γράφει ο Νίκος Γκίκας.
Δεν μπορεί να μη χαιρετίσει κανείς τις αναπλάσεις στην πόλη των Τρικάλων, την πρόθεση ανάπλασης του Αγιαμονιώτη ποταμού και της ευρύτερης περιοχής επίσης.
Από τις ανοησίες για Trikala city break, κρεπερί, αναψυκτήρια και μπαρ ριβιέρας που ακούγονταν, η ανάπλαση και αστικοποίηση του Αγιαμονιώτη, αναδεικνύει το οικοσύστημα και περιορίζει συνάμα τους καταπατητές του δημοσίου χώρου στην περιοχή. Θα μπορούσε κατόπιν να φιλοξενείται μια εποχιακή ανθοκομική έκθεση, όπως η ιστορική Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς, ενισχύοντας έναν δυναμικό κλάδο της τοπικής φυτικής παραγωγής, καθιστώντας την παράλληλα πανθεσσαλικό θεσμό.
Χρειαζόμαστε ωστόσο δράσεις πέρα από τις αναπλάσεις των πλατειών, που θα τονώνουν τον παραγωγικό ιστό της περιοχής. Τα επιπλέον εισοδήματα στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να έρχονται μόνο από δημοτικά τέλη και παρκαρίσματα. Τα σημαντικά ανταποδοτικά στις κοινωνίες έρχονται από επενδύσεις που μειώνουν την ανεργία και προσφέρουν εισοδήματα. Καλός ο Μύλος των Ξωτικών, καλές οι χριστουγεννιάτικες παράγκες, καλά και τα Μετέωρα, παρακάτω όμως…
Η ανάπτυξη της πόλης δεν μπορεί να μένει στα χέρια της περιφέρεις και του κράτους. Η νοοτροπία του πατερναλιστικού κράτους δημιουργεί μόνο εξαρτήσεις και ανευθυνότητα, ενώ οι Δήμοι ευρισκόμενοι εγγύτερα στους πολίτες μπορούν να αλλάξουν τη νοοτροπία των πολιτών για το περιβάλλον, την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις.
Στο παρελθόν επενδύσεις απορρίφθηκαν από δημοτικά συμβούλια, όπως της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα, ενώ εσχάτως οι πολέμιοι των επενδύσεων στρέφονται κατά των ανεμογεννητριών για αστείους λόγους.
Case study η μερική εκτροπή των υδάτων του Αχελώου, που στερεί θέσεις εργασίας και ανάπτυξη στις τοπικές κοινωνίες. Πάντα εφευρίσκονται ευφάνταστοι λόγοι απόρριψης και πίσω τους στοιχίζονται οι ψήφοι κοινοταρχών, δημοτικών συμβουλίων, περιφερειαρχών και υποκριτών του βουλευτισμού.
Ο Δήμαρχος με το κύρος που διαθέτει μπορεί να ασκήσει επιρροή για προσέλκυση επενδύσεων, ενώ η μόνιμη διαμαρτυρία εξαιτίας ιδεολογικών αγκυλώσεων δεν βοηθά. Το παράδειγμα του Δήμου Πειραιά με το Κέντρο Στήριξης Επιχειρηματικότητας είναι σημαντικό. Να εξετάσουμε λοιπόν περαιτέρω συνέργειες και να δούμε ποιες παραχωρήσεις μπορεί να κάνει η τοπική κοινωνία και ο Δήμος Τρικκαίων για την προσέλκυση επιχειρήσεων.
Η υγειονομική κρίση έδειξε το επισφαλές της πορείας μας. 15.000 ανέργους γράφει ο νομός. 10.000 στο Δήμο μας και πίσω τους ένα ευρύτερο κοινωνικό πλέγμα. Θεωρούμε πληγή το brain drain αλλά συντηρούμε πλήθος καμαριερών, receptionists, mixologists, bartenders, baristas, chefs και sous chefs, επιδοτώντας μάλιστα το καθεστώς αυτό. Με “ανάσες” κρατικών επιδοτήσεων γεμίζει το μαντρί αλλά τις λαϊκίστικες αυτές πρακτικές τις πληρώσαμε πολύ ακριβά ως κοινωνία. 15.000 περιμένουν μια ανάσα…
