γράφουν η Κατερίνα Χαρίση και ο Θάνος Καλαμίδας.
Εκείνη: Συνήθως το αποφεύγω να διαβάζω ειδήσεις, αλλά σήμερα το έκανα. Και τα δύο κυριότερα θέματα ήταν από τη μια η ποδηλατάδα του Κούλη στην Πάρνηθα ως βασιλικότερος του βασιλέως, και από την άλλη …οι πιέσεις να εξαιρεθούν οι εκκλησίες από την καραντίνα. Δηλαδή πραγματικά είχα σκοπό να κοντρολάρω κι εγώ την βασιλικότερη του βασιλέως κυβερνησάρα μας με το αδιανόητο θράσος να με περνάει για τέρμα ηλίθια (αν και αυτό είναι μάλλον το λιγότερο που μου προκαλεί), όμως 8 μήνες μετά να εξακολουθώ να διαβάζω για την εκκλησία και τις ακόμα πιο τέρμα ηλίθιες και θρασύτατες (και άκρως επικίνδυνες) αξιώσεις, πραγματικά με ξεπερνά.
“Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση ενέταξε τους ναούς στην ίδια κατηγορία με τα βιβλιοπωλεία, τα κομμωτήρια και τα καταστήματα παιγνιδιών”.
Εννοείται πως εν όψει Χριστουγέννων αυτό που μας απασχολεί είναι το κομμωτήριο για το ρεβεγιόν που θα κάνουμε μόνοι μας και θα μας βλέπει ο καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποια είναι η ομορφότερη του κόσμου;
Το ότι στο ρεβεγιόν θα σερβίρονται μακαρόνια και φακές το προσπερνάμε, καθώς και το ότι πολλοί από μας θα κάνουν ρεβεγιόν φορώντας παλτά ή με κομμένο τηλέφωνο, νερό, ρεύμα, κι ίσως κάποιους να τους πετάνε κι έξω απ’ τα σπίτια τους γιατί δεν έχουν πληρώσει τα τελευταία νοίκια.
Εννοείται πως αυτό που μας απασχολεί είναι να ανοίξουν τα παιχνιδάδικα για το λέγκο που θα φέρει ο άγιος Βασίλης και δε μας απασχολεί που πληρώνουμε κανονικά τα φροντιστήρια των παιδιών για να (κουτσο)κάνουν μάθημα στην οθόνη των 5 ιντσών του κινητού φορώντας τρύπιες φόρμες.
Εννοείται πως οι εκκλησίες αδιαφορούν εντελώς για την υγεία μου, σου, του, μας, σας, των. Ξεσηκώνουν αντάρτικο, παρόλο που ευθύνονται για την εκτίναξη των κρουσμάτων στα ύψη μετά τα τέλη Οκτώβρη και τώρα τρώμε όλοι εμείς το αγγούρι.
Κι εννοείται βεβαίως ότι ο Κούλης μας έχει γραμμένους όλους, γι αυτό και στα π@π@ρια του οι αποστάσεις, οι μάσκες και η καραντίνα.
Αν βέβαια εμένα με έπιαναν στην Πάρνηθα να ποδηλατώ θα με ξέσκιζαν. Αλλά εγώ δεν είμαι Κούλης. Αυτό που δε σκέφτηκε ο Κούλης βέβαια ήταν πως η φωτογραφία του θα κυκλοφορούσε σε όλο τον κόσμο και θα γινόταν διεθνώς ρεντίκολο.
Αλλά πιθανώς δεν τον νοιάζει ούτε κι αυτό.
Γιατί με την ίδια γλοιώδη κουτοπονηριά που τον χαρακτηρίζει κι αυτόν και το σινάφι του και με την ίδια ασυδοσία που καταπατά τα δικαιώματα όλων μας και παίζει με τις ζωές μας …απλά προσπαθεί να τα μπαλώσει.
Πιθανότατα ξέρει πως στις άκρες του κόσμου κανείς δεν έχει ανάγκη να τον χτυπήσει απαλά στην πλατούλα να ρευτεί όπως εδώ, αλλά πιθανότατα να μην τον ενδιαφέρει κιόλας.
Άλλωστε ο Κούλης είναι εδώ τώρα, κι εμείς είμαστε εδώ τώρα, κι εμείς εκτός από το να τον τρολάρουμε δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά. Είμαστε εξάλλου, όπως εδώ και μήνες, πολύ απασχολημένοι ήδη με την καθημερινή μας επιβίωση για να ασχοληθούμε σοβαρά μαζί του.
Η κυβέρνηση Κούλη επιμένει στο μπαλάκι της ατομική ευθύνης.
