γράφει ο Μανόλης Δασκαλάκης.
Στο έκτακτο συμβούλιο εξωτερικών υποθέσεων της ΕΕ, προέκυψε διαφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας όσον αφορά την ανακοίνωση που όφειλε να εκδώσει το συμβούλιο με το τέλος της συνεδρίασης. Το συμβούλιο συνεκλήθει κατόπιν αιτήματος από την Ελληνική πλευρά για να συζητηθούν οι παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα και η διαφωνία που υπήρξε, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ήταν για την ανακοίνωση που έπρεπε να εκδοθεί κατόπιν του συμβουλίου, καθώς η Ελλάδα πρότεινε να βγεί σκληρή ανακοίνωση η οποία θα ζητούσε τον τερματισμό τον εξερευνητικών ενεργειών της Άγκυρας και παράλληλα θα αποδεχόταν τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου για τη μερική οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ τους, έτσι ώστε να δείξει με ξεκάθαρο τρόπο την ακυρότητα του τουρκο-λιβυκού συμφώνου. Αποτέλεσμα ήταν να μη βγει κοινή ανακοίνωση.
Στο συμβούλιο, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκος Δένδιας παρουσίασε την ακριβή κατάσταση και ξεκαθάρισε πως η Ελληνική πλευρά είναι ανοιχτή σε διάλογο με τη Τουρκία, αλλά όχι με εκβιασμούς, και το μόνο που έχει να συζητήσει είναι η υφαλοκρηπίδα. Το Βερολίνο από την πλευρά του, όχι μόνο δεν υποστήριξε την Ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία αλλά εξέφρασε την ενόχληση του, καθώς θεωρεί ότι η ημερομηνία που ανακοινώθηκε ήταν λάθος διότι προηγήθηκε μία μέρα της ανακοίνωσης των διερευνητικών επαφών μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας που έγιναν με τη δική του διαμεσολάβηση. Από την πλευρά του ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε. για την Εξωτερική Πολιτική, Ζοζέπ Μπορέλ, αρκέστηκε να εκφράσει την πλήρη αλληλεγγύη της ΕΕ στην Ελλάδα μέσω twitter, καλώντας την Τουρκία σε αποκλιμάκωση.
Οι ενέργειες αυτές κρίνονται από ανεπαρκείς έως ύποπτες καθώς υπάρχει εμμονή, από την πλευρά Βερολίνου και Μπορέλ, για διάλογο Ελλάδας – Τουρκίας με τις κυρώσεις να μην είναι σε πρώτο πλάνο, κάτι που για την Αθήνα είναι προτεραιότητα. Δυστυχώς, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί φαίνονται κατώτεροι των περιστάσεων σε στιγμές όπου απειλείται η ειρήνη ενός κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου μάλιστα η γεωγραφική του θέση έχει μεγάλη γεωστρατηγική σημασία για την Ένωση. Το Βερολίνο και ο εκπρόσωπος Εξωτερικών και Άμυνας της ΕΕ γνωρίζουν καλά πως υπάρχει κίνδυνος στρατιωτικής σύγκρουσης, ειδικά μετά το περιστατικό της φρεγάτας »Λήμνος» με το »Κεμάλ Ρέις» που οδήγησε στον τραυματισμό Τούρκων ναυτικών. Γνωρίζουν επίσης καλά πώς η Τουρκία προσπαθεί να κάνει εξερεύνηση στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα, κάτι που έχει διαπράξει στο παρελθόν σε ένα άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ, την Κύπρο. Προκαλούνται λοιπόν δύο ερωτήματα: Το πρώτο έγκειται στο γεγονός για το πως θα γίνει ο διάλογος που θέλουν Βερολίνο και ΕΕ υπό την απειλή στρατιωτικής σύγκρουσης και το δεύτερο, ποια θα είναι η ενέργεια εκείνη της Τουρκίας που θα φέρει επιτέλους τις τελωνειακές και οικονομικές κυρώσεις της Ένωσης προς αυτή.
Οι ΗΠΑ, όπως και η Γερμανία, θέλουν να αποφύγουν τη σύγκρουση με την Τουρκία. Στα θετικά καταγράφονται οι εταίροι, με εξέχουσες Γαλλία και Αυστρία, που αποδέχθηκαν το δίκιο ελληνικής πλευράς και τάχθηκαν υπέρ των κυρώσεων προς την Τουρκία
Με αυτή την εξέλιξη από το συμβούλιο, τη νωχελική στάση της ΕΕ, την ύποπτη στάση του Βερολίνου, την ατιμωρησία πού είδε από τις εξερευνήσεις της κυπριακά νερά στο παρελθόν, τη στάση Πόντιου Πιλάτου από πλευράς Ουάσιγκτον αλλά και το κύρος του ΝΑΤΟ να είναι στο ναδίρ, ο Ερντογάν »τρίβει τα χέρια του» και φαίνεται ευκολότερο το έργο του όσον αφορά τη συνέχιση της εξερεύνησης στην Ελληνική και Κυπριακή υφαλοκρηπίδα έως τις 23 Αυγούστου που λήγει η NAVTEX.
