γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος.
Εδώ και δεκαετίες εκφράζω την ίδια άποψη: ότι οι καταλήψεις των σχολείων αποτελούν βόλι της Αριστεράς προς τις ασθενέστερες τάξεις της κοινωνίας και, μέσω αυτών (δηλαδή μέσω της βίας), στρατολογούν κομματικά στελέχη, εκτρέφουν αγράμματα αλλά πειθήνια κομματόσκυλα που στέκονται προσοχή μπροστά στο παντοτινό δίκιο της καθοδήγησης.
Μα αυτοί δεν είναι συνειδητοποιημένοι πολίτες και δεν κατανοούν ότι γλιστράνε στον ολοκληρωτισμό καταλύοντας νόμους και το ίδιο το Σύνταγμα, που αναφέρει τα περί δωρεάν παρεχόμενης παιδείας.
Όταν, λοιπόν, μικρές μειοψηφίες καταλύουν Σύνταγμα, Νόμους, ακόμη και το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και την ελευθερία του λόγου, αυτό είναι ολοκληρωτισμός! Κόκκινος ολοκληρωτισμός που φορά δημοκρατικό μανδύα…
Κι όταν αυτόν τον ολοκληρωτισμό τον στηρίζει κι η ΟΛΜΕ, τότε θα πρέπει να προβληματιστούμε στο πολλαπλάσιο.
Προσέξτε: Η συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών στηρίζει τις καταλήψεις!
Έδωσε και δίνει αγώνα εναντίον του πιο δίκαιου και λογικού αιτήματος της πλειοψηφίας της κοινωνίας: Να αξιολογούνται οι καθηγητές, όπως όλοι οι άλλοι πολίτες-εργαζόμενοι, πλην των δημοσίων υπαλλήλων!!!
Η συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών αρνείται την τηλεκπαίδευση και δη εν καιρώ πανδημίας! Δηλαδή, δε παν να μείνουν στουρνάρια τα παιδιά! Αλλά ο μισθός να πέφτει!
Η συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών, χωρίς αιδώ, στάθηκε αντίθετη στον πρόσφατο νόμο της υπουργού Παιδείας με τον οποίο δεν θα μπορούν να κλείνουν τα σχολεία για ν’ ασκούν συνδικαλισμό, αλλά αυτό να το κάνουν Σαββατοκύριακα.
Η συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών τάχθηκε εναντίον των πρότυπων σχολείων, ισχυριζόμενη ότι έτσι δημιουργούνται «ελίτ» στην κοινωνία! Δηλαδή ιδεολογήματα του περασμένου αιώνα…
Πάμε παρακάτω: Η συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών τάχθηκε υπέρ της κατάργησης του συστήματος επιλογής προϊσταμένων οργανικών μονάδων με αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια. Κι ουδείς αισθάνεται ντροπή! Ούτε εκείνοι που ψηφίζουν για να τους εκπροσωπούν αυτοί οι συνδικαλιστές.
Η συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών μιλά την ίδια, κομμουνιστική, γλώσσα. Όσα πεπαλαιωμένα υποστηρίζουν οι Αριστερές παρατάξεις, τα εκφράζει με θέρμη κι ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ που ανήκει στη ΔΑΚΕ!!! Τραγωδία του συνδικαλισμού, τραγωδία και του φιλελευθερισμού.
Γιατί, λοιπόν, διαμαρτυρόμαστε ως κοινωνία για την ελλιπέστατη μόρφωση, που δίνει το Σχολείο στα παιδιά μας; Κάναμε κάτι για ν’ αλλάξουν όλα αυτά;
Γιατί διαμαρτυρόμαστε που η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στην κατανόηση κειμένου, μαθηματικά και φυσικές επιστήμες μεταξύ των 15χρονων 78 χωρών (Programme for International Student Assessment του ΟΟΣΑ);
Γιατί διαμαρτυρόμαστε για την παρεχόμενη παιδεία και την εισαγωγή σε πανεπιστήμια ακόμη και μαθητών που παρέδωσαν λευκή κόλλα στις εξετάσεις;
Γιατί διαμαρτυρόμαστε που μεγαλώνουμε αγράμματα παιδιά; Ξεχνάμε άλλωστε ότι το διάστημα 2015-2019 ισοπεδώθηκε και γκρεμίστηκε η μεγάλη μεταρρύθμιση της περιόδου 2009 -2012;
Α, κάτι τελευταίο: Τα ελληνικά πανεπιστήμια, συμφώνως με τις νέες διεθνείς έρευνες είναι ανύπαρκτα στις περισσότερες διεθνείς αξιολογήσεις αφού από σύνολο 40 πανεπιστημίων ΜΟΝΟ 5 εμφανίζονται!!! Η καλύτερη θέση ελληνικού πανεπιστημίου είναι η 86η που καταλαμβάνει το ΕΚΠΑ κι η χειρότερη αυτή του ΤΕΙ Πελοποννήσου (σημερινό πανεπιστήμιο με το νόμο Γαβρόγλου) που κατατάσσεται στην… 16.201η θέση της αξιολόγησης «Webometrics 2020». Θλίψη!
Τα στοιχεία αυτά περιλαμβάνονται στην έκθεση «Ετήσια Έκθεση για την Ποιότητα της Ανώτατης Εκπαίδευσης» του 2019. Την έκθεση αυτή παρέδωσε προχθές ο πρόεδρος της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ), Περικλής Μήτκας, στον πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής, Κωνσταντίνο Τασούλα.
Πόσο αμέτοχη είναι σε όλα αυτά η συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών; Πόσο αμέτοχοι είναι οι αναξιολόγητοι καθηγητές στις γνώσεις δεκαπεντάχρονου που προχθές στην τηλεόραση έλεγε ότι … αφού ακυρώθηκε η παρέλαση στις 28 Οκτωβρίου θα … κλαίει ο Κολοκοτρώνης;
Θλίψη!
