η να κλαις! Δεν ξέρω πώς να πω πια, αυτός ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος για την επιβίωση αυτή της χώρας, κυριολεκτικά επιβίωση και ειδικά τώρα που πραγματικά μπαίνουμε στις συμπληγάδες.

Κατά τα άλλα εμείς ασχολιόμαστε με το τι είπε ο Γιωργάκης και τι απάντησε ο Σημίτης. Γιατί ρε παιδιά; Αυτοί ούτε για γέλια, ούτε για κλάματα είναι, για φτύσιμο είναι και τίποτα άλλο. Είναι δυνατόν να το παίζουν όλοι αυτοί δικαιωμένοι και με άποψη για το σήμερα; Είναι δυνατόν αυτοί να είναι κριτές και επικριτές αυτή τη στιγμή και μάλιστα να έχουν και προτάσεις για το μέλλον; Αυτοί που δεν είναι φυλακή μόνο λόγο αποτυχίας τους ελληνικού κράτους. Βρε ο Σημίτης να δίνει συμβουλές για το μέλλον της χώρας και μάλιστα να κατηγορεί για λαϊκισμό τον Γιωργάκη; Ποιος; Ο Σημίτης! Το γράφω και τρελαίνομαι.

Ο άνθρωπος που οδήγησε με «τεχνοκρατική» μαεστρία την Ελλάδα στη καταστροφή. Αυτός είχε το θράσος να σηκωθεί και να καταγγείλει τον Γιωργάκη για λαϊκισμό, για το περίφημο «λεφτά υπάρχουν». Αυτός που είχε αντιπρόεδρο στις κυβερνήσεις του και υπουργό άμυνας τον Τσοχατζόπουλο. Η μήπως το ξεχάσαμε;

Και μετά μπήκε στη σκηνή η οσία που δεν κοιμάται τα βραδεία με την αγωνία, θα τους σώσω – δεν θα τους σώσω. Ένας Λουδοβίκος που μπροστά στη λαιμητόμο έψαχνε τους υπηρέτες του. Δεν ξέρω πως το βλέπετε εσείς, αλλά βρε παιδί μου να πηγαίνεις σε συγκέντρωση του κόμματος σου για τα γενέθλια του, και να σε βρίζουν οπαδοί – έστω και στημένοι – ενώ χειροκροτούν τον Γιωργάκη …ε, ποιο κάτω δεν πάει. Τρύπιος ο πάτος του βαρελιού κι ο Βαγγέλας έχει χάσει τον πάτο.

Κάποτε το ΠΑΣΟΚ είχε και αρχές και ιδεολογία. Κάποτε. Ίσως τότε που υπήρχαν προσωπικότητες σαν τον Σάκη τον Καράγιωργα, ίσως και τον Γεννηματά. Μετά έγινε το ΠΑΣΟΚ του Κατσιφάρα, του Κουτσόγιωργα και του Τσοχατζόπουλου για να καταλήξει στο ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου. Ένα κόμμα – απόκομμα χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς ιδεολογία και τιμή. Με μια μόνο αρχή, την εξουσία. Πώς να συμμετέχουν στην εξουσία ότι κι αν αυτό σημαίνει.

Και όταν η εξουσία γίνεται ο αυτοσκοπός ενός κόμματος, τότε δεν υπάρχει ούτε ιδεολογία, ούτε αρχές. Υπάρχει η «δημοκρατική παράταξη» του Βενιζέλου και η «Νέα Ελλάδα» του Σαμαρά. Γιατί και ο Σαμαράς στη Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή ξένο σώμα είναι, όπως ξένο σώμα είναι και ο Βενιζέλος στο ΠΑΣΟΚ του Καράγιωργα και του Γεννηματά, ακόμα και του ιδρυτή του Παπανδρέου.

Όσο για τον Σαμαρά, όταν ένας αρχηγός κόμματος και πρωθυπουργός σταθερά και μόνιμα προκαλεί τεχνητές πολώσεις τόσο μέσα στο κόμμα του, όσο και σε ολόκληρη τη χώρα αδιάφορα για τις επιπτώσεις, μόνο και μόνο για να επιβιώσει στην εξουσία, τότε γίνεται επικίνδυνος για κάθε Έλληνα αδιάφορα πολιτικής ιδεολογίας και αρχών.

