Από το 1991 δεκάδες είμαστε – συμπεριλαμβάνω τον εαυτό μου και τα γραπτά μένουν – που συμβουλεύουμε ότι ναι, αυτό με το όνομα είναι ένα τεράστιο θέμα. Ναι, αντιστρατεύεται τις θεμελιώδεις αρχές της διεθνούς έννομης τάξης, και πιο συγκεκριμένα τον σεβασμό της καλής γειτονίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας. Ναι, οι ηγέτες της FYROM έχουν δείξει πολλές φορές ότι δεν μιλάμε απλά για το όνομα, το οποίο έτσι όπως έχει στηθεί και προβάλλεται – εσωτερικά και εξωτερικά – συνιστά προώθηση αλυτρωτικών και εδαφικών βλέψεων με κύριο όχημα την πλαστογράφηση της ιστορίας και την οικειοποίηση της εθνικής, ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας. Ναι σε όλα και δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση. Πουθενά, εσωτερικά και εξωτερικά.
Αλλά το πρώτο που λέγαμε όλοι ήταν …ψυχραιμία. Από όποια πλευρά κι αν το κοιτούσες η Ελλάδα είχε δίκιο και εκτός αν είχε κανένας διάθεση να κάνει πόλεμο σε ένα διαλυμένο κρατίδιο, μοιρασμένο σε μειονότητες, στα πρόθυρα εμφυλίου και με γείτονα κάποιον με πραγματικές επεκτατικές βλέψεις στο έδαφος του, η μόνη λύση θα ερχόταν μέσω της ενημέρωσης και της διπλωματίας. Αυτά μέχρι που ανέλαβε ο Άνθιμος και ο Παπαθεμελής να κάνουν και πόλεμο και διπλωματία και σταυροφορία και μπλέξανε τα μπούτια τους. Και μαζί με τα μπούτια τους μπλέξανε και όλους εμάς.
Με τυφλά σε εθνικισμό συλλαλητήρια που κατάφεραν να μαζέψουν – όπως αυτό της Θεσσαλονίκης – σχεδόν ένα εκατομμύριο κόσμο, καταφέραν να τυφλώσουν όχι μόνο τον κόσμο αλλά κι όλη την ελληνική διπλωματία και να κάνουν το η «Μακεδονία είναι ελληνική» μονόδρομο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και κάθε ελληνικής κυβέρνησης όποια απόχρωσης. Είχε τότε και η Ελλάδα την ατυχία να υπηρετεί σαν υπουργός εξωτερικών ο χειρότερος καιροσκόπος και πιο διεφθαρμένος πολιτικός στην Ελληνική ιστορία, ο Αντώνης Σαμαράς, και τίποτα δεν θα μπορούσε να πάει χειρότερα. Η διπλωματία, παρά τις εσωτερικές και τις εξωτερικές προσπάθειες, απέτυχε σε σημείο ώστε 26 χρόνια μετά να μην υπάρχει κράτος η οργανισμός που να θυμάται τι σημαίνει αυτό το FYROM.
Εμείς βέβαια στο κόσμο μας. Έτσι κι αλλιώς από τη στιγμή που την εξωτερική πολιτική μιας χώρας τη χαράσσει ο Άνθιμος, οι παρεκκλησιαστικές οργανώσεις και οι Χρυσαυγήτες – φανεροί και κρυφοί – με αντιπρόσωπο των κρυφών τον Σαμαρά, δεν μπορείς να έχεις αξιώσεις. Δεν πα να πρότεινε ο Γκλιγκόρωφ ονόματα όπως Βόρεια Μακεδονία, Άνω Μακεδονία και δεν ξέρω τι άλλο; Εμείς ό,τι πει ο Άνθιμος. Η «Μακεδονία είναι ελληνική» και δεν το διαπραγματευόμαστε. Σήμερα, είκοσι-έξη χρόνια μετά, εμείς προτείνουμε το Άνω Μακεδονία και το Βόρεια Μακεδονία και εκείνοι μας απαντάνε πριτς καλέ. Αφού Μακεδονία μας ξέρουν όλοι, δεν το διαπραγματευόμαστε.
Ξέρετε γιατί τους ξέρουν Μακεδονία όλοι; Γιατί όταν θα έπρεπε να ενημερώνουμε, εμείς αφήναμε τις υστερίες του Άνθιμου και του Παπαθεμελή να ακούγονται και να μας χαρακτηρίζουν όλους γραφικούς ενώ θα έπρεπε οι Σκοπιανοί να χαρακτηρίζονται γραφικοί – όπως συμβαίνει τελευταία μέχρι που το καταλάβανε κι εκείνοι – με τα χρυσοποίκιλτα αγάλματα τιτάνιων διαστάσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου που φτιάχνανε. Κάναμε αυτοσκοπό να εμφανιζόμαστε σε κάθε οργάνωση και εκδήλωση και να βάζουμε βέτο στη χρήση του ονόματος Μακεδονία από τα Σκόπια. Από αγώνες τζούντο στη Ζιμπάμπουε μέχρι σχολικές εκδηλώσεις στη Κίνα. Αφήστε τι έγινε με το ΝΑΤΟ.
Δάκρυσε όλη η Ελλάδα από εθνική υπερηφάνεια που ο Κωστάκης το 2008, έβαλε βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Έτρεμε η Ελλάδα εκείνη τη μέρα και βαράγανε όλες οι καμπάνες γιορτινά. Στα τέτοια τους βέβαια οι Σκοπιανοί. Ήταν θέμα κύρους και εμείς όπως πάντα τυφλοί δεν το είχαμε καταλάβει, γιατί η μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση στη νότια Ευρώπη έχει σχεδόν φτιαχτεί στα Σκόπια και μάλιστα από εταιρίες του τέως Αμερικανού υπουργού Αμύνης του Ντόναλντ Ράμσφιλντ και του τέως αντιπροέδρου Ντικ Τσένι, με σκοπό να αντικαταστήσει σειρά από στρατηγεία συμπεριλαμβανομένου και αυτού της Λάρισας. Αλλά ποιος έχει χρόνο να δει κάτι τέτοιες λεπτομέρειες όταν την εξωτερική πολιτική την χαράσσει ο Άνθιμος;
Είκοσι-έξη χρόνια βέτο. Βέτο στον ΟΗΕ, βέτο στην ΕΕ, βέτο στο ΝΑΤΟ, βέτο στη υδατοσφαίριση, βέτο στο τζούντο. Και ξαφνικά τώρα στήνουν συρματόπλεγμα στα σύνορα τους και τους λέμε δεν έχουν το δικαίωμα γιατί παραβαίνουν διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες …συμφωνημένες σε όλους αυτούς τους οργανισμούς που εμείς τους έχουμε βάλλει βέτο και δεν είναι …μέλη. Την ίδια στιγμή ο Άνθιμος πάλι κάνει εξωτερική πολιτική, θέλει όλοι οι πρόσφυγες να πάνε στα …Σκόπια ή τέλος πάντων να τους πνίξουμε στο Αιγαίο.
Το θέμα είναι ότι αν αύριο τα Σκόπια υψώσουν σιδερένιο τείχος και πλέγμα που να κόβει ακόμα και το οξυγόνο να περνάει από την Ελλάδα, αν αποφασίσει στα όρια των διμερών σχέσεων με τη Βουλγαρία, την Αλβανία, την Τουρκία ακόμα και την Ιταλία να τους καλέσει σε συνδιάσκεψη για αποκλεισμό της Ελλάδας, η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Όσο τρελό κι αν ακούγεται η Ελλάδα της έδωσε αυτό το δικαίωμα. Γι’ αυτό χτυπιόμαστε με τη Αυστρία, μπας κι ακούσουν τα Σκόπια. Αλλά γιατί να ακούσουν; Μας το χρωστάνε;
Τώρα αυτό το χτυπιόμαστε με την Αυστρία είναι άλλο ένα ανέκδοτο που θέλει μετάφραση αλήθειας. Σε κανέναν δεν έχει κάνει εντύπωση γιατί ενώ το καλοκαίρι ο Αυστριακός καγκελάριος ξεσκιζόταν να μας υπερασπιστεί και ο Αυστριακός πρόεδρος κόντευε να υψώσει ελληνική σημαία στο προεδρικό μέγαρο στη Βιέννη, αυτή τη στιγμή ανακαλούμε την Ελληνίδα πρέσβη λες και πάμε για πόλεμο με την Αυστρία! Στην Αυστρία συμβαίνει ό,τι συμβαίνει στη περισσότερη Ευρώπη και σε μικρότερο βαθμό και στην Ελλάδα. Σχιζοφρενείς κυβερνήσεις με τάσεις διχασμένης προσωπικότητας. Υπάρχει κυβέρνηση μεγάλου συμβιβασμού με τους σοσιαλιστές και τους συντηρητικούς – συντηρητικούς προς το ακροδεξιοί. Σαν να λέμε Σύριζα ΑΝΕΛ.
Θα μου πείτε τώρα ναι, αλλά οι ΑΝΕΛ δεν είναι ούτε υπουργοί εξωτερικών, ούτε εσωτερικών, ούτε οργανώνουν διεθνείς συναντήσεις με μονομερείς ατζέντες αντιπροσωπεύοντας τη χώρα τους, ούτε …τι είπατε; Είσαστε σίγουροι ότι παρακολουθείτε αυτά που έχει πει και δηλώσει κατά περιόδους ο Έλληνας υπουργός άμυνας Καμμένος ή ο Κουίκ; Τυχεροί είμαστε που τελικά δεν μπήκε κάποια στιγμή και ο Νικολόπουλος στη κυβέρνηση και οι υπόλοιποι είναι ψαρωμένοι γιατί ξέρουν ότι με θαύμα μπήκαν στη κυβέρνηση αλλιώς ποιος θα μας έσωζε. Η ψυχρή αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας πούλησε τη ψυχή του σε φασιστάκια με τη λογική ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Το θέμα όμως είναι ότι, ό,τι και να πει ο Καμμένος τη τελική ευθύνη και απόφαση την έχει ο Τσίπρας, άρα ο πρωθυπουργός, άρα ο καγκελάριος της Αυστρίας. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή είναι να γίνονται θέατρο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ο Μουζάλας και η αυστριακή Γιοχάνα Μικλ-Λάιτνερ για χάρη των ψηφοφόρων της στην Αυστρία και αδιάφορα τι θα κάνουν τα Σκόπια – ίσως και για «παίξουν» και λίγο με την Ελλάδα – η Αυστρία τουλάχιστον δεν πρόκειται να κάνει τίποτα.
Το γεγονός ότι μας παίζουν για εσωτερική τους κατανάλωση είναι μια αλήθεια που όχι μόνο πονάει αλλά δείχνει ότι η ελληνική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή βρίσκετε κάπου αλλού. Κάπου στο άγνωστο με βάρκα ο Θεός και η ψυχή τους. Αυτό που αποδεικνύεται καθημερινά είναι ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως πλάνο, κανένας απολύτως προγραμματισμός και όλα συμβαίνουν αφενός για να ικανοποιηθούν οι εταίροι μην και κόψουν τη χρηματοδότηση και από την άλλη για να φανούμε πόσο καλά παιδιά είμαστε. Το πρόβλημα τους δεν ήταν να είναι λειτουργικά αυτά τα περίφημα hotspots που τόσος χαμός γίνεται, αλλά να φτιαχτούν όπως-όπως για να έρθουν οι εταίροι και να πουν …μπράβο παιδιά, τα φτιάξατε στην ώρα τους. Κατά τα άλλα εκτός από το να προσεύχονται να μην κλείσουν Σκόπια και Βουλγαρία τα σύνορα ώστε να ξεφορτωθούμε τους πρόσφυγες, άλλο σχέδιο δεν υπάρχει ούτε σαν ανέκδοτο. Διαλυμένοι τελείως.
Αλλά σχέδιο δεν έχουν ούτε οι Ευρωπαίοι, ούτε οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών κι ας λένε ό,τι παραμύθια θέλουν. Γιατί για παραμύθια μιλάμε. Όπως ακριβώς κατά την οικονομική κρίση, το δόγμα που διέπει αυτή τη στιγμή την Ευρώπη για το προσφυγικό είναι: ο σώζων εαυτόν σωθήτω κι ας είναι μόνο η Ουγγαρία, η Φιλανδία, η Πολωνία άντε και η αυστριακή Γιοχάνα που το λένε δυνατά. Και οι κινήσεις της Μέρκελ και οι συναντήσεις με τον Ερντογκάν στο ίδιο δόγμα ανήκουν, μόνο που αυτή θέλει και να ξεφορτωθεί το πρόβλημα πασάροντας το όπου μπορεί, ακόμα κι αν αυτό το όπου μπορεί είναι ένας δικτάτορας με εμφανή επεκτατική ατζέντα που είναι έτοιμος για χάρη των σχεδίων του να ξεκινήσει ένα παγκόσμιο πόλεμο. Τι την νοιάζει την Μέρκελ άλλωστε, σάμπως και η χώρα της γειτνιάζει με την Τουρκία; Ή μήπως δεν είναι κι αυτό μια αλήθεια που πονάει;
Και αυτή η αλήθεια πονάει ειδικά τον Τσίπρα, που νομίζει ότι τώρα που έγινε καλό παιδί η μαμά Ανγκέλα θα τον κανακεύει συνέχεια. Στα τέτοια της η μαμά Ανγκέλα τον Αλέξη. Αυτή έχει τώρα προβλήματα σοβαρά με τους Βρετανούς. Προσέξτε, όχι με τον Κάμερον ή γενικότερα με τους Βρετανούς πολιτικούς, απεναντίας με αυτούς υπερ-κατά τα βρίσκει. Με τους Βρετανούς και δει τους Άγγλους πολίτες έχει πρόβλημα. Και άμα οι Εγγλέζοι ψηφίσουν όχι – που μάλλον θα το κάνουν – η Ανγκέλα θα ψάχνει για Ευρώπη και ευρώ δε θα βρίσκει. Αλλά αυτό έχουμε το χρόνο να το συζητήσουμε άλλη φορά.
Άλλη αλήθεια είναι ότι κι εκεί στην ΕΕ έχει και η Ελλάδα την ατυχία της. Επίτροπος της ΕΕ για θέματα προσφύγων και μετανάστευσης ο Αβραμόπουλος. Δεν ξέρεις αν είναι να γελάς ή να κλάψεις. Άλλο λόττο δεν τραβάγαμε; Δεν φτάνει που είναι ο πλέον ανίκανος για τη θέση αλλά και θέλοντας να το παίξει και «αντικειμενικός» ουδέτερος, κρατάει και αποστάσεις από την Ελλάδα λες κι αυτός γεννήθηκε και έζησε στην Ελβετία. Άλλη μια αμαρτία του Αντωνάκη που πρέπει να πληρώσουμε όλοι μας.
Κι όλα αυτά με μια κυβέρνηση που παλιμπαιδίζει, που δεν ξέρει που πατά και που βρίσκεται μετά από τα απανωτά χαστούκια και ένα πρωθυπουργό που δεν έχει καταλάβει ακόμα τι κάνει ο πρωθυπουργός μιας χώρας και ειδικά της Ελλάδας και δεν είναι εκεί μόνο για να λέει ευχαριστώ και συγγνώμη στην θεία Μέρκελ.
Αλλά και να φύγει. Για να έρθει ποιος ρε γαμώτο; Να μια άλλη πολύ πικρή αλήθεια. Ο Τσίπρας δεν βγήκε μόνο για να δούμε πρώτη φορά αριστερά αλλά γιατί έπρεπε να τελειώσει εδώ και τώρα αυτό το καταστροφικό και διεφθαρμένο της κυβέρνησης Σαμαρά. Σκέφτομαι κυβέρνηση με Φωφό, Λεβέντη, Ποταμάκι και Άδωνι, Βορίδη με πρωθυπουργό τον Κούλη και μου ‘ρχεται να πεταχτώ από το παράθυρο. Ούτε για πλάκα να μην το ακούω. Θα μου πείτε ποια είναι η λύση. Να ξυπνήσουμε αυτούς που μας κυβερνάνε γιατί πάμε άπατοι.
********************************************************
Αυτές τις μέρες έχει βγει ένα σκάνδαλο που ανακατεύει ΜΜΕ και δημοσιογράφους στην Ελλάδα με εκβιασμούς και κόλπα που φτάνουν και το διαδίκτυο. Τώρα συγγνώμη αλλά αν ήταν μυστικό το πόσο βρώμικα είναι πολλά ΜΜΕ στην Ελλάδα, ε δεν ήταν και πολύ καλά φυλαγμένο. Υπάρχει εκδότης εφημερίδων και περιοδικών για δεκαετίες τώρα που οι πωλήσεις τους δεν φτάνουν ούτε για να αγοράσει χαρτιά υγείας για το σπίτι του και μονοπωλεί όλες τις κρατικές διαφημίσεις χροοοοοόνια τώρα. Υπάρχουν ενημερωτικά σάιτ που δεν είναι ούτε για φτύσιμο, με ειδήσεις φανερά κλεμμένες και έχουν διαφημίσεις υπουργείων και τραπεζών. Για να μην πω για το άλλο κόλπο τώρα τελευταία. Διαβάζεις την επικεφαλίδα που σου υπόσχεται μεγάλη αποκάλυψη για υπουργό και αφού πας σε στείλει σε άλλα δέκα σάιτ με την ένδειξη, η συνέχεια εδώ, ανακαλύπτεις ότι όχι αποκάλυψη δεν υπάρχει, ούτε καν είδηση δεν υπάρχει. Στο μεταξύ έχεις γεμίσει επισκέψεις ένα σάιτ που πουλά διαφημίσεις με αέρα επισκεψιμότητα.
Αλλά ούτε εκεί είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα το έχει γενικά η δημοσιογραφία στην Ελλάδα. Πολλοί αντιμετωπίζουν την δημοσιογραφία και ειδικά την ηλεκτρονική ενημέρωση σαν μια αρπαχτή, χτες είχαμε βιντεάδικο σήμερα έχουμε ενημερωτικό σάιτ. Προσλαμβάνουμε και πέντε παιδάκια που νομίζουν ότι η αντιγραφή είναι δημοσιογραφία – αλλά και με 10 ευρώ την ημέρα δεν έχουμε και απαιτήσεις – και γινόμαστε η τέταρτη εξουσία. Νταβατζήδες. Άρα πρέπει να έρθουν και οι κρατικές δουλειές, έτσι γίνονται οι καλοί νταβατζήδες στην Ελλάδα, με κρατικές δουλειές. Όπερ και οι κρατικές διαφημίσεις. Και τι κάνει η τέταρτη εξουσία για να πάρει διαφημίσεις αφού ούτε άξια ούτε δημοσιογραφία είναι; Εκβιάζει!
Σήμερα διάβασα ότι αποκαλύφθηκε κι άλλο τέτοιο κύκλωμα εκβιασμών με έντυπα και ενημερωτικά σάιτ. Ποιος ξέρει, ίσως με αυτό το τρόπο να ξεβρωμίσει αυτή η κίτρινη ζούγκλα που έχουν στήσει τηλεοπτικοί εισαγγελείς με μπαζούκας και εκδότες πριν «ενοικιάσεις βίντεο με τον Ψάλτη» για να δούμε στο τέλος και κάποιους άξιους που τιμούν τη δημοσιογραφία.
********************************************************
Είχα πολλά ακόμα να πω. Για το ιντερνετικό νηπιαγωγείο που λέγεται δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος που το μόνο που κατάφερε ήταν να φιμώσει τον Παστίτσιο για να μη στεναχωριέται ο Άνθιμος και για τον γραφικό υπεύθυνο της που φεύγει μένει. Είχα να πω για την άψογη και απόλυτα δημοκρατική σε μεγέθη Μητσοτακικά εκλογή νέου προέδρου της ΟΝΝΕΔ αλλά και για το φάκελο υγεία του Άδωνι ή για τα μπλόκα που είναι μια ακόμα ελληνικά σχιζοφρενική περίπτωση που όλοι έχουν δίκιο αλλά …με τρώει ο χώρος! Για όλα αυτά θα …επιστρέψω – αν θέλουν και τα τρέχοντα γεγονότα – σύντομα.
********************************************************
Για μια ακόμα Παρασκευή παρέα σε Αυστριακούς ρυθμούς μου κάνει ο Θάνος Ραφτόπουλος.
********************************************************
Στη φωτογραφία … πρόσφυγες από τη Σμύρνη!!! Για να θυμόμαστε ότι εκεί που είναι είμασταν κι εκεί που είναι μπορεί να γυρίσουμε.
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!