Έχασε τον έλεγχο της πανδημίας – αν και είναι μάλλον λάθος αυτή η τοποθέτηση γιατί ποτέ δεν κατάφερε να τον αποκτήσει.
Νομίζω βέβαια ότι δεν έχει σκεφτεί πραγματικά το ενδεχόμενο όλοι εμείς να λειτουργήσουμε σοβαρά με ατομική ευθύνη και να τα τινάξουμε όλα στον αέρα. Γιατί κάπου μπροστά στη ζωή μου και τα πρόστιμα, κάνω τα πρόστιμα μασούρι και τα χώνω στον κ@λο αυτού που μου τα κόβει.
& Εκείνος: Στο πως διαχειρίζεται ο καθένας μας μια κολλητική ασθένεια, – γρίπη, ίωση ή μαγουλάδες – στο σπίτι του και στην καθημερινότητα του είναι θέμα ατομικής ευθύνης αλλά στην περίπτωση μιας πανδημίας με δεκάδες χιλιάδες θανάτους παγκοσμίως και στην Ελλάδα δεκάδες ημερησίως, το κράτος έχει την υποχρέωση προστασίας και συντονισμού (μέσω μέτρων ασφαλείας) της κοινωνίας.
Στην πορεία εκτέλεσης των καθηκόντων του – για την προστασία και τον συντονισμό μέτρων ασφάλειας – το κράτος πληροφορεί και επιβάλει μέτρα. Στα μέτρα συμπεριλαμβάνονται από την υποχρεωτική χρήση της μάσκας μέχρι το ολοκληρωτικό λοκντάουν με την επιβολή προστίμων στους παραβάτες.
Στην περίπτωση που ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατ’ εξακολούθηση και προκαλώντας συνειδητά το δημόσιο αίσθημα, παραβιάζει τα μέτρα τα οποία ο ίδιος προσωπικά και με πανεθνικά διαγγέλματα έχει επιβάλλει στους πολίτες, (πάντα υπό την απειλή βαριών προστίμων) αναξιοπρεπώς αρνούμενος έστω μιας δημόσιας συγνώμης, με συνεργάτες του και συγκυβερνήτες του εξ’ ίσου κατ’ εξακολούθηση παραβάτες (από τον δήμαρχο Αθηνών μέχρι υπουργούς και βουλευτές), ενώ παράλληλα δείχνει επιλεκτική (αντισυνταγματικά και αντιδημοκρατικά) ανέχεια σε κατηγορίες πολιτών όπως αυτή των κληρικών και των εκκλησιαζόμενων, η λογική επιβάλλει ότι τρία πράγματα μπορεί να συμβαίνουν:
1ον Όλα είναι παραμύθι και δεν συμβαίνει τίποτα απολύτως απλά κάποιοι τα κονομάνε εις βάρος μας και σε παγκόσμιο επίπεδο. Αλλά αυτό θα απαιτούσε την συμμετοχή στο “μυστικό” εκατοντάδων χιλιάδων, έως εκατομμυρίων συνωμοτών, οπότε ξεχάστε το…αποκλείεται.
2ον Έχει βρεθεί εμβόλιο και θεραπεία εδώ και καιρό, το έχουν κάνει ήδη Μητσοτάκης και οι περί αυτόν, και γι’ αυτό έχουν γραμμένα τα μέτρα και τα πρόστιμα και πιο πολύ όλους εμάς που θα πρέπει να περιμένουμε ακόμα και μήνες – ευχόμενοι ότι στο μεταξύ δεν θα κολλήσουμε – μέχρι να δούμε τι χρώμα έχει αυτό το εμβόλιο.
3ον Είναι τόσο ανίδεοι, τόσο απίστευτα ηλίθιοι, τόσο ανίκανοι και τόσο αλαζόνες που πραγματικά πιστεύουν ότι η βλακεία τους θα τους προφυλάξει από τον κοροναϊό κι ότι όλα αυτά που ισχύουν για τους άλλους δεν ισχύουν για τους ίδιους.
Επειδή λοιπόν όπως είπε και ο σοφός Σέρλοκ Χολμς: “Όταν έχεις εξαλείψει την θεωρία συνωμοσίας, αυτό που μένει, όσο απίθανο κι αν είναι, πρέπει να είναι η αλήθεια,” μάλλον ισχύει το τρίτο -κι εγώ συμφωνώ απόλυτα. Είναι ανίδεοι, απίστευτα ηλίθιοι, ανίκανοι και τόσο αλαζόνες που γίνονται θανατηφόρα επικίνδυνοι για όλους μας.
Γι αυτό λοιπόν, αυτό το επικίνδυνο για την δημόσια υγεία συνονθύλευμα πολιτικών απατεώνων υπό τον πρωτοαπατεώνα ΚυριαΚούλη Μητσοτάκη πρέπει να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται.