γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
Τον Μάιο του 2017 ο Εμμανουέλ Μακρόν κέρδιζε τις Γαλλικές προεδρικές εκλογές και φαινόταν σαν ένα νέο αστέρι της γαλλικής πολιτικής σκηνής, που θα έδινε μία νέα πνοή σε Γαλλία και ΕΕ.
Με το σύνθημα «ούτε Δεξιά, ούτε Αριστερά» συσπείρωσε όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις για να κερδίσει την Μαρίν Λεπέν και τον Εθνικό Συναγερμό. Από την αρχή της θητείας του παρουσίασε τις προτάσεις του και το όραμά του, προσπάθησε να δείξει ότι πιστεύει σε μία νέα Ευρώπη με την ομιλία του στην Πνύκα το 2017 και στην Σορβόννη απέναντι σε φοιτητές του πανεπιστημίου.
Η πρώτη δοκιμασία του προέδρου Μακρόν ήταν τα Κίτρινα Γιλέκα το χειμώνα του 2018. Τότε βρέθηκαν απέναντί του οι κάτοικοι των προαστίων του Παρισιού, οι ξεχασμένοι της Παγκοσμιοποίησης, αυτοί στους οποίους δεν έφτασαν τα οφέλη της και αντέδρασαν στην αύξηση της τιμής του Diesel.
Το 2020 ο κορωνοϊός δοκιμάζει ηγεσίες, συστήματα υγείας και κυβερνήσεις. Η ΕΕ βρίσκεται ενώπιον ακόμη μίας κρίσης μετά από αυτήν της κρίσης χρέους. Ο Μακρόν πείθει την Μέρκελ για κοινό δανεισμό, κάτι που θεωρείτο μέχρι τότε για την Ένωση ταμπού. Ήταν η πρώτη μεγάλη διαπραγμάτευση του Μακρόν που έδειξε ότι θέλει να ηγηθεί μίας νέας ηγεσίας της ΕΕ.
Στα γεωπολιτικά και στα διεθνή ο Μακρόν είχε κάνει μία δήλωση που τάραξε τα «ατλαντικά νερά», με τη φράση ότι το «ΝΑΤΟ είναι εγκεφαλικά νεκρό». Ήταν τότε που η Γαλλία ξεκπίνησε τνα προτάσσει δειλά την στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης και την δημιουργία του ευρωστρατού. Ένα εγχείρημα δύσκολο από την αρχή για να υλοποιηθεί.
Η Γαλλία έχει συνάψει και αμυντικές συμφωνίες με την Ελλάδα. Στην κρίση του Oruc Reis o ίδιος ο Μακρόν πήρε σαφή θέση και έκανε δηλώσεις που κατακεραύνωναν τον Ερντογάν, στέλνοντας και το αεροπλανοφόρο Σαρλ Νε Γκωλ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πριν έναν μήνα είχαμε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αυτό το γεγονός έκανε την ΕΕ να ενεργήσει γρήγορα και να δείξει ένα ενιαίο μέτωπο. Ο Μακρόν έδωσε μεγάλη έμφαση στις «δύσκολες συνομιλίες με την Ρωσία» όπως τις είχε χαρακτηρίσει και όχι στην προεκλογική εκστρατεία.
Την Κυριακή η Γαλλία θα πάει στις κάλπες. Η δήλωση του Μακρόν να μην ψηφίσουν ξανά τα άκρα οι Γάλλοι μάλλον δεν εισακούστηκε και σε αυτό έπαιξαν ρόλο και οι κρίσεις που διαδέχτηκαν η μία την άλλη.
Ο Μακρόν προηγείται στις εκλογές έναντι της Μαρίν Λεπέν και στο δεύτερο γύρο κερδίζει την Λεπέν όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Αυτό που ανησυχεί τον Γάλλο πρόεδρο είναι η σύμπραξη της ακροδεξιάς της Μαρίν Λεπέν και του ακροδεξιού οπαδού της μεγάλης αντικατάστασης Έρικ Ζεμούρ στον δεύτερο γύρο. Επίσης, οι Σοσιαλδημοκράτες δεν πείθονται να ψηφίσουν τον Μακρόν στον δεύτερο γύρο. Η αποχή μάλλον θα κινηθεί στο 30%.
Ο Μακρόν μάλλον θα κερδίσει αυτές τις εκλογές -και πρέπει να τις κερδίσει για πολλούς λόγους. Είναι ένας φιλοευρωπαίος ηγέτης που πιστεύει στην ιδέα και τις αξίες της ΕΕ. Επίσης υποστηρίζει μία περισσότερο ομοσπονδιακή Ευρώπη.
Είναι ο ηγέτης της φιλελεύθερης Ευρώπης, ο «σκαπανεάς» μίας Ευρώπης που θέλει να αλλάξει.
Είναι όμως μόνος; Ο Γαλλογερμανικός άξονας πρέπει να δουλέψει σε μία νέα βάση. Η Γερμανία έχει κάνει την πρώτη της στροφή λόγω πολέμου.