Και είναι λάθος ότι αυτή τη στιγμή έχει βγει και αντιδράει η Ντόρα. Στη Ρηγίλλης – και αυτοί που πρέπει, ξέρουν πολύ καλά τι εννοώ – έχουν αφήσει τον πιο ακατάλληλο άνθρωπο να προσπαθεί να «αποκαλύψει» τον Σαμαρά. Η Ντόρα έχει «βεβαρημένο» παρελθόν και οι αντιδράσεις της θυμίζουν λίγο το βοσκόπουλο που φώναζε «λύκος». Κανείς δεν την εμπιστεύεται πια και πολύ περισσότερο, κάνεις δεν εμπιστεύεται τα κίνητρα της. Ήταν η ήττα της στο παιχνίδι της αρχηγίας και τώρα είναι το χάσιμο των Βρυξελών.

Αυτός που πρέπει να βγει και να μιλήσει είναι αυτός που έβγαλε το ζόμπι από το νεκροταφείο του πολιτικού χειμώνα και τον επέβαλε στον κόσμο των ζωντανών.

Και μιλώντας για ζόμπι θυμήθηκα μια «ανοιχτή επιστολή» που έφτασε στα χέρια μου. Από ένα γελοίο υποκείμενο από αυτά που παρασιτικά στοιχειώνουν την Ελληνική βουλή. Κάποιος Νικολόπουλος που είναι και μάλιστα βουλευτής Αχαΐας. Αν είναι δυνατόν να ψηφίζουν αυτό το πράγμα εκεί.

Τη διαφωνία μου για το περίφημο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο την έχω εκφράσει πολλές φορές εδώ στο apopseis.gr και μάλιστα επανέλαβα τις σκέψεις μου και πριν από δυο εβδομάδες. Δυστυχώς όμως υπάρχουν περιπτώσεις σαν αυτή του Νικολόπουλου που κάνουν τέτοια νομοσχέδια απαραίτητα. Ξέρετε και μόνο η κυκλοφορία και δημοσίευση αυτής της «ανοιχτής επιστολής» εδώ στη Σκανδιναβία θα ήταν αρκετή για να κάνει ο Έλληνας βουλευτής, παρέα στον Μιχαλολιάκο και τον Κασιδιάρη. Και μάλιστα με λιγότερες ελπίδες από τον Κασιδιάρη για να δει τον κόσμο χωρίς μπάρες ενδιάμεσα, τουλάχιστον για μια πενταετία. Αυτά που γράφει στην επιστολή του είναι ασύλληπτα και δεν μιλάω μόνο για την ομοφοβία του. Ο άνθρωπος είναι η πιο κατάπτυστη περίπτωση ρατσιστή που φτάνει στο σημείο ακόμα και λόγο χρώματος να διαχωρίζει ο Χριστιανός, τους χριστιανούς.

Αλλά για την περίπτωση του Νικολόπουλου η απορία μου είναι αλλού. Η Ελληνική εκκλησία που ο κύριος Νικολόπουλος πιστεύει ότι αντιπροσωπεύει στα κόσμια, συμφωνεί με αυτά που λέει και γράφει αυτό το απόβρασμα; Ο Αρχιεπίσκοπος συμφωνεί με αυτά που δηλώνει ο Νικολόπουλος; Έχει την ευλογία του, ο Νικολόπουλος; Άλλωστε φωτογραφίες του Αρχιεπίσκοπου και ολοκλήρου του κλήρου σε όλες τις βαθμίδες του, κοσμούν το σαιτ του Νικολόπουλου. Και στις κατάπτυστες και ρατσιστικές του «ανοιχτές επιστολές» παραφράσει εγκληματικά τη βίβλο και λόγους ανθρώπων της εκκλησίας. Με αυτά όλα συντάσσεται ο Αρχιεπίσκοπος;

Τώρα αυτό που μας μένει είναι να περιμένουμε να ακούσουμε τι θα ανακοινώσει πάλι για τα μαλλιά της η Βούλτεψη και για τι επιτυχίες θα μας μιλήσει. Α, και μη ξεχνάμε, ο πρωθυπουργός διαβεβαίωσε τον Ερντογκάν ότι η Ελλάδα είναι πάντα στο πλευρό της Τουρκίας για την είσοδο της στην ΕΕ. Ποια ΕΕ δηλαδή; Άσε μη πω τίποτα τώρα!

*****************************************************************

Αντωνάκη τι έκανες στην Ουαλία; Έφαγες cawl από αρνάκι; Γιατί να έκανες τίποτα άλλο δεν σε έχω.

*****************************************************************

Έτσι μπράβο Άδωνι, να προσέχουμε μη μας ακούν πριν …την αμολήσουμε πάλι!!!

*****************************************************************

Με το τσεκούρι μοιράζεις τους διαγωνισμούς, άτιμο!!!

*****************************************************************

Εγώ είμαι γιατρός, είπε και γαργάλατα τα γάλατα!!!

*****************************************************************

Ξυπνάτε στη Ρηγίλλης.

*****************************************************************

Ακόμα ψάχνετε στη Συγγρού τι ξέρω; Ψάξτε το στο ασανσέρ!

*****************************************************************

Γαργάλατα τα γάλατα και η καινούργια βουλευτής!

*****************************************************************

Η Αμφίπολη δεν είχε συλληφθεί, είχε βιαστεί αλλά κολλάει ο Αντωνάκης σε κάτι τέτοια όταν είναι να βρει τον μέγα Αλέξανδρο και να κοιτάζει η κυρά-Αντώνενα με μάτια γουρλωμένα και καμάρι για τον Αντωνάκη;

*****************************************************************

Τελικά υπάρχουν κάποιοι που χειροκροτάνε τον Γιωργάκη; Στη περίπτωση τους ταιριάζει το «πόσο πάει;» Γιατί άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.

*****************************************************************

Αλήθεια τι να κάνει ο Παντελής; Παρακολουθεί το κατασκεύασμα του; Πόσους δικούς του άραγε έχωσε από το παράθυρο για λόγους ηθικής και νομιμότητας, ο αγνός σοσιαλιστής κι αυτός;

*****************************************************************

Μετά από πενήντα χρόνια στο λήμμα Γιωργάκης, η βικιπαίδεια θα γράφει …«ηλίθιος». Στο λήμμα Σαμαράς – Σημίτης, τι θα γράφει;

*****************************************************************

Αυτή τη Παρασκευή ο Θάνος Ραφτόπουλος μου κρατάει συντροφιά με μια …μονομαχία κλάσεως όχι φτερού αλλά κουτσουλιών.

*****************************************************************

Στη φωτογραφία, το φθινόπωρο είναι η εποχή για τα μανιτάρια στη Σκανδιναβία! Για την Ουαλία …ρωτήστε τον Αντωνάκη να σας πει.

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Ένα ζόμπι και μια Βούλτεψη

Του Θάνου Καλαμίδα,


Λέει που λέτε μια μέρα ο μαζοχιστής στον σαδιστή, «βάρα με ρε, βάρα με.» Τον κοιτάει ο σαδιστής, χαμογελάει πονηρά και του απαντά τραγουδιστά: «δεν σε βαράω, δεν σε βαράω!!!». Κάπως έτσι οι περίφημες διαπραγματεύσεις στο Παρίσι. Στη πόλη του φωτός. Που από το πολύ φως καήκαμε και ύστερα πήγαμε να πάρουμε κι από την άλλη στην Ουαλία.

Στο μεταξύ το ΠΑΣΟΚ γιόρτασε …κανένας δεν ξέρει τι. Με τον Γιωργάκη με περιβολή οσίου, τον Σημίτη κριτή και τον Βενιζέλο μάρτυρα που καθημερινά θυσιάζεται για τον σοσιαλισμό μας, ρε γαμώτο. Η απόλυτη σχιζοφρένεια.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο