Guest

Τα τρία Ελληνικά δόγματα που δεν έχουν λύση

 

Σήμερα δεν θα κάνω συγκρίσεις, στο θέμα απλά δεν χωράνε συγκρίσεις ούτε με τη Γερμανία, με την Ιταλία ή ακόμα και με τη Πορτογαλία, για να μην πιάσουμε Σκανδιναβία και χαθούμε. Εντάξει, ίσως λίγο με την Ιταλία που θα ήθελε ο Μπερλουσκόνι, αλλά και ο Σίλβιο έχει από μακρού πάει σε κάποια από τις βίλες του.

Είπα ότι και οι δυο έχουν απόλυτο δίκιο και το εννοώ. Ναι αυτό που συμβαίνει με τα Ελληνικά ΜΜΕ και ειδικά στα ραδιοτηλεοπτικά είναι σκανδαλωδώς βρώμικο και εξυπηρετεί αλαζονικά συμφέροντα που πολλές φορές είναι αντίθετα με τα συμφέροντα του Έλληνα. Αλλά την ίδια στιγμή αυτό ακριβώς δεν είναι και η δημοκρατία; Να αφήνεις τους πάντες να μιλάνε και να εμπιστευτείς ότι ο μέσος πολίτης έχει το κριτήριο να διαλέξει μεταξύ του καλού και του κακού; Ας ακριβοπληρώσουν για να πάρουν την άδεια κι ας γεμίσουν την Ελλάδα με κανάλια όπως κάνανε παλαιότερα με τα ταξί.

Εδώ δίκιο είχε ακόμα και ο αντιπρόσωπος των ιδιωτικών καναλιών στην Ελληνική Βουλή, ο Σταύρος ο Ποταμάκης. Για να μην πω για τον Λεβέντη, τον θρύλο της πειρατικής ιδιωτικής τηλεόραση που χωρίς αυτήν δεν θα ήταν στη Βουλή σήμερα. Όλοι είχαν δίκιο. Απόλυτο δίκιο!

Είχαν δίκιο και τα στοιχεία που έφεραν όλοι. Από το πανεπιστήμιο τάδε και την Ευρωπαϊκή επιτροπή μέχρι τους συνταγματολόγους και την ΕΣΗΕΑ. Όλοι δίκιο έχουν. Ο καθένας στο δικό του χωρόχρονο.

Το πρόβλημα με όλους αυτούς, που όλοι ζουν στο δικό τους χωρόχρονο, είναι ότι δεν αγγίζουν το πραγματικό πρόβλημα που όμως …ΔΕΝ θα μπορούσε ΠΟΤΕ να λυθεί από την Ελληνική Βουλή. Δυστυχώς δεν υπάρχει νόμος και Βουλή που να μπορεί να ορίσει και να καθορίσει το ηθικό από το νόμιμο. Δυστυχώς ακόμα κι όταν ορίζουμε κανόνες το πρώτο πράγμα που ψάχνουμε είναι τα παραθυράκια. Εμείς οι ίδιοι που ορίσαμε τους κανόνες.

Η δε λέξη που κυριάρχησε συνέχεια στη συζήτηση ήταν η λέξη διαπλοκή, με υπονοούμενα για χρηματισμό και ανταλλαγών μεταξύ καναλαρχών και πολιτικών. Ξέρετε ποια ήταν η εξωφρενική θρασύτητα όλων που συμμετείχαν; Ότι όλοι οι ύποπτοι και συμμέτοχοι ήταν εκείνη τη στιγμή στην ίδια αίθουσα. Μιλάμε για σχιζοφρένεια στην αποθέωση της.

Αλλά επαναλαμβάνω, το πρόβλημα αν πραγματικά θέλουμε να το δούμε στη ρίζα του, είναι στο διαχωρισμό και ορισμό του ηθικού από το νόμιμο και τι τελικά θέλουμε να διέπει την πολιτεία μας και όλους μας. Ή καλύτερα αν θέλουμε να βρούμε ένα τρόπο που το ηθικό να συναντάει το νόμιμο και να μην έχουμε περιπτώσεις σαν αυτή του Βουλγαράκη που μας το πέταξε το ηθικό θρασύτατα και άνανδρα στα μούτρα, λέγοντας μας ότι ναι δεν ήταν ηθικό αυτό που έκανε αλλά κανένας δεν μπορεί να τον κατηγορήσει γιατί δεν ήταν και παράνομο.

Θα μου πείτε τώρα γιατί έμπλεξα τον Βουλγαράκη με τις άδειες της ιδιωτικής τηλεόρασης. Τον έμπλεξα γιατί στην Ελλάδα υπάρχουν τρία δόγματα που κυριαρχούν σε όλα τα θέματα και ορίζουν όχι μόνο τη ζωή μας σαν πολιτεία αλλά και τη συνέχεια μας σε θέματα όπως ακριβώς οι ραδιοτηλεοπτικές άδειες.

 

1ον Το δόγμα του αυθαίρετου

2ον Το δόγμα του ό,τι δηλώσεις είσαι (λέγεται και δόγμα του ντεμέκ) και

3ον Το δόγμα του ηθικού και του νόμιμου.

 

Ο συνδυασμός αυτών των τριών δογμάτων είναι η απάντηση για πολλά από τα προβλήματα μας που λυπάμαι αλλά το επαναλαμβάνω, ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΛΥΣΗ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΒΟΥΛΗ.

Πάμε λοιπόν στο δόγμα του αυθαιρέτου και αυτό θα το δώσω με ένα απλό παράδειγμα που το ξέρετε όλοι. Σε αυτό το παράδειγμα θα δείτε πως σταδιακά ξεπετάγονται και τα άλλα δυο δόγματα για να λειτουργήσει το σύστημα.

Παίρνει φωτιά μια περιοχή, γνωστή στη ευρύτερη περιοχή και σαν δασική και σαν προστατευμένη από την πολιτεία. Το σημαντικό, μια περιοχή που δεν ανήκει σε ένα αόρατο κράτος αλλά σε όλους εμάς και που είναι πηγή ζωής για τους ντόπιους. Πηγή ζωής δεν σημαίνει μόνο πάρκο για να κάνουμε βόλτα αλλά ένα δάσος που σταματάει πλημμύρες, που βοηθάει τη γενικότερη πανίδα και τον καθαρό αέρα, άρα η σημασία του μεγάλη. Η φωτιά στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εμπρησμός αλλά …και το ατύχημα παίζει.

neos-epistimonasΣτη συνέχεια και μέρες άντε βδομάδες μετά τον εμπρησμό (άντε ατύχημα) έχει ξεκινήσει …κάποιος, με κλαδάκια και σπάγκο (για να μη φαίνεται και πολύ) οριοθετεί την περιοχή σε μικρότερα …αγροτεμάχια ή οικόπεδα. Η πολιτεία ξεκινάει να δηλώνει την απουσία της. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι ο Παντελής, ο κουμπάρος της Ιφιγένειας που είναι ανηψιά της Μαριώς που είναι η καφετζού στο καφενείο που πάει και παίζει πρέφα ο Τρύφωνας ο με τα οικόπεδα, είναι και αγροφύλακας και έχει κόρη αρραβωνιασμένη της παντρειάς που χρειάζεται προίκα. Άρα έχει ανάγκες και ο Τρύφωνας μπορεί να βοηθήσει ακόμα και με ένα …αγροτεμάχιο. Με την πολιτεία απούσα το κράτος το μόνο που κάνει είναι να κηρύξει την περιοχή …αναδασωτέα!

Χωρίς καμία απολύτως αναστολή σε μερικές μέρες εμφανίζονται αγγελίες για οικόπεδα σε εφημερίδες ακόμα και πανεθνικής εμβέλειας και παρουσιάζονται ενδιαφερόμενοι παρόλο ότι ξέρουν ότι πρόκειται για δασική περιοχή. Αλλά ο Τρύφωνας έχει φροντίσει στην αγγελία να προσθέσει ότι υπάρχουν συμβόλαια. Δηλαδή το αγροτεμάχιο αποκτάει και πέπλο νομιμότητας. Η τιμή; Ε, αφού υπάρχει και συμβόλαιο άντε να είναι 20% κάτω από τις τρέχουσες τιμές της περιοχής.

Ο αγοραστής βρίσκεται, δίνει το συμφωνηθέν ποσό μετά από παζάρια που δεν συμπεριλαμβάνει τα συμβολαιογραφικά έξοδα και υπογράφει το συμβόλαιο – παρουσία συμβολαιογράφου γνωστού του Τρύφωνα – που ναι μεν αναφέρει σαν πωλητή την κυρά-Κατίνα, ξαδέρφη της κουμπάρας του Κώστα που ζει στην Αμερική και έχει κάνει πληρεξούσιο της με ένα έγγραφο από το δημαρχείο του Αϊντάχο, τον Τρύφωνα που το έχει μεταφράσει στα ελληνικά σε επίσημο γραφείο με σφραγίδες επίσημες κλπ. αλλά που το βρήκε η κυρά-Κατίνα, σιγά μην πάμε και στο Αϊντάχο να το βρούμε.

Τώρα ο αγοραστής ξέρει ότι άδεια οικοδόμησης δεν θα πάρει αλλά σου λέει συμβόλαιο έχω άρα η γη μου ανήκει, δεν πα να και να και να μη …η πολιτεία και το κράτος. Εγώ μια βιλίτσα, ένα λυόμενο ονειρεύομαι να περνάω το καλοκαίρι μερικές βδομάδες, άντε να το δώσω προίκα στη κόρη μου, άσε που μια ώρα απέχει με την εθνική και τη δουλειά μου, γιατί να πληρώνω πια ενοίκιο και να μην το κάνω σπίτι μου. Μέσα στη φύση, μιας και είμαι και οικολόγος και αγαπώ τη φύση, στο λίγο καμένο αλλά που θα του πάει, θα ξαναφυτρώσει! Ελπίζω να με παρακολουθείτε γιατί το θέμα τώρα σοβαρεύει.

Επειδή ο αγοραστής έχει κι ένα κολλητό που είναι ή ξέρει κάποιον πολιτικό μηχανικό ή βρίσκει κάποιον πρόθυμο – οι αρχιτέκτονες είναι ακριβοί – που έχει και τα κατάλληλα συνεργεία και θα κάνουν και καλή και φτηνή δουλειά – έτσι του έχουν πει – και μπορεί και να μην είναι και πολιτικός μηχανικός αλλά έτσι δηλώνει, σε ένα χρόνο έχει το σπιτάκι του ακόμα και τη κουζίνα που ονειρευόταν η κυρά-Περσεφόνη η γυναίκα του.

Τώρα τι λείπει; Σπίτι έχει, την τέλεια κουζίνα για τη κυρά-Περσεφόνη έχει, αυτό που λείπει είναι ηλεκτρικό, νερό και τηλέφωνο αν και με το κινητό βολεύτηκε αλλά χωρίς τηλεόραση και Τρέμη πώς να ζήσεις την σήμερον ημέρα. Ταυτόχρονα και αυτό είναι σημαντικό, άλλα σπιτάκια έχουν αρχίσει να φυτρώνουν και φράχτες μεταλλικοί στα γύρω αγροτεμάχια. Έτσι ο ένας έχει γίνει πολλοί και το αγροτεμάχιο γειτονιά. Αυτό σημαίνει ότι τα έξοδα για καλώδια κλπ. συν σκαψίματα για βόθρους και υδροδότηση μοιράζονται σε πολλά κομμάτια και το συνολικό κόστος πέφτει πολύ. Με όπλο λοιπόν το συμβόλαιο παραμάσχαλα, που έχει υπογράφει με τιμές και σφραγίδες παρουσία συμβολαιογράφου, κάνουν όλοι παρέα και με πληρεξουσίους επίσκεψη σε ΔΕΗ και ΟΥΛΕΝ (αυτό το όνομα θυμάμαι τώρα). Όλα νόμιμα και σε δυο μήνες to αγροτεμάχιο έχει γίνει κοινότητα και οι καινούργιες αγγελίες για αγροτεμάχια έχουν με χοντρά γράμματα δίπλα στο συμβόλαιο και τις λέξεις «με ηλεκτρικό, νερό και τηλέφωνο».

Και έτσι περνάνε καμία δεκαριά χρόνια μέχρι που ξαφνικά κι εκεί που ψάχνουμε για την εθνική περιουσία ξυπνάει και η πολιτεία και ψάχνει το αναδασωτέο που κάπου το είχε χάσει. Για να ανακαλύψει ότι το αναδασωτέο έχει και εκλογικό κέντρο και αστυνομικό τμήμα. Με εντολή της ίδιας της πολιτείας. Τότε έρχεται το κράτος και λέει, «μάγκα, θα βγάλω τις μπουλντόζες.» Και απαντάει ο άλλος κουνώντας το συμβόλαιο, «θα μου κλάσεις τα τέτοια μου γιατί εγώ ζω εδώ 10 χρόνια τώρα, με το ρεύμα και το νερό που εσύ που ψήφισα στο εκλογικό κέντρο που μου έφτιαξες μου έδωσες κι αν τολμήσεις θα οχυρωθώ μέσα, θα πάρω τη καραμπίνα και θα βάλω και την κυρά-Περσεφόνη ασπίδα.

Η συνέχεια στη δικαιοσύνη αλλά η ελληνική δικαιοσύνη πεμπτουσία του μη ηθικού και τυφλού νομίμου νίπτει τας χείρας και λέει, «λάθος και ανήθικο μεν αλλά το συμβόλαιο νόμιμο δε. Με υπογραφάς και σφραγίδας. Άρα, βρείτε τα μόνοι σας.» Και τα βρίσκουν με ένα μικρό αντάλλαγμα. Και το αυθαίρετο γίνεται νόμιμο. Τώρα νομίζετε ότι τέλειωσα με το παράδειγμα. Αμ δε!

Η κοινότητα των αυθαιρέτων έχει χτιστεί εκεί που υπήρχε χείμαρρος και δάσος που σταμάταγε τα νερά, αλλά λίγο από τύχη λίγο λόγω του Δια τίποτα σοβαρό δεν είχε συμβεί μέχρι στιγμής και να είχε συμβεί …ε υπήρχε και μια σταγόνα τσίπα και θέμα δεν το κάναμε. Έλα όμως που μια μέρα άνοιξαν οι ουρανοί, ζουρλάθηκε ο Δίας και δεν σταμάταγε με τίποτα να βρέχει. Γάτες και σκύλους έριχνε που λένε και οι Εγγλέζοι. Πλημμύρα όλα και να κατεβαίνουν τα κουζινικά της κυρά-Περσεφόνης στη κεντρική λεωφόρο με τον άντρα της να τα κυνηγάει με γαλότσες και τα σώβρακα. Τώρα μπορεί να είμαστε και πριν από την νομιμοποίηση από το κράτος, Ελλάδα είναι. Τελειώνει η βροχή και όλοι κάνουν αποτίμηση των ζημίων και να σου ο άντρας της κυρά-Περσεφόνης με παντελόνι και μπλουζάκι πόλο, παράθυρο στα κανάλια, να απαιτεί αποζημίωση από το κράτος για τη ζημιά που έπαθε το …αυθαίρετο! Και ο υπουργός σε άλλα παράθυρα τηλεοπτικά, συγκινημένος με το δράμα της κυρά-Περσεφόνης, να υπόσχεται ότι η αποζημίωση, να σήμερα-αύριο έρχεται.

Μη μου πείτε ότι όλα αυτά δεν τα ξέρετε, δεν τα έχετε ζήσει και πιθανώς δεν έχετε συμμετάσχει. Τώρα απλά επεκτείνετε το από ραδιοτηλεοπτικά μέχρι σχολεία, φροντιστήρια, νοσοκομεία και ό,τι άλλο θέλετε. Αυτή είναι η Ελλάδα τα τελευταία πενήντα χρόνια. Και αυτή δυστυχώς συνεχίζει να είναι. Γιατί τίποτα από αυτά δεν έχει να κάνει ούτε με το νόμο ούτε με τη Βουλή. Έχει να κάνει με την ηθική και τη συνείδηση του πολίτη αυτής της πολιτείας, με την ηθική και τη συνείδηση αυτού που τον αντιπροσωπεύει στη Βουλή και την ηθική και τη συνείδηση αυτού που εκλέχτηκε για να τον υπηρετεί σαν κυβέρνηση.

Το παράδειγμα καλύπτει και τα τρία δόγματα αλλά θα μου επιτρέψετε και λόγο της επικαιρότητας να αναφερθώ λίγο και στα άλλα δυο.

Για το θέμα των τριών νεκρών του πολεμικού ναυτικού δεν έχω σκοπό να κάνω θέμα. Είναι κρίμα να πεθαίνουν τρεις νέοι άνδρες σε υπηρεσία, όπως είναι κρίμα να πεθαίνει και ένα νέο κορίτσι σε ένα νοσοκομείο με καρκίνο γιατί οι γιατροί δεν έχουν ό,τι χρειάζεται για να τη βοηθήσουν ή ένα παιδί στα νερά του Αιγαίου γιατί όλοι χτίζουν τείχη αδιαφορίας και ρατσισμού. Αν αυτό δεν το καταλαβαίνετε δεν σας αξίζει να λέγεστε άνθρωποι. Αλλά το δόγμα του ντεμέκ και ό,τι δηλώσεις είσαι, φαίνεται τις τελευταίες ώρες όταν όλοι μέσα στη μετριότητα τους, την ανυπαρξία τους και την πατριδοκαπηλία τους, προσπαθούν να καπηλευτούν το θάνατο αυτών των παληκαριών για να μετρηθούν οι ίδιοι στο πατριδόμετρο και εθνικόμετρο που έχουν στήσει σαν το ζωνάρι που έστρωναν οι ψευτόμαγκες. Αν δεν καταλαβαίνετε ότι με όλα αυτά συν τα ανόητα, «γιατί δεν έβαλες ελληνική σημαία εκεί που έβαλες την Γαλλική προχθές, προδότη» παίζετε στα γόνατα του Μιχαλολιάκου και των παρασίτων ναζιστών της Χρυσής Αυγής, τότε σας αξίζει ό,τι κι αν ακολουθήσει.

Και μιας και είμαστε μεταξύ δόγματος ντεμέκ, βλακείας και Χρυσής Αυγής, είδα πάλι στα κοινωνικά δίκτυα τα γνωστά φασιστικά και εξόχως ναζιστικά (το ναζιστής περικλείει όλες τις λέξεις από ρατσιστής έως πανηλίθιος): «Φίλες και φίλοι να είσαστε υποψιασμένοι και πολύ προσεκτικοί». Ηλίθιε ντεμέκ που θέλεις να παίξεις και «φιλικά», αν ήσουν έστω και λίγο υποψιασμένος δεν θα το έβαζες ποτέ το κείμενο που έβαλες, αλλά είσαι συνειδητός βλάκας και προβοκάτορας  φασίστας και φαίνεται από τη συνέχεια. «Χθες το απόγευμα σταματημένος σε κεντρικό φανάρι του Πειραιά μου επιτέθηκαν 2 Πακιστανοί με σκοπό να μου πάρουν το κινητό τηλέφωνο. Με πρόσχημα να μου καθαρίσει το παρμπρίζ με απασχόλησε ο πρώτος ενώ ο δεύτερος με πλησίασε αθόρυβα χτυπώντας με στο πρόσωπο με γροθιά. Τελικά βέβαια δεν τα κατάφεραν γιατί δεν ζαλίστηκα πολύ και ανταπέδωσα στα χτυπήματα.» Τι λες ρε μεγάλε Τζι Άι Τζο, Ράμπο και Τζάκι Τσαν; Ταυτόχρονα τηγάνιζες και δυο αυγά μάτια και έστελνες και τεξτ στη γκόμενα με τι χρώμα βρακί στου αρέσει; Τώρα βάλτε εικόνα στο μυαλό ότι κάποιος σας σπάει το παράθυρο, (με τι αλήθεια; γιατί με γροθιά δεν σπάει το τζάμι εύκολα) κι ενώ γυαλιά και πλαστικά πέφτουν παντού εσύ αντί για να καλύψεις τα μάτια σου βγάζεις τη μπέρτα του σούπερμαν και τους πλακώνεις στις γροθιές …μέσα από το αυτοκίνητο γιατί έχεις και μπράτσα τιραμόλα.

 

«Με την βοήθεια και άλλων οδηγών τους πιάσαμε αφού τους κερασαμε καφεδάκι χτυπητό, και τους παραδώσαμε στην αστυνομία.» Ε καλά τώρα, ακόμα και ο Κάπτεν Αμέρικα χρειάζεται τον Άϊρον Μαν, οπότε ήρθαν κι άλλοι να βοηθήσουν, κι όλα αυτά σε ελληνικό φανάρι!!! Δεν ξέρω τι να κάνω, να γελάω ή να γελάω με τη τόση φαντασία. Μεγάλε να σε πάρουν να γράφεις κείμενα για τίποτα μεξικάνικα. «Προσοχή έχουν αποθρασυνθεί. Ειδικά οι γυναίκες που είναι ευκολότερα θύματα λόγω μυϊκής δυναμης βεβαίως.» Ποιοι εχουν αποθρασυνθεί, οι γυναίκες; Τι; Ζητάνε δικαιώματα; Ε μη χαλάς τώρα, κέρασε τες κι αυτές καφεδάκι χτυπητό, ξέρεις εσύ. Το αντριλίκι στη γυναίκα έχει αξία και άμα δεν της μαυρίσεις το μάτι άντρας δε λέγεσαι. Και αφού τους τουλουμιάσατε τους παραδώσατε και στην αστυνομία; Τώρα πιθανώς να μη το ξέρεις αλλά υπάρχουν εκτός από μπλογκ και σάιτ που δίνουν το αστυνομικό δελτίο, υπάρχουν ακόμα και εφημερίδες, κι εγώ που είμαι υποψιασμένος, έψαξα για πακιστανούς δαρμένους ή μη στον Πειραιά και πακιστανό δεν είδα, Έλληνα λαθρέμπορο είδα, Έλληνα μαστροπό είδα, Έλληνα για ναρκωτικά είδα. Αλλά ….είπαμε και ντεμέκ και ηλίθιος και ψεύτης. 

Και το κείμενο τελειώνει: «Όσο μαζεύονται ανεξέλεγκτα λαθρομεταναστες και πρόσφυγες χωρίς έλεγχο τα πράγματα θα γίνονται πιο επικίνδυνα. Όσο πεινάνε τόσο θα αγριεύουν. Όλοι πιστεύουμε ότι δεν θα συμβεί σε εμάς μέχρι να το βιώσουμε. Περαστικά μας!!!!» Περαστικά σου δεν θα είναι γιατί η βλακεία και ο ναζισμός δεν θεραπεύονται. Και δυστυχώς μεταξύ βλακών και ηλιθίων ο ναζισμός είναι μεταδοτικός. Το μόνο που μας μένει να ελπίζουμε είναι ότι δεν είναι και γενετικός μπας και την γλυτώσουν μερικά παιδάκια. Πάντως έχουν βελτιώσει τη γραμματική τους. Γιατί από το 2012 που πρωτομπήκε αυτό το κείμενο σε ένα σάιτ χρυσαυγητών έχει διορθωθεί. Καλά, όχι τελείως αλλά μην έχουμε και απαιτήσεις, δεν περνάς τον ηλίθιο Χρυσαυγήτη από το ουγκ στα Ελληνικά σε τρία χρόνια, χρειάζεται και βάθος χρόνου. Αλλά και ο ηλίθιος που το ξαναέβαλε μετά από χρόνια …τι να πεις;

Να πεις όμως. Γιατί τώρα όμως έχει και κάθε νόμιμο δικαίωμα να γράφει, να αντιγράφει και να επαναλαμβάνει ό,τι ψέμα, ό,τι μαλακία, ό,τι χαφιεδιλίκη και προβοκάτσια θέλει, γιατί βλέπετε …η ελευθερία του λόγου, είναι νόμιμο. Ηθικό; Ποιος νοιάζεται; Ο ηλίθιος πάντως όχι, γιατί ναζιστής και ηθικό ποτέ δεν πήγαν παρέα, από τότε που καίγανε Γερμανικές Βουλές.

Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα, του χτες και πολύ φοβάμαι και του αύριο. Που κάποιος χτίζει το σπιτάκι του αυθαίρετα, έν γνώση του ανήθικα και κατασκευασμένα εικονικά νόμιμα, που στο τέλος βγαίνει απαιτώντας δικαιώματα και στα τέτοια του αν κάθε χειμώνα πλημυρίζει το Αιγάλεω ή το Ίλιον. Έτσι χτίζονται τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εφημερίδες και τόσα άλλα γύρω μας. Έτσι θρύβει ο φασισμός του ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε, του ντεμέκ, του ότι δηλώσεις είσαι και του ανήθικου.

*****************************************

Υπάρχουν κι άλλα πολλά θέματα που θα ήθελα να μιλήσω, όπως η παράνομη ανάμιξη ενός οργανισμού θεωρητικά νεκρού που εξυπηρετεί μόνο συμφέροντα και εταιρίες εξοπλισμών που θέλουν την αναβίωση του ψυχρού πολέμου και φυσικά μιλάω για το ζόμπι το ΝΑΤΟ και την ανάμιξη του σε θέματα προσφύγων. Ή για την άνεση της Μέρκελ να διαπραγματεύεται ξένα χωράφια με το ήθος (πάλι το νόμιμο και το ηθικό) νόμιμου αποικιοκράτη. Ή για την ανικανότητα αυτής της κυβέρνησης να κάνει έστω και ένα πράγμα ουσιαστικό για τον Έλληνα άνεργο, άστεγο, πεινασμένο. Η οικονομία του χώρου όμως με έφαγε χωρίς να σημαίνει ότι τουλάχιστον εγώ το ξέχασα.

*****************************************

Και αυτή τη Παρασκευή παρέα μου κάνει με ένα σκίτσο πάντα επίκαιρο, ο Θάνος Ραφτόπουλος.

*****************************************

Στη φωτογραφία, μια εικόνα με …χιλιάδες λέξεις!!! Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ είναι η …πισίνα! Ξέρετε, μετά θα απαιτήσουν και αναδάσωση γιατί δεν τους αρέσει η θέα!!! 




Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!

 

 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Τα τρία Ελληνικά δόγματα που δεν έχουν λύση

γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.

Μόλις άκουσα Τσίπρα και Μητσοτάκη να μιλάνε για τις τηλεοπτικές άδειες και το περίφημο ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο. Ειλικρινά τους άκουσα με μεγάλη προσοχή. Ξέρετε ποιο είναι το συμπέρασμα μου; Ότι και οι δυο έχουν απόλυτο δίκιο. Μάλιστα. Απόλυτο δίκιο! Ο καθένας στο δικό του χωρόχρονο.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο