Guest

Ο αληθινός θρίαμβος των δημοτικών

 

Τώρα τι σημαίνει ότι οι Αληθινοί Φιλανδοί πολιτικοποίησαν τις δημοτικές εκλογές, προσπάθησαν να συσπειρώσουν και να αυξήσουν τους ψήφους που είχαν πάρει στις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές και όλα αυτά με τις εξουσίες που έχουν τα τοπικά δημοτικά συμβούλια, είναι τουλάχιστον συνταγή για ωρολογιακή βόμβα. Θυμηθείτε οι Αληθινοί Φιλανδοί δεν λένε όχι στους μετανάστες αρκεί να είναι λευκοί, με γαλάζια μάτια, χριστιανοί και δυο πτυχία το ένα τουλάχιστον φιλανδικό. Να μιλάνε φιλανδικά σαν μητρική τους γλώσσα, να έχουν στο βιογραφικό τους τουλάχιστον δυο διευθυντικές θέσεις σε ευρωπαϊκή τράπεζα και λογαριασμό στη τράπεζα. Ο δε ιδανικός μετανάστης θα πρέπει να φέρει και κάποια λεφτά για επένδυση.

Οι αληθινοί Φιλανδοί έχουν κι άλλες σύγχρονες απόψεις. Όπως για παράδειγμα για την τέχνη. Τώρα οποιαδήποτε ομοιότητα με ανάλογες απόψεις, απλή σύμπτωση. Πιστεύουν ότι η τέχνη πρέπει να εκφράζει και να προωθεί το φιλανδικό έθνος απορρίπτοντας όποιες μοντέρνες μορφές τέχνης σαν το αποκορύφωμα παρακμής της εποχής μας. Τα σχολεία μπορούν να έχουν παιδιά μεταναστών όσο το ποσοστό τους είναι μικρότερο του 0% – πριν από ένα χρόνο είχαν ζητήσει από την κυβέρνηση τα ποσοστά ξένων μαθητών και είχε γελάσει και το παρδαλό κατσίκι – και τα σχολικά βιβλία θα πρέπει να είναι απόλυτα εφαρμοσμένα με τα εθνικά ιδεώδη. Ξέρετε, αυτά που πιστεύουν ότι ο Χίτλερ έσωσε τη Φιλανδία από τους κουμουνιστές και στην καθαρότητα των Φιλανδών. Η νοσοκομειακή περίθλαση θα καλύπτει μόνο όσους μπορούν να αποδείξουν ότι ακόμα και οι προπάπποι τους ήταν Φιλανδοί. Και αυτά είναι μόνο τα σημεία που έχουν γίνει γνωστά στο δημόσιο γιατί οι Αληθινοί Φιλανδοί πιστοί στη δημοκρατία – όπως και οι αντίστοιχοι τους μαυροφορεμένοι έλληνες – κάνουν τα συνέδρια τους στα …διεθνή ύδατα απομονωμένοι και με ελεγχόμενο ακροατήριο που απαγορεύει τους δημοσιογράφους, γνωρίζοντας ότι αυτά που θα πουν μπορούν να φέρουν τον εισαγγελέα και την απαγόρευση του κόμματος.

Φανταστείτε λοιπόν να αποκτήσουν δύναμη στα δημοτικά συμβούλια όπου τα δημοτικά συμβούλια στη Φιλανδία αποφασίζουν για τα λεφτά που παίρνουν τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα κέντρα βοηθείας μεταναστών και τα πολιτιστικά κέντρα. Η εξουσία τους είναι τέτοια ώστε να έχουν λέγειν και στα σχολικά βιβλία η στους διευθυντές σχολείων. Το περιβραχιόνιο με τον αγκυλωτό σταυρό θα γινόταν υποχρεωτικό και το «Αγών μου» θα διαβαζόταν πριν από κάθε γεύμα.

Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή της προεκλογικής εκστρατείας και με τον Τίμο Σόϊνι – τον πρόεδρο των Αληθινών Φιλανδών – να δηλώνει ότι ήρθε η ώρα το κόμμα να δείξει την πραγματική του δύναμη με εμπρηστικά συνθήματα κυρίως κατά των μεταναστών να αναδείξουν το κόμμα σε πρώτη δύναμη και να δώσουν ένα μάθημα στο «πολικό κατεστημένο», είχα ανησυχήσει. Στις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές αν θυμάστε το κόμμα των αληθινών Φιλανδών είχε κάνει το θαύμα και από το μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας 3% που πάλευε τα τελευταία δέκα χρόνια και μέσα σε μια νύχτα βρέθηκε στο 19,1% και τρίτο κόμμα στη βουλή. Για κάποια στιγμή μάλιστα και αν μέσω διαφωνιών συντηρητικών και σοσιαλιστών στο σχηματισμό κυβέρνησης κόντεψε να γίνει ο ρυθμιστής του πολιτεύματος. Στο καιρό που πέρασε όλοι είδαμε διάφορες σφυγμομετρήσεις που οι Αληθινοί Φιλανδοί πέρασαν από το 20% στο 21% και φτιάσανε σχεδόν στο 24% κάνοντας τους πρώτο κόμμα.

Όσο τα ποσοστά των σφυγμομετρήσεων ανέβαιναν τόσο ανέβαινε και το θράσος των Αληθινών Φιλανδών και η πίεση που ασκούσαν – πολλές φορές με φόβο και απειλές – προς τη φιλανδική κοινωνία. Οι ξένοι φυσικά ο μόνιμος στόχος και οι έλληνες είχαν πάρει το μερίδιο τους με υψηλόβαθμο στέλεχος να προτείνει ότι μόνο μια στρατιωτική δικτατορία θα έσωζε την Ελλάδα. Κάποιος άλλος, εξίσου επιφανές μέλλος του κόμματος, πρότεινε αντί για εγγυήσεις για το δάνειο η Φιλανδία να στείλει όλους τους μετανάστες της στην Ελλάδα συμπληρώνοντας, με τόσους που έχουν ούτε που θα καταλάβουν τη διαφορά!!!

Αλλά ξέρετε, αυτοί δεν είναι οι πραγματικά επικίνδυνοι. Τα μέλη, όσο επιφανή κι αν είναι, η δημοκρατία έχει τον τρόπο της αργά η γρήγορα να τους βάζει στη γωνία. Οι πραγματικοί επικίνδυνοι είναι αυτοί που ψήφισαν χτες συντηρητικούς και προχθές σοσιαλιστές και που τώρα θέλοντας να γίνουν κομμάτι αυτής της ανερχόμενης δύναμης είναι έτοιμοι να κάνουν οτιδήποτε για να αποδείξουν ότι μπορούν κι αυτοί. Είναι αυτοί που γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως σε μια προσπάθεια να γίνουν μέλη της αγέλης. Και την στιγμή που το 19 έγινε 24 αυτοί στο φόβο μην μείνουν πίσω έγιναν πιο πολλοί και τους βρίσκεις παντού πια. Στις δημόσιες υπηρεσίες, στα καταστήματα ακόμα και στα περίπτερα. Και παρ’ όλο ότι μέχρι τελευταία στιγμή δεν ξέρουν τι θα ψηφίσουν και μπορεί όταν έρθει η ώρα και ανάλογα με τις σφυγμομετρήσεις να ψηφίσουν κάτι διαφορετικό σε επίπεδο συμπεριφοράς έχουν ήδη μεταλλαχτεί σε ότι πιο σκοτεινό μπορούν να προσφέρουν οι μαυροφορεμένοι με το δείκτη νοημοσύνης στα μπράτσα.

Έτσι λοιπόν είχαμε από τη μια πλευρά τον Τίμο Σόϊνι να προβλέπει την απόλυτη νίκη των Αληθινών Φιλανδών και από την άλλη το φάντασμα των Αληθινών Φιλανδών να πλανάτε πάνω από τους πάντες ακόμα κι όταν δεν ήταν παρόντες. Δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές βρέθηκα σε ένα πάνελ με αντιπροσώπους από όλα τα κόμματα και τα τρία τέταρτα των συζητήσεων, παρουσιάσεων και ερωτήσεων αναλώθηκε στους Αληθινούς Φιλανδούς και αυτό ενώ ήταν απόντες από το συγκεκριμένο πάνελ.

Την ίδια στιγμή είχαμε και ένα νέο φαινόμενο σε αυτές τις εκλογές. Την ρεκόρ συμμετοχή μεταναστών υποψήφιων. Μην ξεχνάτε ότι μετά από δυο χρόνια παραμονής στη Φιλανδία και πληρώντας όλα τα απαραίτητα στοιχεία για αυτή τη παραμονή έχεις το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Έτσι ακόμα και οι αληθινοί Φιλανδοί είχαν προσθέσει «ξένους» υποψηφίους στα ψηφοδέλτια τους. Τώρα φαντάζομαι ότι όλοι σας έχετε κάνει στο μυαλό σας διάφορα σενάρια. Λοιπόν έχετε δίκιο σε όλα. Σαφώς τα κόμματα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τους ξένους και τους μετανάστες μαζεύοντας ψήφους για το γενικότερο κορβανά. Αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και από τις δυο πλευρές αυτού του μαχαιριού. Ποιος μπορεί να υπερασπιστεί καλύτερα τα συμφέροντα των μεταναστών από τους ίδιους τους μετανάστες.

Και για άλλη μια φορά γράφοντας αυτές τις λέξεις ένιωσα την απόσταση που με χωρίζει με πολλούς συμπατριώτες μου στην Ελλάδα, που συμπεριφέρεται σε μετανάστες ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που δεν θέλω εγώ να μου συμπεριφέρονται οι Φιλανδοί. Αλλά …ας γυρίσουμε στη Φιλανδία.

Έτσι λοιπόν το κάθε κόμμα έκανε ρεκόρ από μετανάστες υποψηφίους με τους σοσιαλιστές και τους πράσινους να προηγούνται με διαφορά. Αλλά ακόμα και οι Αληθινοί Φιλανδοί είχαν τους μετανάστες σου με τη μικρή διάφορα ότι όλοι τους είχαν μείνει αρκετό διάστημα στη Φιλανδία ώστε να έχουν φιλανδικά διαβατήρια. Τώρα τους δυο Ρώσους πες ότι τους καταλαβαίνω με την άνοδο του ρατσισμού και του φασισμού στη Ρωσία. Άντε πες ότι καταλαβαίνω και τον γερμανό – τα ευκόλως εννοούμενα… Αλλά με την Κούρδη και τον Νιγηριανό …τι να πω! Μάλλον δεν διαβασανε το καταστατικό του κόμματος ή έχουν …αχρωματοψία!!!

Εγώ είχα τρεις πολύ στενούς φίλους που κατέβηκαν σε αυτές τις εκλογές. Η Έντνα είναι μια πολύ δυναμική και ιδιαίτερα πρόσχαρη Αμερικανό-φιλανδεζα από τη Νέα Υόρκη. Η κοπέλα παρ’ όλο ότι η μητέρα της είναι Φιλανδή και η ίδια έχει φιλανδική υπηκοότητα έχει αντιμετωπίσει του κόσμου τα προβλήματα στη Φιλανδία και έχει δει τη πιο σκοτεινή πλευρά της φιλανδικής κοινωνίας. Οι γονείς της ζουν στη Νέα Υόρκη και η μητέρα της αρνείται να έρθει στη Φιλανδία τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια για τους ίδιους λόγους που έχει υποφέρει η Έντνα. Βλέπετε ο αμερικανός πατέρας της Έντνα είναι μαύρος και η φιλανδική κοινωνία του 80 δεν το άντεξε. Αλλά μην ανησυχείτε και η σημερινή Φιλανδία – από τις ιστορίες που λέει η Έντνα – τραβά πολύ ζόρι.

Η Έντνα κατέβηκε με τους σοσιαλιστές, πραγματικά παθιασμένη και γρήγορα κέρδισε κόσμο με το γέλιο της και την όλη Νεοϋορκέζικη συμπεριφορά της. οι Φιλανδοί δεν της έκαναν την χάρη να την εκλέξουν αλλά γυάλισε το μάτι της και νομίζω ότι η πολιτική της καριέρα δεν τελείωσε, μάλλον πεισμάτωσε.

Ο Τόβιο είναι μόλις 23 χρονών και τον γνώρισα σε ένα γαλλικό καφέ που πίνω συχνά τον καφέ μου και διαβάζω την εφημερίδα μου, όταν θέλω να εξαφανιστώ από τους πάντες. Στην αρχή λέγαμε πεταχτά κουβέντες καθώς μου σερβίριζε τον καφέ μου και σύντομα έμαθα ότι είναι φοιτητής, ότι σπουδάζει πολιτικές επιστήμες και λατρεύει την ιστορία. Από την αρχή με εξέπληξε με τις γνώσεις του στη σύγχρονη ελληνική ιστορία – κάτι που πραγματικά είναι σπάνιο – και όχι μόνο είχε γνώσεις αλλά είχε και άποψη! Σύντομα οι πεταχτές συζητήσεις έγιναν πραγματικές συζητήσεις και μετά αρχίσαμε να πίνουμε και καμία μπίρα παρέα, πάντα μιλώντας για ιστορία και πολιτική. Κατά τη περίοδο των προεδρικών εκλογών με βοήθησε πολύ σε επαφές μέσα στο πράσινο κόμμα και σιγά σιγά γίναμε φίλοι. Φυσικά και ήταν υποψήφιος με το κόμμα των πρασίνων, κι αυτός δεν εκλέχτηκε αλλά αν για την Έντνα υποθέτω ότι θα συνεχίσει να ασχολείται με την πολιτική για τον Τόβιο είμαι σίγουρος και μάλιστα πιστεύω ότι σε δέκα το πολύ χρόνια θα έχει έδρα μέσα στο φιλανδικό κοινοβούλιο.

Και άφησα τελευταία την Σάιντο που σας έχω πει τόσα. Η Σάιντο δεν εκλέχτηκε αλλά πήρε πάνω από 800 ψήφους, αριθμός σημαντικός για τους υποψηφίους του Ελσίνκι. Δεν νομίζω ότι αυτή ήταν η τελευταία της προσπάθεια και φυσικά θα είμαι κοντά της και στις επόμενες εκλογές που είμαι σίγουρος ότι θα συμμετάσχει.

Σε γενικές γραμμές τα κόμματα διατηρήσαν – με μικρές αλλαγές – τις δυνάμεις τους εκτός …ενός! Το βράδυ της Κυριακής και μετά από την ανακοίνωση ενός μεγάλου μέρους αποτελεσμάτων ο αρχηγός των Αληθινών Φιλανδών Τίμο Σόϊνι δήλωσε ότι νικήσαν οι κοινωνίες και όχι τα κόμματα – τώρα αυτό κάτι σας θυμίζει – και ότι η πολιτική πρέπει να κρατηθεί μακριά από τις δημοτικές εκλογές. Όπως σωστά φανταστήκατε οι αληθινοί Φιλανδοί έπεσαν στο 15%!!!

***********************************************************************

Κάτι τα ταξίδια μου, κάτι ένας ιός που έφερε η κόρη μου – είπα ιός και όχι υιός παρεξηγησιάρηδες – έμεινα για λίγο μακριά αλλά …επέστρεψα!

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Ο αληθινός θρίαμβος των δημοτικών

του Θάνου Καλαμίδα

Τώρα ο αμνημόνευτος για άλλα ήθελα να σας μιλήσω. Αλλά η υπόσχεση, υπόσχεση και την παροιμία μην υπόσχεσαι σε τρελό και σε παιδί την ξέρετε, άρα …φιλανδικές δημοτικές εκλογές επεισόδιο τελευταίο.

Όπως σας είχα πει και στο προηγούμενο επεισόδιο, αυτό των δημοτικών εκλογών, οι δημοτικές εκλογές στη Φιλανδία έχουν τη δική τους σημασία λόγω της δύναμης που έχουν τα δημοτικά συμβούλια στο όνομα της αποκέντρωσης. Και ο φιλανδικός πολιτικός κόσμος, τουλάχιστον ο κομματικός, φαίνεται να το σέβεται μέχρι ενός σημείου. Αυτό το σημείο όμως φέτος άλλαξε θέση και πήγε λίγο πιο …δεξιά. Οι συνήθεις ύποπτοι και μόνιμα ανακόλουθοι, τα μαυροφορεμένα παλληκαριά με το δείκτη νοημοσύνης στα μπράτσα, οι Αληθινοί Φιλανδοί, αποφάσισαν να πολιτικοποιήσουν τις δημοτικές εκλογές.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο